ΟΔΟΣ 1.3.2018 | 925 |
Σέ προηγούμενο ἄρθρο μου μέ τίτλο “Σιγή, Λήθη, Ἀπόσβεση Ἀνομημάτων”, τό ὁποῖο δημοσιεύθηκε στήν ΟΔΟ στό ὑπ’ ἀριθ. 853 φύλλο τῆς 29ης/9/2016 ["εδώ"], ἔγραψα, ὅτι «Ἡ πολιτιστική πορεία ἡ ὁποία προσέδωσε στήν πόλη μας τό προσωνύμιο “Βυζαντινή Ἀρχόντισσα”, τό ὁποῖο δικαίως τό δικαιοῦτο, καθʹ ὅσον ἦταν ἡ προέχουσα τῶν ἄλλων πόλεων τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, ὑπερέχουσα κατά πολύ τῶν ἄλλων πόλεων, τόσο ἀπό οἰκονομικῆς ὅσον καί πολιτιστικῆς ἀπόψεως, ὅταν μερικές ἀπό τίς νῦν αὐτές πόλεις ἦταν ἁπλῶς χωριά, στερούμενα παντελῶς οἰκονομικῆς καί πολιτιστικής ζωής». Ἔκλεισα δέ τό ἄρθρο μέ τά ἀκόλουθα: «Μήπως πρέπει νά ἀναλογιστοῦμε καί νά προβοῦμε σέ μιά ἔντιμη αὐτοκριτική γιά τίς πιθανές εὐθύνες μας ὡς κοινωνία, γιατί τώρα ἡ προσωνυμία “Βυζαντινή Ἀρχόντισσα” δέν ἀνταποκρίνεται στήν πραγματικότητα. Γιατί ἄλλες πόλεις τῆς περιοχῆς μας προοδεύουν καί ἐξελίσσονται, ἡ Καστοριά παραμένει στάσιμη, ἄν δέν ὀπισθοδρομεῖ;».
Μετά ἀπό ἕνα χρόνο καί κάτι, τό ἀνωτέρω “μήπως” πρέπει νά ἀπαληφθεῖ καί νά παραμείνει αὐτούσιο τό “πρέπει”, γιατί ἀντί νά παρατηρηθεῖ κάποια πρόοδος στήν πόλη μας ὅσον ἀφορά τήν οίκονομική, πολιτιστική, τήν δημιουργία διαφόρων ἔργων καί λοιπῶν πράξεων πού θά συντελούσαν στήν ἔξοδό της ἀπό τήν κατάσταση τῆς ἀδράνειας, τῆς στασιμότητας, ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ νά πῶ καί τῆς μιζέριας, ὅταν οἱ ἄλλες πόλεις τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας παρουσιάζουν μιά πρόοδο καί ἀναδεικνύονται πρωτοπόρες σέ πολλούς τομεῖς.
Αὐτό πρέπει νά μᾶς προβληματίσει καί πρέπει νά σκεφθοῦμε σοβαρά, νά ἀναζητήσουμε τίς αἰτίες τοῦ φαινομένου, τό τί φταίει, καί νά προσπαθήσουμε νά τό διορθώσουμε. Αὐτό θά ἐπιτευχθεῖ μόνο ἐάν ἀποφασίσουμε νά προβοῦμε σέ μιά αὐτοκριτική καί αὐτογνωσία καί παραδεχθοῦμε τίς πιθανές εὐθύνες μας στήν ὅλη κατάσταση, εἴτε ὡς ἄτομα κατέχοντα ἤ μή δημόσια θέση, εἴτε ὡς μέλη τῆς κοινωνίας, ὡς ἐνεργοί πολίτες πού πρέπει νά εἴμαστε.
