Είπαν… ακροβολισμοί
24.1.2018 Στην τελική και επίσημη συζήτηση για την απόφαση – λύση – του Σκοπιανού ζητήματος νομίζω ότι δύναται να παίξει εποικοδομητικό ρόλο η σειρά και η προτεραιότης των επί μέρους πτυχών του θέματος.
Πρώτη πτυχή της συζήτησης να τεθεί το αίτημα του αλυτρωτισμού. Αν πεισθούν οι της άλλης πλευράς για την απάλειψή του από το Σύνταγμά τους, τότε ευλόγως προκύπτει άμεσον προς αυτούς το ερώτημα:
Πλέον, εφόσον ομολογείτε ότι δεν έχετε βλέψεις και διεκδικήσεις επί της ελληνικής Μακεδονίας, εις τι σας εξυπηρετεί το όνομα Μακεδονία;
Δια της εις άτοπον απαγωγής συμπεραίνεται εις ουδέν, πλην κάποιου συναισθηματισμού λόγω της πολυκαιρίας της χρήσεως του ονόματος, το οποίο όμως, να ληφθεί υπ’ όψιν, τότε, σε άλλην εποχή και άλλες πολιτικές καταστάσεις, αυθαιρέτως και με δόλια σκοπιμότητα ο Στάλιν και ο Τίτο σας το επέβαλαν, χωρίς να είναι δικό σας!
Και ξέρετε, με οποιοδήποτε άλλο όνομα επιλέξετε, θα εξομαλυνθούν πλήρως οι σχέσεις των δυο χωρών μας, θα είστε στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ και η συνεργασία σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής και πολιτιστικής ζωής θα εγκαινιάσει μια νέα εποχή θετικών αποτελεσμάτων επ’ ωφελεία των δυο γειτονικών κρατών.
Ποιο το όνομα; Ελέχθη. Οι ίδιοι θα επιλέξετε. Ένα σύνθετο όνομα, που να ικανοποιεί και το αλβανικό και το σλαβικό στοιχείο του κράτους. Κάτι σαν (π.χ.) Albanoskopianka Demokratsija, Skipetar-Skopianka Demokratsija ή κάτι παρεμφερές, σκεφθείτε οι ίδιοι.
Διαφορετικά, αν δηλαδή επιμείνετε στο Makedonija, θα σημαίνει ότι προκαλείτε την Ελλάδα ακόμη και σήμερα με το κλοπιμαίο όνομα και στο πίσω μέρος του μυαλού σας έχετε διαχρονικά κάποιες ανιστόρητες διεκδικήσεις, αλλά να ξέρετε καλά ότι η Ελλάς, εν τοιαύτη περιπτώσει, δεν θα επιτρέψει πλέον ποτέ να παίξετε εν ού παικτοίς.
Και για πάσαν αρνητική εξέλιξη (την οποία χριστιανικώς και ανθρωπίνως απευχόμεθα) εκ προοιμίου θα είσθε υπεύθυνοι. Δεν μας νοιάζει καν και καμιά σχέση δεν έχει με εμάς το ότι 140 διάφορα κράτη κάνουν χρήση του ονόματος Makedonija. Αυτό οφείλεται σε ωμά αλλότρια συμφέροντα και πολιτικούς επηρεασμούς κλπ. Δεν είναι δυνατό στον Έλληνα να μένει απαθής στην προκλητικότητα.
Εμείς ξέρουμε, συνειδητοποιούμε, έγιναν λάθη και παραλείψεις των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων, από το 1945 και εντεύθεν, οι οποίες δεν αντέδρασαν, ως έδει, τότε. Δεν είναι της ώρας να εκτεθούν εδώ τα αίτια. Στην πολιτική συμβαίνουν διάφορα και παράξενα, κατά πώς κρίνονται οι περιστάσεις και τα γεγονότα.
Τον πονηρότατο και εποφθαλμιώντα την Μακεδονία Τίτο – άκουσον άκουσον – το 1952(;) – μαθητής ήμουν Γυμνασίου – η τότε ελληνική κυβέρνηση τον υπεδέχθη στην Αθήνα με τιμές!
Αλλά πάντως, επ’ ουδενί είναι δυνατό τον 21ο αιώνα να δεχθούμε ωμή προκλητικότητα. Από ελληνικό χέρι δεν μπορεί να τεθεί υπογραφή για παραχώρηση, ξεπούλημα, του ιερού για μας ονόματος της Μακεδονίας. Θα είναι εσχάτη προδοσία.
Ηγέτης των Σκοπίων προ ετών – δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας – ο Γκλιγκόροφ, σε συνέντευξη του ομολόγησε: Δεν έχουμε εμείς οι Σλάβοι καμιά σχέση με τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο, αφού στην Ευρώπη εμφανισθήκαμε τον 6ον και 7ον. Μ.Χ. αιώνα.
Συνεπώς, «μακεδονικό» έθνος είναι πλαστό, πονηρό και ανιστόρητο επινόημα, όχι απαλλαγμένο σκοπιμότητας.
Λάζαρος Γ. Νικηφορίδης
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 1 Φεβρουαρίου 2018, αρ. φύλλου 921
Κορυφαίο και απλή λογική ταυτόχρονα: "Πλέον, εφόσον ομολογείτε ότι δεν έχετε βλέψεις και διεκδικήσεις επί της ελληνικής Μακεδονίας, εις τι σας εξυπηρετεί το όνομα Μακεδονία;"!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή