Γράμμα στη Νένη

28.12.1959 - 15.1.2015

Χίλιες ενενήντα εννιά μέρες, αν υπολόγισα σωστά, δηλαδή τρία χρόνια και τρεις μέρες, από τότε που μας άφησες γεια... Και καλά, εσύ αναχώρησες νωρίς, για να παραφράσω τον Χρόνη Μίσσιο. Να σου πω μόνο τι έγινε στην πόλη που υπεραγαπούσες, Νένη. Ναι, το στρατόπεδο Μαθιουδάκη, που τόσο πολύ είχες αγωνιστεί να μην κατεδαφιστεί, έμεινε πράγματι όρθιο. Θαύμα. Γλύτωσε από τις μπουλντόζες και τους εκσκαφείς, αφήνουμε να κάνει τη δουλειά της η φυσική φθορά.

Το άλλοτε κεντρικό σημείο της πόλης, για την Μητροπόλεως μιλώ, έγινε δρόμος φάντασμα, έρημος κι εγκαταλειμμένος στην τύχη του κι αυτός. Που δεν βλέπω να είναι καλύτερη από εκείνη της παλιάς πόλης, των παλιών εκκλησιών, των παλιών αρχοντικών. Όλα τα παλιά, φαίνεται, Νένη, ενοχλούν. Αλλά δεν γίνεται και καμιά κίνηση για κάτι καινούργιο, όπως για παράδειγμα, ένα έστω και υποτυπώδες κτήριο για πολιτιστικές εκδηλώσεις, δεν συζητούμε βέβαια, για Πνευματικό Κέντρο- τι να το κάνουμε, άλλωστε;

Όσο για τη λίμνη, αλήθεια, πίστεψες ότι θα φρόντιζαν κάποιοι να την καθαρίσουν και να την αξιοποιήσουν; Να την παραδώσουν σ` εμάς τους κατοίκους αλλά και στους επισκέπτες, όμορφη κι ωραία; Πάει, πάλιωσε κι αυτή. Τα πολυμηχανήματα καθαρισμού γίνονται αιτία έριδων των τοπικών αρχόντων, μένει, πάντως αγκυροβολημένο το ηλιακό πλοιάριο, ο Κάρανος, και μπαλκόνι με θέα προσφέρει σε όλα τα γλαροπούλια και μαυροπούλια της λίμνης μας...

Και μην ξεχνάς: χειμώνας είναι ακόμη, καταχείμωνο, ξεχάστηκαν ήδη τα δάκρυα κι οι στεναγμοί που τόσο τεθλιμμένοι αφήσαμε, όταν στην τελευταία κατοικία σου σε ξεπροβοδούσαμε...

Αυτά Νένη, για σήμερα. Ας είναι αιώνια η μνήμη σου.

Χρυσούλα

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 18 Ιανουαρίου 2018, αρ. φύλλου 919