Φρονῶ ὅτι ὅλοι εὐθυνόμαστε, ἄρχοντες καί ἀρχόμενοι, στό μέτρο πού ἀναλογεῖ ἡ εὐθύνη στόν καθένα. Στούς μέν ἄρχοντες λόγω παραλείψεων, κακῶν ἐπιλογῶν καί ἀδράνειας στήν λήψη ἀποφάσεων καί διεκδικήσεων, στούς δέ ἀρχόμενους, σʹ ὅλους ἐμᾶς τά μέλη τῆς καστοριανῆς κοινωνίας, γιά ὁρισμένες ἀντικοινωνικές πράξεις καί ἐνέργειές μας καί διότι δέν ἐξασκήσαμε ποτέ σχεδόν, ὄχι μόνον τό δικαίωμα ἀλλά τήν ὑποχρέωσή μας νά ἐλέγξουμε καί νά ψέξουμε τούς ἰθύνοντες ὅταν ἐνεργοῦν ἤ δέν ἐνεργοῦν πρός τό καλό τῆς κοινωνίας καί τῆς πόλεώς μας.
Γιά νά ἀποδείξω τά ἀνωτέρω, ἀναφέρω μερικά περιστατικά: Ἡ μή ἀπόκτηση τοῦ “Ξενία” ἀπό τόν Δῆμο τῆς πόλεώς μας ὁφείλεται σέ ἀβλεψίες, κακές ἐπιλογές, ἀδράνεια καί ἔλλειψη σθεναρῶν ἀπαιτήσεων ὅλων σχεδόν τῶν δημοτικῶν ἀρχῶν, ἀπό τήν ἀρχή πού ἄρχισαν τά ξενοδοχεῖα αὐτά νά διατίθενται πρός πώλησιν, μέχρι σήμερα.
Ἡ Ἀρχιτεκτονική Σχολή, - στήν Ἄρτα τό γεφύρι στήν Καστοριά ἡ Ἀρχιτεκτονική. Ὅταν στήν ἀρχή οἱ συνθῆκες ἦταν εὐνοϊκές καί μποροῦσε κάλλιστα νά ἱδρυθεῖ καί νά λειτουργήσει στήν πόλη μας ἡ Σχολή, παρουσιάσθηκε στήν πόλη μας τό πρωτοφανές φαινόμενο, ὁρισμένοι καί ἀπό τούς ἰθύνοντες καί ἀπό τούς πολίτες Καστοριανούς νά ἀντιδροῦν καί νά δημιουργοῦν προσκόμματα στήν ἵδρυσή της μέ διάφορα αἴωλα καί ἀνόητα ἐπιχειρήματα, κυρίως ὡς πρός τό οἴκημα, πού θά τήν στέγαζε καί τήν θέση πού θά ἐπιλέγετο γι’ αὐτό· μέ ἀποτέλεσμα νά ματαιωθεῖ τότε ἡ ἵδρυσή της, τό θέμα νά χρονίσει, νά ἐπιδιώξουν ἄλλες πόλεις νά τήν ἀποκτήσουν, πράγμα πού ἐπιτεύχθηκε καί ἡ Καστοριά νά ψάχνει ἀκόμη νά βρεῖ τρόπο νά ἀποκτήσει ἔστω καί ἕνα μικρό τμῆμα αὐτῆς.
Ἀκόμη καί σήμερα, τό κτήριο στόν χώρο τοῦ παλαιοῦ Γυμνασίου στήν Κουμπελίδικη, τό ὁποῖο προορίζετο νά στεγάσει τήν σχολή, καί ἀποτελοῦσε ἕνα ἀπό τά κυριότερα ἐπιχειρήματα γιά τήν ἵδρυση τῆς Σχολῆς στήν πόλη μας, ἡ νῦν δημοτική Ἀρχή ἀντί νά τό διατηρήσει ὡς ἀτοῦ στίς διεκδικήσεις, πού συνεχίζονται ἀκόμη γιά τήν Σχολή, ἀπεμπόλισε, ἐλαφρά τῆ καρδία, καί αὐτό τό ἐπιχείρημα καί διέθεσε τό οἴκημα γιά τήν μεταφορά σʹ αὐτό τῆς Δημοτικῆς βιβλιοθήκης καί κάποιων τοπικών σωματείων.
