Λόγος & Αντίλογος

Η Ιστορία είναι η πιο αληθινή που μπορεί να εμπιστευθεί κανείς και γίνεται πιο πειστική όταν ζεις ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε δύσκολες περιόδους της χώρας σου. Πονάς, γίνεσαι περισσότερο φίλος της πατρίδος, τουτέστιν φιλόπατρις.

Η γενιά η δική μου από το 1940 μέχρι σήμερα είδε πολλά, υπέφερε πολλά, γνώρισε καλά αυτούς που την ωφέλησαν και αυτούς που την έβλαψαν. Και δεν πρέπει να σιωπούμε, γιατί σε λίγο θα βγάλουν οι ξένοι από τα συρτάρια τους τα μυστικά μας (όπως βγαίνουν συνήθως τα ντοκουμέντα κάθε τριάντα ή περισσότερα χρόνια), να επικρίνουν τους πολιτικούς μας -αφού κάνουν την δουλειά τους- κατόπιν τους επιρρίπτουν ευθύνες και κατηγορίες ότι χρηματίστηκαν, ότι κάνουν μπίζνες, και είναι προδότες, αυτοί που τους είχαν συνεργάτες στην διαχείριση της χώρας. Αλλά έχουμε λόγο και εμείς να πούμε κάποια πράγματα γι αυτά που πάθαμε και από ποιους τα πάθαμε:

Ύστερα από την πρόσφατη εμφάνιση των σπουδαστών στην διαδήλωση κατά της καταργήσεως του πανεπιστημιακού ασύλου, ένας εκπρόσωπος των διαδηλωτών με ύφος πολλών πιθήκων και αδιάντροπα, κατηγόρησε μια πολιτική παράταξη διότι εναντιώνεται στο καθεστώς του σημερινού ασύλου.

Αγαπητέ Θεοχαρόπουλε, πρέπει να γνωρίζετε, ότι όταν οι νικητές των εκλογών αναλαμβάνουν την διοίκηση της χώρας, λέγεται διαχειριστικό κράτος. και όχι παράταξη. Έπρεπε να αναρωτηθείς πρωτίστως γιατί είναι κατά του σημερινού καθεστώτος του ασύλου. Φορούσατε στα πέτα σας και τέσσερα παράσημα από τους αγώνες -όπως είπατε- που κάνατε για να καταχωρηθεί το άσυλο, ενώ αυτό εξελίχθηκε σε άντρο ξένων επιτηδείων και όχι σπουδαστών.

Το πρώτο προφανώς παράσημο προήλθε από τον πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου, ο οποίος σας έκανε συνδικαλιστή από πολύ νωρίς. Το δεύτερο το λάβατε από τις καταλήψεις των σχολικών κτηρίων, με καταστροφή των πνευματικών σπιτιών. Το τρίτο παράσημο είναι από την δράση σας, όταν πετούσατε πέτρες και ξύλα στον προστάτη αστυνομικό, τέως συμμαθητή σας, γιατί βγήκατε υπέρ του Κάστρο, του Καντάφι, του Αραφάτ και των επαγγελματικών οργανώσεων, εσείς, ο σπουδαστής. Μαζί σας ήταν κι ο Γρηγορόπουλος (την ώρα εκείνη δυστυχώς δεν ήταν στο σχολείο που έπρεπε να ήταν), θύμα της παιδείας κι αυτός, μιας παιδείας με ελλιπή σχολή αγωγή, αφού βγήκες στους δρόμους και τα έβαλε με τον νόμο.

Το τέταρτο προφανώς παράσημο είναι οι κουκούλες που φορέσατε οι σπουδαστές, εν είδει τρομοκρατίας στο κέντρο των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, με τις καταστροφές στα σχολικά κτήρια, τα πνευματικά σπίτια σας Σαράντα χρόνια τώρα, από το 1981 μέχρι σήμερα, η λεηλασία, η κοπριά που χρειάσθηκε να βγει από τους χώρους αυτούς, στοίχησε 15 δισεκατομμύρια στο κράτος, τα οποία τα χρειαζόταν για σοβαρές ανάγκες, όπως για την λειτουργία των νοσοκομείων, την στήριξη των φτωχών Ελλήνων και γενικά την ανάπτυξη της χώρας.

Η αμαρτία σας κατά την γνώμη μου, κ. Θεοχαρόπουλε είναι ότι σας λείπει ο πατριωτισμός. Μπορείτε να μας πείτε πού ήσασταν όταν ο πατέρας σας έβγαινε για το Μακεδονικό ζήτημα στους δρόμους για να υπερασπιστεί την τρισχιλιόχρονη ιστορία της πατρίδας; Τόσο εσείς όσο και οι διδάσκοντες σας;

Και για να μάθετε τώρα και εσείς και οι υπόλοιποι με εσάς, θα πρέπει να σας αναφέρω ότι το σχέδιο της καταστροφής της ελληνικής ορθής διαπαιδαγωγήσεως, έγινε με ξενόφερτο σχέδιο των πρωθυπουργών,  γιατί είναι και πρωτόγνωρο το φαινόμενο αυτό και οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν και συνεχίζονται με τους εκάστοτε υπουργούς Παιδείας. Σίγουρα θα θυμάστε την προτροπή κάποιου υπουργού Παιδείας να φυτέψουν οι μαθητές χασίς στα μπαλκόνια τους.Γι’ αυτό γράφονται σήμερα στους τοίχους των σχολείων «Ζήτω η φούντα και όχι η πατρίδα». Λυπάμαι.

Νίκος Πρώϊος

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 1 Αυγούστου 2019, αρ. φύλλου 997