Αγαπητή ΟΔΟΣ,
Την περασμένη εβδομάδα, την ημέρα που η ΟΔΟΣ κατευθυνόταν προς το τυπογραφείο για την εκτύπωσή της, ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων κ. Λεβέντης κατήγγειλε με εκρηκτικό τρόπο... «σχέδιο αποστασίας». Ο άνθρωπος που στα μέσα της δεκαετίας του ’90 έγινε γνωστός στο πανελλήνιο για τις κατάρες του (ευχόταν καρκίνο) στον Α. Παπανδρέου και Κ. Μητσοτάκη, ζει το πολιτικό του όνειρο. Σαν άλλος Γ. Παπανδρέου, επανίδρυσε την ΕνΚε και σαν εκείνον καταγγέλλει αποστασία.
Είναι όμως έτσι αγαπητή ΟΔΟΣ;
Φυσικά και όχι. Περιγράφοντας τα γεγονότα εξ αρχής, η Εν Κε τον Σεπτέμβριο του ’15 -οπότε και πρωτοεκλέχτηκε- αριθμούσε 8 βουλευτές. Η πρώτη ανεξαρτητοποίηση βουλευτή πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του ’16 με την αποχώρηση του κ. Καλλιάνου ο οποίος και προσχώρησε στην ΝΔ στις αρχές του 2017. Η επόμενη χρονικά ανεξαρτητοποίηση βουλευτή της ΕνΚε, ήταν εκείνη του κ. Καρρά, η οποία συνέβη τον Νοέμβριο του ίδιου έτους με την προσχώρηση του βουλευτή στην Δημοκρατική Συμπαράταξη. Η τρίτη κατά σειρά αποχώρηση πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του ’17, με την κ. Μεγαλοοικονόμου να προστίθεται στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣυΡιζΑ. Την αποχώρηση της κ. Μεγαλοοικονόμου, ακολούθησε τον φετινό Απρίλιο εκείνη του βουλευτή Λάρισας κ. Κατσιαντώνη και την ένταξή του στην ΝΔ. Τον κύκλο των ανεξαρτητοποιήσεων έκλεισε -για την ώρα- ο βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Φωκάς, χωρίς ωστόσο να έχει ενταχθεί σε κόμμα. Διεγείροντας το αίσθημα «αγωνίας» για το που θα καταλήξει ο συγκεκριμένος όταν κατά το πρόσφατο παρελθόν καθύβριζε το Κοινοβούλιο και παρότρυνε στην πυρπόληση του (!) σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας οπαδών ομάδος της Θεσσαλονίκης. Στην αναμονή λοιπόν ως την ώρα που θα πάρει κοινοβουλευτική μετεγγραφή.
Από την παραπάνω περιγραφή των ανεξαρτητοποιήσεων και την ένταξη στα νέα τους κόμματα -πλην ενός- είναι απορίας άξιο σε ποιο σημείο εντοπίζεται η όποια αποστασία όπως την διατύπωσε ο Γεώργιος Παπανδρέου το 1965. Μάλιστα ο κ. Λεβέντης πρόλαβε και κατηγόρησε ως υποκινητή του «σχεδίου αποσταθεροποίησης» της ΕνΚε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Απίστευτα και πρωτόγνωρα -για το πολιτικό γίγνεσθαι- γεγονότα και κατηγορίες. Που σαφώς και δεν θα πρέπει να δώσει συνέχεια ο κ. Μητσοτάκης, καθώς θα «χρωματίσει» το σατυρικό (σάτυρα = δράμα + απόσταση) πολιτικό έργο που έπλασε το μυαλό του κ. Λεβέντη.
Στα περισσότερο σοβαρά γεγονότα που έλαβαν χώρα την π. εβδομάδα στις ΗΠΑ ο πρωθυπουργός της Ελλάδος παραβρέθηκε στην 73η Γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών όπου ουσιαστικά διαβεβαίωσε τους ομολόγους του για την οικονομική και πολιτική σταθερότητα μετά την «έξοδο» της χώρας από τα μνημόνια δίνοντας εγγυήσεις για ν’ αναστρέψει το επενδυτικό κλίμα που επικρατεί στην Ελλάδα. Από τα πολλά και διάφορα που είπε κατά την ομιλία του, το απόγευμα της π. Παρασκευής (μεταναστευτικό και συμφωνία των Πρεσπών) συγκράτησα μία στροφή από το λεγόμενα του: «οι εθνικιστικές δυνάμεις στην αντιμετώπιση της κρίσης της Ευρωζώνης υποστήριξαν το Grexit και την ανάγκη η μοίρα της Ελλάδας να αποτελέσει προειδοποίηση για άλλες χώρες». Στάθηκε μπροστά σε όλους τους ομολόγους του λέγοντας τα ίδια αβάσιμα για πολλοστή φορά στην πολιτική του καριέρα.