τό ζήτημα τῶν κλαπέντων ἱερῶν εἰκόνων καί κειμηλίων ἡ δημοτική Ἀρχή θεώρησε σκόπιμο, γιά νά μήν δυσαρεστήσει τήν ἱερά Μηρόπολη τῆς πόλεώς μας, νά τηρήσει σιγήν ἰχθύος, νά μήν ἐκδώσει ἔστω καί ἕνα ἁπλό δελτίο τύπου, παραβλέποντας τήν ὑποχρέωσή της νά φροντίζει γιά τήν περιουσία τῆς πόλεως, ἀλλά καί τώρα ἀποφεύγει νά ζητήσει τήν καταγραφή τῶν εἰκόνων καί ἱερῶν κειμηλίων πού βρίσκονται, κακῶς, στό ἐπισκοπεῖο.
Ἀπό τίς τελευταῖες ἐσφαλμένες , κατά τήν γνώμη μου, ἀποφάσεις πού ἐπρόκειτο ἤ προτίθεται νά λάβει τό Δημοτικό Συμβούλιο εἶναι ἡ χορήγηση οἰκοπέδου, “φιλέτο” ὅπως θεωρεῖται, στήν Μητρόπολη γιά τήν ἄσκοπο καί ἀχρείαστη ἀνέγερση νέου ναοῦ στήν πόλη μας, καί ὅπως διάβασα τελευταίως τήν δημιουργία στό ἴδιο ἤ πλησίον αὐτοῦ χώρου, δεύτερου κλειστοῦ γυμναστηρίου.
Τελευταίως μάθαμε ἀπό κυβερνητικές πηγές ὅτι ἡ Καστοριά δέν συμπερηλήφθηκε ἄμεσα, στήν α’ φάση-προτεραιότητας, στίς πόλεις πού θά ἐφοδιαστοῦν μέ φυσικό ἀέριο, γιατί καί πάλι ἡ δημοτική μας Ἀρχή δέν προέβηκε στίς ἀπαιτούμενες ἐνέργειες, λὀγω ἀδράνειας, ἀδιαφορίας ἤ ἀνικανότητας;
Ὑπάρχουν ἄφθονα παραδείγματα ἐσφαλμένων ἐνεργειῶν καί παραλήψεων τῶν ἰθυνόντων γνωστά στούς κατοίκους τῆς πόλεώς μας, τά ὁποία εἷναι περιττό νά τά ἀναφέρω. Θέλω μόνον νά ἀναφέρω τήν περίπτωση τοῦ οἰκήματος στό πρώην στρατόπεδο Μαθιουδάκη. Τόσο ὁρισμένοι τῶν ἀρχόντων καί μάλιστα μερικοί τῶν ὁποίων ἵστανται ὑψηλά στήν πολιτική ἱεραρχία, ὅσο καί πολλοί τῶν συμπολιτῶν μας κίνησαν Γήν καί Οὐρανόν καί μετʹἐπιτάσεως ἐπέμεναν στήν κατεδάφισην τῶν στρατώνων· καί θά τό πετύχαιναν, ἐάν δέν ἐπέμβαινε δυναμικά μέρος τῆς καστοριανῆς κοινωνίας, μέ πρωτοπόρο τόν σύλλογο “Σπασμένο Ρόδι” καί τήν ἀείμνηστη Νένη Τσαδήλα, οἱ ὁποῖοι μέ τίς ἐνέργειές τους κατόρθωσαν νά ματαιώσουν τήν κατεδάφιση.
Μέ τήν ἐνέργειά τους αὐτήν, ὄχι μόνον ἀπέτρεψαν μία ἐγκληματική καταστροφή ἑνός ἱστορικοῦ οἰκήματος, ἀλλά ἀπέδειξαν ὅτι ἐάν ὑπάρχει θέληση καί δυναμική ἀντίσταση σέ ἐνέργειες τῶν διοικοῦντων τήν πόλη, μποροῦν κάλλιστα νά ματαιωθοῦν παράνομες ἤ γενικῶς ἐνέργειες οἱ ὁποῖες ἀποβαίνουν εἰς βάρος τῆς κοινωνίας καί τοῦ τόπου. Παραμπιπτόντως ἡ δημοτική Ἀρχή κωλυσιεργεῖ καί δέν ἀποφασίζει πῶς θά ἀξοποιηθεῖ τόσο τό οἴκημα ὅσο καί τό πέριξ αὐτοῦ οἰκόπεδο.
