10.3.19

Πρόσωπα 2018: Συμεών Βολιώτης [8]


Εφημερίδα Καστοριάς Συμεών Βολιώτης
ΟΔΟΣ 3.1.2019 | 967

Συμεών Βολιώτης

Διωγμένος και καταδιωκόμενος



[+] Με ένα συγκινησιακά φορτισμένο λόγο, στις αρχές κιόλας του Φεβρουαρίου του 2018, ο μέχρι τότε πρωτοσύγκελος της Επισκοπής Αθηνών κ. Συμεών Βολιώτης που κατάγεται από την Καστοριά, χειροτονήθηκε από τον ίδιο τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, σε επίσκοπο Θεσπιών.

Όπως ήταν φυσικό η είδηση αυτή έγινε γνωστή με ιδιαίτερα αισθήματα στην γενέτειρά του την Καστοριά, καθώς όχι μόνο είναι γνωστό ότι είναι γιος του παλαίμαχου καθηγητή φιλολόγου και γυμνασιάρχη Πέτρου Βολιώτη, αλλά και διότι πρόκειται για ένα νέο άνθρωπο που εκάρη μοναχός και βίωσε την περιπέτεια της Ι. Μονής Αγίων Αναργύρων Καστοριάς, πριν τις «εκκαθαρίσεις».

Ο νέος επίσκοπος, που εμφανίζεται πολύ συχνά στο πλευρό του αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου, καθώς αποτελεί ένα εκ των στενότερων συνεργατών και εμπίστων του, κατά την τελετή εκείνη αναφέρθηκε με αγάπη και θαυμασμό για οτιδήποτε καλό ενσαρκώνεται μέσα στους κόλπους της ενίοτε σπαρασσόμενης ιεραρχίας της Εκκλησίας, από καλούς και συνετούς κληρικούς που δίνουν νόημα, τόσο στην απόφαση νέων της κοινωνίας να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια και να αφοσιωθούν στον Χριστό και την Εκκλησία, όσο και στην προτίμηση που τρέφει ακόμη στον θεσμό η πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Ο ίδιος όμως δεν δίστασε να αναφερθεί με αλληγορία και συμβολικές εκφράσεις, στις σκληρές συνθήκες, που όπως ανέφερε ο ίδιος, διωγμένος και καταδιωκόμενος βρέθηκε στην Αθήνα για να έχει την τύχη που ακολούθησε.



Μετά από λίγο καιρό βρέθηκε στην Καστοριά, στο πλευρό πάντα του Ιερωνύμου, και ως επίσκοπος πλέον στον ιερό μητροπολιτικό ναό της πόλης με φωτογραφίες που αποθανάτισαν άψυχα μεν αλλά φλύαρα βλέμματα και αισθήματα, κατά την διάρκεια επιμνημόσυνου δεήσεως για τα θύματα του Μακεδονικού Αγώνα.

Παρά την υποβόσκουσα διαίρεση που εξακολουθεί να επιβάλλει τον δικό της τρόπο συμβίωσης κληρικών και τάσεων στην περιοχή, με υποχωρήσεις και σιγή ορισμένες φορές, εκκαθαρίσεις που μερικά χρόνια μετά προκαλούν συνειρμούς σε άλλες εκκαθαρίσεις, σε άλλες χώρες και αφορμές, πολλοί ήταν οι αναγνώστες που επέλεξαν στα θετικά ασφαλώς τον επίσκοπο Θεσπιών κ. Συμεώνα Βολιώτη, από την Καστοριά.

Για την παρρησία και τον ενθουσιασμό του να υπηρετεί κατ’ ουσία την πόλη της καταγωγής του, μέσω της προσδοκίας, από τις άγνωστες –στους πολλούς– πλην όμως αρχαίες και λαμπρές –ως προς το παρελθόν– του Θεσπιές. Όπως η Καστοριά.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Ιανουαρίου 2019, αρ. φύλλου 967

Σχετικά:

17 σχόλια:

  1. Ανώνυμος10/3/19

    Καιρός να ξαναγυρίσουμε οι Χριστιανοί στις κατακόμβες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος10/3/19

    Πάει η Καβάλα, πάει η Λάρισα.....
    Μήπως συμβιβάζεστε με τη Σιάτιστα που έχει και το Βογατσικό;
    Γιατί.... η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ θέλει κότσια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος10/3/19

    Την προηγούμενη φορά ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ τις καταγγελίες και τα σχόλια
    http://www.odos-kastoria.gr/2015/03/2014-10.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος10/3/19