Καθώς ορθά γνωρίζεις αγαπητή ΟΔΟΣ -και οι αναγνώστες σου φυσικά- πως το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και συνεπώς το επερχόμενο Grexit στηρίχτηκε από τα δύο κόμματα που συγκυβερνούν όπως και τους ακραίους της ΧΑ. Κι όμως αγαπητή ΟΔΟΣ, όλοι εμείς οι «Mενουμευρώπηδες» θυμόμαστε λανθασμένα κατά τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα. Πάντως αν για κάτι πραγματικά θαυμάζω τον κ. Τσίπρα είναι για το γεγονός, πως μέσα σε μόλις τρεισήμισι χρόνια διακυβέρνησης του, κατάφερε με τις πολιτικές επιλογές του να καταρρίψει το ιδεολογικό συννεφάκι της Αριστεράς. Του αντιαμερικανικού και αντιΝΑΤΟϊκού μένους, της αντικαπιταλιστικής προσέγγισης των πραγμάτων και πολλά «αντί», που είναι πίσω από την πραγματική ροή της παγκόσμιας Ιστορίας. Πραγματικά του βγάζω το καπέλο, που από την συμμετοχή του στις πορείες εναντίον των ΗΠΑ, βρέθηκε στο σημείο να μιλάει με λόγια που στάζουν μέλι για την Αστερόεσσα. Κανονική μετάλλαξη αγαπητή ΟΔΟΣ. Και μπράβο του. Τουλάχιστον αυτό το φιλοαμερικανικό πολιτικό ένστικτο, καλό θα είναι να το «πουλάει» στο εξωτερικό που ενδεχομένως δεν τον ξέρουν αρκετά. Γιατί στο εσωτερικό, δεν μπορεί να παραπλανεί πλέον ούτε τους ίδιους τους συντρόφους του εντός του κόμματος του. Πόσο δε μάλλον, τους πολιτικούς του φιλοδυτικούς -προ ετών- αντιπάλους.
Και παρόλο την παρέλαση Γερμανών, Αμερικανών κα στους «Βορειομακεδόνες» Σκοπιανούς για να τους πείσουν να συμμετάσχουν στο δημοψήφισμα τους, εκείνοι απέδειξαν γιατί είναι πραγματικά Βαλκάνιοι. «ψηφίζοντας» αποχή σε ποσοστό κοντά στο 66%, ακυρώνοντας την εγκυρότητα της όλης διαδικασίας. Που ναι μεν είχε ρόλο συμβουλευτικό και όχι δεσμευτικό, αλλά και πάλι εκείνοι προτίμησαν να κάτσουν σπίτια τους, στα καφενεία τους ή οπουδήποτε αλλού και να διατρανέψουν την άρνηση τους για συμμετοχή. Που το αποτέλεσμα του οποίου -εφόσον ήταν έγκυρο και κέρδιζε το ΝΑΙ- θα άλλαζε επί της ουσίας την συνταγματική τους ονομασία από «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» και θα ξεκινούσαν οι ενταξιακές συζητήσεις στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Απλά οι VMROμίτες απαιτούν να αποκαλούνται σκέτα νέτα «Μακεδόνες». Χωρίς καν τον γεωγραφικό προσδιορισμό, έχοντας δεχτεί το «δώρο» παραχώρησης της εθνότητας και της γλώσσας από την συγκυβέρνηση των ΣυΡιζΑνΕλ.
Όλα δικά τους τα θέλουν αγαπητή ΟΔΟΣ. Και το μέλλον τους πλέον φαντάζει αβέβαιο, τόσο στον πολιτικό, όσο και στον γεωστρατηγικό τους στρατόπεδο. Και που θα συμπαρασύρει σε κλυδωνισμούς και το ελληνικό πολιτικό σκηνικό, εφόσον τελικά καταφέρει να περάσει από το κοινοβούλιο των Σκοπίων την συμφωνία ο κ. Ζάεφ. Σενάριο δύσκολο αλλά υπαρκτό και ενδεχομένως εφικτό. Και που σ’ αυτό θα πρέπει να επικεντρωθεί και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, χωρίς πολλές μεγαλοστομίες για μη κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών σε περίπτωση που γίνει κυβέρνηση ο ίδιος και το κόμμα του. Γιατί άλλο πράγμα να διαπραγματευτεί από την αρχή την εθνότητα και την γλώσσα και όσα σημεία της συμφωνίας των Πρεσπών πιστεύουν οι ίδιοι πως είναι επιζήμια για την Ελλάδα, κι άλλο να είναι αρνητικός με το σύνολο της συμφωνίας και της μη ψήφισή της όπως διατυμπανίζει. Γιατί, αν θα πράξει τ’ αντίθετα μ’ όσα προαναγγέλλει, θα κριθεί κι αυτός, όπως κι ο τωρινός για τα όσα προεκλογικά είχε υποσχεθεί. Και θα υπάρξει μηδενική ανοχή. Να είναι σίγουρος, τόσο ο ίδιος, όσο και τα τοπικά του στελέχη.
Ιωάννης Σκόρδας
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Οκτωβρίου 2018, αρ. φύλλου 954
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.