Εμεῖς οἱ Ἕλληνες ἔχουμε μιά ἐσφαλμένη ἀντίληψη, ὅτι γιά ὅ,τι κακό συμβαίνει στήν χώρα μας δέν εὐθυνόμαστε ἐμεῖς ἀλλά ὅτι πάντοτε φταίει κάποιος ἄλλος. Ὅλα τά ἀποδίδουμε σέ ξένους παράγοντες, οἱ ὁποῖοι εἴτε μᾶς φθονοῦν καί θέλουν νά μᾶς καταστρέψουν, εἴτε ἐποφθαλμιοῦν νά οἰκειοποιηθοῦν τόν ὀρυκτό καί λοιπό μας πλοῦτο.
Ὑποπτεύομαι, πιθανῶς λανθασμένα, ὅτι καί στήν πόλη μας ὑποβόσκει ἡ αἴσθηση, σέ μεγάλη μερίδα τοῦ πληθυσμοῦ, ὅτι γιά τήν ὑποβάθμιση τῆς Καστοριᾶς, ὑπαίτιοι εἶναι παράγοντες ξένοι πρός αὐτήν, οἱ ὁποῖοι ἐξυπηρετοῦν προνομοιακά τίς ἄλλες περιοχές τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας καί -κατά τό κοινῶς λεγόμενο- “μᾶς ρίχνουν” ἑμᾶς.
Δέν νομίζω, ὅτι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ἁπλῶς τόσο οἱ διοικοῦντες τίς ἄλλες πόλεις, ὅσο καί οἱ κάτοικοι τῶν ἄλλων περιοχῶν, ἐπιτυγχάνουν νά ἰκανοποιοῦνται οἱ ἀνάγκες τους καί οἱ ἀπαιτήσεις τους γιατί ὅλοι μαζί, ἄρχοντες καί ἀρχόμενοι, ὅταν θεωροῦν σκόπιμο καί ἐπωφελές νά ἐπιτελεσθεῖ ἕνα ἔργο στόν τόπο τους, οἱ μέν ἁρμόδιοι συντάσουν τεκμηριωμένες ἐκθέσεις γιά τήν χρησιμότητα τῶν ἔργων καί ἀφοῦ τίς ὑποβάλουν στίς προϊστάμενες τους ἀρχές, ἀγωνίζονται μέ ὁμοψυχία καί μέ κάθε τρόπο διεκδικοῦν τήν ὑλοποίησή τους. Πράγμα τό ὁποῖο δέν συμβαίνει στήν πόλη μας.
Στήν πόλη μας μπορεῖ οἱ διοικοῦντες αὐτήν νά συντάσσουν μελέτες ἐπί μελετῶν, γιά ζωτικά προβλήματα τῆς πόλεώς μας, ὅπως π.χ. γιά τήν ἐξυγίανση τῆς λίμνης, σπανίως ὅμως ἤ ποτέ, δέν ὑλοποιοῦνται αὐτές! Ὑπάρχει, κατά τήν γνώμη μου, μία τάση τῶν ἀρχόντων μας νά τά ἔχουν καλά μέ τούς ἐπί κεφαλῆς τῶν θεσμῶν πολιτικῶν, θρησκευτικῶν καί ἄλλων, καί, ὡς ἐκ τοῦτου, ἀποφεύγουν νά ἔλθουν σέ προστριβή καί ἀντιδικία πρός αὐτούς καί νά ἀπαιτήσουν καί διεκδικήσουν, ἀγωνιζόμενοι σθεναρά γιά τήν ἐκτέλεση ἤ διάθεση κονδυλίων, γιά τήν ὑλοποίηση ἔργων τά ὁποία θά ἀναβαθμίσουν τήν πόλη μας καί θά βελτιώσουν τήν ζωήν τῶν κατοίκων της. Ἐπίσης τό Δημοτικό Συμβούλιο Καστοριᾶς, πολλές φορές, ἀδρανεῖ ἤ λαμβάνει ἐσφαλμένες ἀποφάσεις καί ἐνεργεῖ μέ λανθασμένο τρόπο, ὅπως π.χ. συμβαίνει, τόσα χρόνια τώρα, μέ τό κληροδότημα τοῦ ἀειμνήστου Παπαλαζάρου.
