ένδεκα Νοεμβρίου
είδε το φως της λευτεριάς η σκλάβα Καστοριά,
για να μετάσχει και αυτή
τούτου του μεγαλείου
από το αίμα που έχυσαν
τα Ελληνικά κορμιά.
Μεγάλη ημέρα ήτανε,
γιορτή του Αϊ-Μηνά
και πιο μεγάλη έγινεν όταν κοντά χαράματα
του Άρτη τα Ελληνόπουλα
εμπήκαν χαρωπά
με λευτεριάς τραγούδια τους και λυτρωμού τα νάματα.
Γιορτή λοιπόν θρησκευτική
γίνεται και της πόλεως
όπως ο Ευαγγελισμός για όλην την Ελλάδα,
που σε μία κόρη γνήσια της Κωνσταντινουπόλεως
και πάλιν ανυψώνεται του πνεύματος η δάδα.
Έτσι λοιπόν ο Αϊ-Μηνάς
προστάτης ονομάζεται
της Καστοριάς που τον
θεωρεί πατέρα της μεγάλο
κι όταν τον έχει δίπλα της
για τίποτε δεν νοιάζεται,
που με την γούνα μάχεται μέσ’της ζωής τον σάλο.
Άγιε Μηνά, το χέρι σου
βάλ’το πάλι με χάρη,
όπως και τότε τώβαλες για νάρθη η Λευτεριά
όση γαλήνη έχουμε κανείς
να μην την πάρη
και πάντα ειρήνη και χαρά νάχη η Καστοριά!...
Μιχ. Κ. Ωρολογόπουλος
Επιμέλεια Σόνιας Ευθυμιάδου Παπασταύρου
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 7 Νοεμβρίου 2019, αρ. φύλλου 1008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.