Ωδή στην πόλη που χάθηκε είναι η έκθεση που φιλοξενεί το αρχοντικό Βέργουλα έως την Κυριακή 2 Απριλίου 2017. Σίγουρα δεν έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό της πόλης, αφού δεν υπήρξε η κατάλληλη διαφήμιση και πληροφόρηση. Αυτό ίσως, δεν ενδιέφερε πραγματικά και τον ίδιο τον δημιουργό, μια που σημασία γι’ αυτόν έχει μόνο τα έργο του και η χαρά της δημιουργίας.
Αποχωριζόμενη το αρχοντικό, μετά από μια φανταστική εμπειρία θα έλεγα τα συγκινητικά λόγια που περιέρχονται σ’ ένα από τα γράμματα του Βαν Γκογκ: «Ν’ αγαπάς όσο μπορείς περισσότερο, γιατί σ’ αυτό βρίσκεται η αληθινή δύναμη, όποιος αγαπά πολύ, δημιουργεί και είναι ικανός να δημιουργήσει μεγάλα πράγματα, γιατί αυτό που γίνεται με αγάπη, είναι καλά καμωμένο».
Μεγάλη η αγάπη του Φιλίππου –αυτό είναι το όνομα του δημιουργού- για την πόλη. Για τα αρχοντικά, τους ραγισμένους τοίχους, τα ρημαγμένα παράθυρα, τις σκεβρωμένες πόρτες. Μέσα από το σάπιο, την υγρασία, την κλεισούρα και την εγκατάλειψη, αναδύεται ένας υπέροχος εικαστικός διάλογος με ύψιστο εικαστικό υλικό τα καρφιά. Διήγηση για την καθημερινότητα και την απάνθρωπη ιστορία της φθοράς με ένα δυνατό και ειλικρινή τρόπο, φορτωμένο μνήμες και παρελθόν.
Μια εντελώς προσωπική λεπτομέρεια, που είναι όμως ένα θέμα ολόκληρο και αυτόνομο, είναι σημάδι επικοινωνίας του καλλιτέχνη με τον κόσμο. Η φθορά εδώ έχει προχωρήσει πέρα από τον κόσμο της ύλης, έχει αφήσει στην μνήμη μοναχά τα πεσμένα αρχοντικά, τα αντικείμενα, τις φωτογραφίες. Ο αργός θάνατος μιας πόλης, η καταλυτική ιστορία της φθοράς βήμα-βήμα, πέτρα την πέτρα, από το γεγονός που λέγεται ερημιά, εγκατάλειψη και απουσία, αποκαλυπτικά καταγράφεται με σκουριασμένα καρφιά χρόνων σε εικαστικό έργο.
Δεν είναι ούτε για μια στιγμή θρηνητικό, αρνητικό και στείρο το αποτέλεσμα. Είναι παλμοί που διατηρήθηκαν μέσα στα κλειστά σπίτια, φωνές και γέλια περασμένα και χαμένα για πάντα βέβαια, αλλά που κάποτε ήταν μια πραγματικότητα.
Μικρά σιδερένια ανθρωπάκια τα καρφιά, ξεκινούν με διαφορετική κατεύθυνση το καθένα και με ένα αόριστο μαγεμένο φως, φορτωμένο δύναμη και συναίσθημα, ξεχύνονται σε κάσες, ξύλα, χώμα, κουπιά, μέταλλα, καρφώνοντας με διαφορετικό τρόπο τον καθένα από εμάς στην ψυχή.
Ο κόσμος του δημιουργού, αποτελεί ένα συγκερασμό ανάμεσα στην νοσταλγία, στην προσδοκία και στην απεριόριστη αγάπη. Είναι η ορμητική ροπή του παιδιού, της ψυχής του, είναι μια επιστροφή στα ανθρώπινα πράγματά μας. Γιατί κινδυνεύουμε έχοντάς τα ξεχάσει να χαθούμε και εμείς.
Σειρά από έργα φορτωμένα με ανθρώπινες ιστορίες, βγαλμένες από σκοτεινές αποθήκες με παλιά και άχρηστα , στιγμές που το φως διαρρέει και δείχνει στον καλλιτέχνη με ποια να ασχοληθεί και να στήσει ανασταίνοντάς τα και δίνοντας σ’ αυτά την παλιά δόξα που έχασαν, βγάζοντάς τα από την σιωπή και το δέος της ερημιάς.
Η έκφραση του κάθε έργου έχει ιδεολογική βάση, το θέμα κυριαρχεί και το δράμα όπου υπάρχει είναι «καρφωμένο» καθαρά και άρτια, ανοίγοντας ρήγματα και βρίσκοντας διαδρόμους επικοινωνίας.
Ο Φίλιππος δεν χρειάζεται βιογραφικά σημειώματα. Σημασία έχει το έργο του, το πώς μετέπλασε τις αξίες και πώς συνέλαβε την ιστορία, τα γεγονότα και τα σύμβολα.
Όλα αυτά με λόγια δεν εξηγούνται. Είναι μετουσιωμένα στο έργο του. Σ’ αυτό ο καθένας πρέπει να συγκεντρώσει όλη του την προσοχή και την σκέψη, να δει και στοχαστεί μέσα από τα σχήματα και πέρα από τους όγκους και την υφή, να βρει τον εαυτό του. Ο καθένας τελικά θα δει ό,τι θέλει να δει. Το έργο θα δώσει τις ιερές αφορμές και θα τον βοηθήσει να δει πέρα από την καθημερινότητα των όποιων περιγραφών.
Η φθορά και τα καρφιά έχουν χίλιες αποχρώσεις στο έργο του Φιλίππου. Είναι παντού, σε κάθε στιγμή της δημιουργικής αυτής πορείας. Εκεί ακριβώς που η απουσία φωνάζει: από ‘δω πέρασαν άνθρωποι. και τους αναγνωρίζεις στα ίχνη που άφησαν, εκεί που πατάει για να περάσει μόνη κυρίαρχη η φθορά, εκεί που το κάθε καρφί γίνεται μορφή και καρφώνει δυνατά το συναίσθημά σου.
Φωτογραφία: Σπύρος Αναγνώστου
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 30 Μαρτίου 2017, αρ. φύλου 879
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.