Οἱ συμπολίτες μας Καστοριανοί ἀποφεύγουν, ἐξ ἄλλου, νά ἔρχονται σέ προστριβή μέ τίς Ἀρχές καί ἔτσι ἀποφεύγουν τόσο νά διεκδικήσουν ἤ ἀκόμη χειρότερο νά κρίνουν καί κατακρίνουν αὐτούς τούς ὁποίους οἱ ἴδιοι ἐπέλεξαν νά διοικοῦν τήν πόλη, καί ὡς ἐκ τούτου ἔχουν τό δικαίωμα καί τήν ὑποχρέωση νά τούς κρίνουν. Αὐτό ὀφείλεται, κατά τήν γνώμη μου γιατί ὑπάρχει ἕνα ἐγγενές, καλό προτέρημα στούς Καστοριανούς, νά εἷναι πάρα πολύ καλοί οἰκογενειάρχες. Εἶναι αὐτό πού λέμε νοικοκύρηδες. Φροντίζουν πάρα πολύ τά τοῦ οἴκου τους καί θέτουν σέ δεύτερη μοίρα τήν φροντίδα τῶν κοινοτικῶν τους ὑποχρεώσεων.
Θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά κλείσω τό ἄρθρο μου μέ μιά παράκληση καί προτροπή. Μετά τήν ὁλοκλήρωση του Τριωδίου, μπήκαμε στήν Σαρακοστή. Ἡ Ἐκκλησία μας, ὅλο αὐτό τό διάστημα, μᾶς δίνει μέ τά εὐαγγελικά ἀναγνώσματα τῆς περιόδου αὐτῆς παραδείγματα ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι μετανόησαν γιά τήν προηγούμενη ζωή τους καί τίς πράξεις τους “ἐλθόντες είς ἑαυτούς”, δηλαδή προέβησαν σέ κριτική τοῦ ἑαυτοῦ τους, σέ αὐτογνωσία καί ἀποφάσισαν νά ἀλλάξουν τήν ζωή τους· μᾶς καλεῖ νά ἀναλογιστοῦμε καί ἐμεῖς τίς πράξεις μας, νά προβοῦμε σέ αὐτοκριτική καί νά μετά-νοήσουμε.
Εὐκαιρία καί γιά ἑμᾶς τούς Καστοριανούς νά προβοῦμε σέ αὐτοκριτική καί αὐτογνωσία, νά ἀλλάξουμε τρόπο σκέψεως καί τρόπο ἐνεργειῶν. Νά παύσουμε νά τά δεχόμαστε ἀδιαμαρτύρητα ὅλα, νά παύσουμε ἐπίσης νά εἴμαστε παθητικοί πολίτες, νά γίνουμε ἐνεργοί καί διεκδικητικοί γιά τὀ καλό τῆς ἰδιαιτέρας μας πατρίδας καί νά ἀπαιτοῦμε μέ σθένος καί ἐπιμονή τήν ἰκανοποίηση τῶν δικαιωμάτων μας.
“Αἰτεῖται καί δοθήσετε ὑμίν” καί ἀλλοῦ “Ὁ αἰτών ἀμειφθήσεται” τέλος δέ “καί ὁ Ἅγιος φοβέρα θέλει”.
Καλή Σαρακοστή.
Φωτογραφία: Σαρλ Μαρτέλ | Charles Martel (1869-1922), Centre Georges Pompidou, Παρίσι Γαλλίας. Άλλα έργα του Σ. Μαρτέλ με θέμα την Καστοριά, δημοσιεύθηκαν στο υπ’ αρ. 909 φύλλο της ΟΔΟΥ της 9ης Νοεμβρίου 2017 ["εδώ"]
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 1 Μαρτίου 2018, αρ. φύλλου 925
Σχετικά:
- ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Σιγή ˃ Λήθη ˃ Απόσβεση Ανομημάτων
- Λόγος & Αντίλογος: Α. Πηχιών ": Σχόλια και κριτική"
- ΟΔΟΣ: 11η, πώς θα ήταν το 2017;
- ΟΔΟΣ: Τιμές, αναγνωρίσεις και διακρίσεις
- ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Ιστορική μνήμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.