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος10/3/19

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος10/3/19

    Ωραία μέρα ανέβηκε η ανάρτηση! Της Συγχωρήσεως.
    Απόψε που σε όλες τις Μητροπόλεις μας θα γίνει ο Εσπερινός της Συγγνώμης, θα τηρηθούν οι διακηρύξεις προς τους πιστούς; Θα υπάρξουν ζωντανά παραδείγματα έμπρακτης συγχώρεσης;
    Καθαρά και ξάστερα: Θα κάνει επιτέλους κανείς από τους ενδιαφερομένους δεκτή τη γραπτή αίτηση συγγνώμης του πατέρα Γεράσιμου;
    Όπως κι αν την έγραψε… κουτσά-στραβά…. πιθανώς εκφραστικά άθλια…. πάντως ΖΗΤΗΣΕ ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΓΡΑΠΤΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ.
    [....]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος10/3/19

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος10/3/19

    Τροφή για σκέψη

    Πολλά τα ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί[....]
    Ποιος εγγυάται ότι έστω και ένας από τους αποχωρήσαντες Μοναχούς δεν έκανε χρήση του δικαιώματος που του παρέχει ο Νόμος 344/1976 Άρθρο 35Α και δεν έχει έτοιμη τη συμβολαιογραφική Πράξη “επιλογής ενταφιασμού” στο Κοιμητήριο της Ιεράς Μονής [....] δεν θα είναι ελαφρύ το χώμα για άνθρωπο που πρόσφερε τα καλύτερα χρόνια της ζωής του στο Μοναστήρι [....]; Ούτε χωρούν φληναφήματα για τα χρηστά ήθη, γιατί όλοι εμείς δεν είμαστε δα και με άχρηστα ήθη [....]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος11/3/19

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος11/3/19

    Αγαπητή "Οδός"
    Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό των αναγνωστών που εξέλεξαν στα “Πρόσωπα της χρονιάς” τον π. Συμεών. Ειδικά από την τελευταία παράγραφο δεν βγάζω νόημα. Μπορεί και να μη φθάνουν οι γνώσεις μου, ας με βοηθήσει κάποιος διευκρινιστικά [....]
    [....]
    Μόνο σαν αξιοπρέπεια εκ μέρους των Καστοριανών μπορώ να ερμηνεύσω το γεγονός ότι κανείς δεν αντέδρασε όταν ακούστηκαν εκείνα τα αυθαίρετα σχετικά με λύκους και τσομπανόσκυλα.
    Η επιβράβευση όμως που επιδιώκουν “οι ψηφοφόροι” ξεπερνάει και την πιο τολμηρή φαντασία.
    Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος11/3/19

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος11/3/19

    Ας μιλήσουμε σε πραγματικό χώρο και χρόνο.
    Ο χώρος είναι η Καστοριά της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας, της ερήμωσης και της παρακμής και δυστυχώς όχι πια της οικονομικής ευρωστίας λόγω της Γουνοποιίας, όχι σφύζουσα από τη ζωντάνια ενεργού πληθυσμού, όχι πια της άνθησης του Πολιτισμού.
    Ο χρόνος είναι όπως πάντοτε : παρελθόν, παρόν και μέλλον.
    Όλοι αναφερόμαστε στον χώρο και τον χρόνο.
    Η σημαντική όμως διαφορά είναι ότι άλλοι κοιτούν μέσα από το πρίσμα των επιθυμιών τους, οι οποίες γεννούν φαντασιώσεις, ενώ άλλοι στρέφονται λογικά προς την των πραγμάτων αλήθειαν.
    Ας μιλήσουμε σε πραγματικό χώρο και χρόνο.
    Υπερηφανευόμαστε να αποκαλούμε την Καστοριά “Βυζαντινή Αρχόντισσα”, αλλά εμείς δεν είμαστε Βυζαντινοί, ούτε ως άρχοντες ούτε ως αρχόμενοι, παρά τους “βυζαντινισμούς” που βρίσκονται σε εξέλιξη.
    Το παρελθόν, εκ φύσεως, ο καθένας το θυμάται διαφορετικά.
    Η Μνήμη των σωφρόνων και τιμίων ανθρώπων συγκρατεί άμεσα και έμμεσα βιώματα και η αποτίμηση αυτών γίνεται μετά από την αξιολόγηση των τεκμηρίων και με τη συγκρότηση επιχειρημάτων και όχι με ατάκες δογματικού τύπου. Αυτοί οι άνθρωποι, οι σώφρονες και τίμιοι, μιλούν για Πρόσωπα ως Φίλοι και όχι για celebrities σαν fan club.
    Το παρόν το ζούμε, αλλά για να διαμορφώσουμε προσωπική άποψη και κυρίως για να ομονοήσουμε, έχει μεγάλη σημασία η εγγύτητα στον χώρο, η αμεσότητα, η αυτοψία και οπωσδήποτε η διασταύρωση πληροφοριών και απόψεων, με απαραίτητη την εξακρίβωση στοιχείων.
    Το μέλλον είναι αβέβαιο για όλους. Άλλοι προ-νοούν ποικίλες εξελίξεις, ενώ άλλοι προφασίζονται μόνο μια καλή ή μόνο μια κακή πιθανότητα, ανάλογα με συμφέροντα άλλα από αυτά των ψυχών.

