5.6.17

Κατολοφύρομαι




Απόσπασμα (33 νότες, σε έξι ατελείς γραμμές) από το πρώτο στάσιμο (338-344) από τον Ορέστη του Ευριπίδη, που έχει συντεθεί περί το 408 π.Χ.
Βρέθηκε το 1892 στην συλλογή παπύρων (από την Ερμούπολη της Αιγύπτου) του αρχιδούκα Rainer Ferdinand της Αυστρίας (Πάπυρος G 2315 της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Βιέννης).
Το απόσπασμα ανακαλύφθηκε και δημοσιεύτηκε από τον παπυρόλογο Karl Wessely ο οποίος τον τοποθετείται χρονολογικά στον 1ο αι. μΧ, ενώ άλλοι τον τοποθετούν στο 200 π.Χ.

Γραμμένος για τον χορό των αργείων γυναικών οι οποίες ικετεύουν τις Ευμενίδες και θρηνούν για την κακή μοίρα του Ορέστη. Η μουσική είναι τονισμένη από τον Ευριπίδη με θαυμαστούς χρωματισμούς, γεμάτη πάθος και ένταση.

κατολοφύρομαι κατολοφύρομαι ματέρος αἷμα σᾶς, ὅ σ’ ἀναβακχεύει, ὁ μέγας ὄλβος οὐ μόνιμος ἐν βροτοῖς, ἀνὰ δὲ λαῖφος ὥς τις ἀκάτου θοᾶς τινάξας δαίμων κατέκλυσεν δεινῶν πόνων ὡς πόντου λάβροις ὀλεθρίοισιν ἐν κύμασιν
θρηνώ, θρηνώ της μάνας σου το αίμα στην τρέλλα σ' οδηγεί. Τόπο η μακαριότητα στους θνητούς μόνιμο δεν έχει, σαν πανί πλοίου άρμενου γοργοτάξιδου ο θεός την τινάζει σε λάβρα και ολέθρια κύματα πόνων δεινών, σαν σε θάλασσα.

Με μπλε χρώμα είναι η παλιά ελληνική φωνητική σημειογραφία που διατηρείται στον πάπυρο και με πράσινο χρώμα η οργανική σημειογραφία. Σε γκρι χρώμα είναι οι ανακατασκευασμένες σημειώσεις.




 η μουσική μελωδία


Σχετικά:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