* * *
«Η "Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών ανακοινώνει με χαρά και υπερηφάνεια την απονομή του Παρασήμου του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στον Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλο "Για την άψογη επιστημονικώς, κριτική και φιλολογική, αποκατάσταση του Παπαδιαμαντικού έργου, τη βιωματική προσήλωσή του στο οποίο διαποτίζει την ζωή του και το λογοτεχνικό του έργο"».
Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών
Άχνα δε βγάζω
Θαλασσινό μου αηδόνι
Να σε ακούω.
Γιώργης Παυλόπουλος, Στον Ν.Δ.Τ.
Μάνα μου,
εγώ είμαι τ’ άμοιρο
το σκοτεινό τρυγόνι
όπου το δέρνει ο άνεμος
βροχή που το πληγώνει...
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Το σκοτεινό τρυγόνι
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. |
Αυτουνού του τρυγονιού το έργο ο ΝΔΤ βαθιά μελέτησε, ανάδειξε και πρόσφερε στους Έλληνες...
Κι έλεγα: Tί να αντιπάλεψε τάχα μέσα του ο... Λιμενάρχης Ευρίπου¹, σαν πήρε την πρόσκληση για το Μέγαρο;
Αν είχε ακολουθήσει το δρόμο που του έδειχνε ο ταπεινός ψάλτης του Αγίου Ελισσαίου, ο «Κολλυβάς»², ο διηγηματογράφος, ποιητής και δεινός μεταφραστής, δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί... Εκείνος, ο μνημειώδης πένης, αν και η πριγκήπισσα Μαρία Βοναπάρτη είχε προς τιμήν του οργανώσει φιλολογική βραδιά στον Παρνασσό το 1908, προτίμησε να απουσιάσει, βρίσκοντας καταφυγή στο σπίτι της οικογενείας Μπούκη. Του καλού φίλου μανάβη!
* * *
Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,
Ευχαριστώ εκ βαθέων την Εξοχότητά σας για τη τιμητική παρασημοφόρησή μου. Η Εκκλησία διδάσκει ότι η αποδιδόμενη από τους πιστούς τιμή στις εικόνες «επί το πρωτότυπον διαβαίνει». Στην περίπτωσή μου, και τηρουμένων ασφαλώς των αναλογιών, η τιμή που μου απονείματε διαβαίνει ακεραία στον πένητα της Σκιάθου Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Σας ευχαριστώ και πάλι.
[Η αντιφώνηση του Ν. Δ. Τριανταφυλλό πουλου, κατά τη βράβευσή του με το Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας]
* * *
Αν είχε πάλι ακολουθήσει τα χούγια και τις παραξενιές του προσφιλoύς «σαλού της Χαλκίδας», εκτελωνιστού, ικανοτάτου συγγραφέως, ποιητού, καυγατζή & δικομανούς, καραγκιοζοπαίχτου, θεομπαίχτου, χορεύοντος ζεϊμπέκικα, φίλου του ούζου και του τσιγάρου... Θα πήγαινε! Και θα 'κανε και μια τούμπα κωμική ‒ αν μπόραγε ‒ μόλις το έπαιρνε... Αλλά, την άλλη κι όλας μέρα, το παράσημον θα βρισκόταν στην προθήκη του παλαιοπωλείου πλάι στο Δημαρχείον [απ' όπου είχε εκπορευθεί και «η παρασημοφόρησις»...]
Ο συγγραφέας Γιάννης Σκαρίμπας σε χορευτική φιγούρα [φωτογραφία του Γιάννη Στυλιανού]. |
Θεωρώ πάντως πως τουλάχιστον η στολή, του επικεφαλής στο «άγημα νυκτερινής παρελάσεως», ελαμπρύνθη με το παράσημον.
Δεόντως!
Σημειώσεις:
1. Τίτλος διηγήματος στην ομώνυμη συλλογή διηγημάτων του Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου [εκδόσεις Κέδρος], ή οποία το 1994 τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο διηγήματος.
2. Οι «Κολλυβάδες» εμφανίσθηκαν κατά τον 18ο αιώνα ως αίτημα επιστροφής στις ρίζες της Ορθοδόξου Πατερικής Παραδόσεως. Ονομάσθηκαν «Κολλυβάδες» ειρωνικά από τους αντιπάλους τους στο Άγιον Όρος επειδή είχαν αντιδράσει στην μεταφορά της τελέσεως των μνημοσύνων από το Σάββατο στην Κυριακή [εκτιμούσαν πως με τον τρόπο αυτό προσβάλλεται ο αναστάσιμος και πανηγυρικός χαρακτήρας της ημέρας]. Οι Ιεράρχες: άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ήσαν Κολλυβάδες. Και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ήταν επίσης.
Αναδημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ από το blog του συγγραφέα χαρτοκόπτης (xartokoptis@blogspot.gr) στις 11 Οκτωβρίου 2018, αρ. φύλλου 955
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.