    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος12/3/19

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος14/3/19

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος14/3/19

    (συνέχεια)

    Ας μιλήσουμε σε πραγματικό χώρο και χρόνο, αποφεύγοντας μετεωρισμούς και όρους που παραπέμπουν σε θρησκοληψία.
    Ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή.

    1985 μ.Χ. Στο Μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων ζει μόνος του ο Ιερομόναχος Αμβρόσιος Πούλιος.
    Εκεί διαμένουν από τον καιρό του Πολέμου και δύο γυναίκες, η μία άλαλη και η άλλη λαλίστατη.
    Θεός σχωρέσ'τους όλους τώρα.
    Ώσπου έρχεται ένας καθηγητής θεολόγος με μια μικρή ομάδα από παλιά του κατηχητόπουλα από την Πτολεμαϊδα. Με την άδεια αφενός του Ηγουμένου και αφετέρου του Μητροπολίτη Γρηγορίου Παπουτσόπουλου μένουν στο Μοναστήρι. Ο καθηγητής γίνεται Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας και οι μαθητές του Ιερομόναχοι και Μοναχοί.
    Μαζί τους και άλλος ένας συμπαθής νεαρός με γυαλάκια, ο οποίος έγινε Μοναχός αλλού και δεν αναφέρεται τώρα το όνομά του, μη τυχόν και πειραχθεί, Θεός φυλάξοι! Τον θυμόμαστε όμως κι αυτόν με αγάπη, γιατί ήταν καθηγητής των παιδιών μας στο 2ο Λύκειο, προτού γίνει Καθηγητής στο ΕΚΠΑ.
    Αρχίζουν λοιπόν να χτίζουν το Μοναστήρι, το οποίο ήταν ερείπιο, ενώ ταυτόχρονα ο ένας Ιερομόναχος, ο γνωστός μας πατέρας Αμβρόσιος, τα πρωινά διδάσκει σε Σχολεία της περιοχής ως Εκπαιδευτικός, τα απογεύματα εξομολογεί τα πλήθη ως Πνευματικός και τις νυκτερινές ώρες τελεί Ιερές Αγρυπνίες (τριπλοβάρδια δηλαδή), συνιερουργούντος του άλλου Ιερομονάχου, του πατρός Ευλογίου, συμπροσευχομένης της Αδελφότητος και συμμετέχοντος του λαού του Θεού.
    Ο Γιαννάκης είναι οκτώ χρονώ.

    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος13/4/19

    Φίλε Ανώνυμε, πέρασε ένας μήνας κι ακόμα να δούμε τη συνέχεια. Ένα Χρονικό νομίζω θα γράψεις, όχι τους "Αδελφούς Καραμαζώφ"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος14/4/19

    Συγγνώμη, αλλά δεν φέρω την ευθύνη της ασυνέχειας. Λίγες ημέρες μετά, έστειλα σχόλιο.
    Υποθέτω ότι δεν δημοσιεύθηκε είτε επειδή δεν παρελήφθη είτε επειδή δεν εγκρίθηκε.
    Παρακαλώ την "ΟΔΟ" να ενημερώσει σχετικά, ούτως ώστε, αν το κατάπιε ο δαίμων του ηλεκτρονικού Τύπου, να το ξαναστείλω.
    Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον όποιου αναγνώστη.

    ΥΓ. Ουδέποτε θέλησα να δρέψω δάφνες συγγραφέα. Ευτυχώς η Καστοριά έχει πολλούς και ικανούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