4.11.19

Λόγος & Αντίλογος




Είπαν... και ακροβολισμοί

■ 6.7.2019 Προ μηνός, δεν ξέρω αν συνεχίζεται, είδα για λίγο μια μουσική εκπομπή στο Οpen με τίτλο λέξη τουρκική (είναι αισχρολογία): La Sihtiri. Ρωτώ: Διέπονται από αισχρή νοοτροπία οι εμπνευστές του τίτλου τουρκολαγνίας;

■ Με αφορμή σχετικό ιστορικό ανάγνωσμα: Γιατί απηγχόνισαν τον σεπτόν Πατριάρχη, τον γεραρόν Γρηγόριον Ε’ οι Τούρκοι; Μια εκδοχή είναι ότι προέβη σε τυπικό (!) αφορισμό και έτσι έσωσε 2500 ‘Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως. Η κύρια κατηγορία όμως ήταν η ενοχή του που του απέδωσαν οι Τούρκοι ότι ήταν οργανωμένος και μέλος της Φιλικής Εταιρείας (1816 κ.ε. ). Εταιρεία με ει γιατί η λέξη δεν έγινε από το εταίρος αλλά από το αρχαίο επίθετο ετερείος = ο ανήκων σε εταιρεία, όπως ανδρεία, υγεία κ.ά.

■ 4.6.2019 Διαβάζοντας για την ελληνική επανάσταση του 1821 σημειώνω: 1η Διακήρυξη της Ελληνικής Επαναστάσεως η 26η Μαρτίου 1821. Γίνεται σ’ αυτήν λόγος για το Ελληνικόν Έθνος και ενημερώνει τον άγγλο Πρόξενο για την κοινή απόφαση της εθνεγερσίας. Οι ιστορικοί και οι ιστοριογράφοι ερίζουν από πού και ποιαν ημέρα άρχισε ο εθνικός ξεσηκωμός , στις 17, 21, 23, 25, 28 Μαρτίου; Επαινετή η ιστορική έρευνα για ακριβείς πληροφορίες, αλλά πρώτη και κύρια σημασία έχει το γεγονός ότι ήταν γενική απόφαση όλων των Ελλήνων. Διάβασα προσφάτως δημοσίευμα ότι οι Ελλαδίτες τότε Έλληνες αριθμούσαν 850000 ψυχές. Ξεσηκωμός γενικός, όπως μπορούσε ο καθένας και όταν θεώρησε κατάλληλη την στιγμή της Εθνικής εγέρσεως. Κοινός τόπος δηλαδή η ιδέα και η απόφαση της Επαναστάσεως: Ελευθερία ή Θάνατος!

■ Καθώς σχολίαζα το προηγούμενο, θυμήθηκα μιαν εκπομπή στην ΕΡΤ πρό δύο ετών. Έδιναν συνέντευξη απόγονοι – δισέγγονα(;) του Πετμεζά, του Πλαπούτα και του Αλέξανδρου Ζαΐμη (προσκόμισαν ιστορικά και συγγενικά στοιχεία). Ήταν ωραίοι, σοβαροί, σεμνοί άνθρωποι. Συνειρμικά μου ήρθε στο νου πόσο κοντά είμαστε στο ένδοξο 1821, κι ας πέρασαν σχεδόν 200 χρόνια! ένας δημοσιογράφος πρόσθεσε: Εγώ δεν είμαι ούτε από την γενιά του Πετμεζά, ούτε του Πλαπούτα μηδέ του Ζαΐμη, γιατί όλοι μαζί εκείνοι (με το όμαιμον, το ομόψυχον και το εύψυχον) μας χάρισαν την Ελευθερία! Όλα καλά, αλλά τούτο το τελευταίο ήταν το πιο γλυκό απόσταγμα της εκπομπής.

■ 9.7.2019 Γράφουν μερικοί, ή, όταν μιλούν στην TV, από ξέχειλη (τυπική) ευγένεια: Ο κ. Παπαντωνίου, ο κ. Τσοχατζόπουλος, ο κ. Κουφοντίνας (!), κατ’ άκραν Χριστιανικήν οικονομίαν, Θεέ και Κύριε! Αξίζουν τέτοια τιμή; Είναι γνωστό. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας (ήσαν αγενείς;...) δεν έλεγαν ο κ. Πλάτων, ο κ. Ευρυπίδης, η κ. Ασπασία (του Περικλέους). Απλώς: ο Σωκράτης είπεν (έφη), Αριστοτέλης φησί, κλπ. Ο κύριος, η κυρία, η μαντάμ. Το δανεισθήκαμε από τους Γάλλους, γαλλική, γαλατική ευγένεια, ο μεσιέ και η μαντάμ. Η πρώτη και κύρια σημασία: κύριος εαυτού, ο κυριαρχών επί του εαυτού στα πάθη, ως διαθέτων νουν και συνείδησιν. Έχει συνείδηση ο Κουφοντίνας ή ο Ξηρός ή ο Παλαιοκώστας;

Ευχαριστών διά την φιλοξενίαν
Λάζαρος Γ. Νικηφορίδης

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 25 Ιουλίου 2019, αρ. φύλλου 996


Σχετικά:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