2.12.18

ΟΔΟΣ: Τον [πονηρό] μήνα Αύγουστο


ΟΔΟΣ 5.9.2018 | 950

Τον τόνο των εξελίξεων για το επόμενο χρονικό διάστημα, ήδη φιλοτεχνεί η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, στα εγκαίνια της οποίας θα παρευρεθεί ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας. Με τον ίδιο να επενδύει πολλά σ’ αυτή την χρονική στιγμή (καθώς και η δικομματική κυβέρνηση, αλλά και το κόμμα του) ετοιμάζοντας «πακέτο» εξαγγελιών στο πλαίσιο της «εξόδου» από τα μνημόνια. Μιας εξόδου που πάντως δεν ισοδυναμεί με αποκατάσταση κανονικότητας.

Η υψηλή επίσκεψη, προκαλεί τις διαδηλώσεις που έχουν ανακοινωθεί ότι θα πραγματοποιηθούν στην Θεσσαλονίκη. Τόσο για το θέμα της Μακεδονίας που εξελίσσεται με δυσμενείς προοπτικές για την ουσία (τον αλυτρωτισμό), όσο και για την οικονομική κατάσταση. Αν και οι διαδηλώσεις δεν προσδοκάται να έχουν (από μόνες τους) τον χαρακτήρα ενός καταλύτη εξελίξεων, η ΔΕΘ θα προσελκύσει στο επόμενο χρονικό διάστημα το ενδιαφέρον της ανάλυσης. Ιδιαίτερα εν όψει του γεγονότος ότι στα Σκόπια, με το δημοψήφισμα που πραγματοποιείται στο τέλος αυτού του μήνα, ετοιμάζονται ήδη να υποδεχθούν ένα αξιοσημείωτο γεγονός, που θα αποτελέσει το τρίτο -μετά την επανάσταση του Ίλιντεν και την ανεξαρτητοποίηση τους το 1991- «εθνικό» ορόσημο. Συνεπώς όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά στο εσωτερικό.

Όμως υπάρχουν και τα αμιγή τοπικά ζητήματα. Η είδηση ότι Δήμος Καστοριάς και Μητρόπολη Καστοριάς –για την ακρίβεια τυπικά η Μονή Μαυριώτισσας (που έχει αυτοτελή νομική προσωπικότητα, υπαγόμενη βεβαίως διοικητικά στην Ιεραρχία) θα βρεθούν στα δικαστήρια για την υπόθεση του δημοτικού κτηρίου (εστιατορίου) της περιοχής Μαυριώτισσας, εξελίσσεται στο κυριότερο τοπικό γεγονός των αρκετών τελευταίων ετών. Όχι για την δικαστική διένεξη γύρω από ιδιοκτησιακά ζητήματα, δεδομένου ότι δεν είναι σπάνιο γεγονός η προσφυγή σε δικαστήρια. Αλλά για το ότι στο εξής κανείς δεν θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι «παρεξήγησε» ότι «δεν γνώριζε».

Μετά την υπόθεση του κτηρίου του στρατοπέδου Μαθιουδάκη, και πάλι ένα κτήριο δημοτικό (και) αυτή την φορά, αποδεικνύει ότι κάτι δεν λειτουργεί άψογα. Συμπτωματικά (;) η αποκάλυψη (και) για την υπόθεση του δημοτικού κτηρίου της Μαυριώτισσας -που με επιπολαιότητα δημοπρατήθηκε από την Μονή Μαυριώτισσας προς εμπορική εκμετάλλευση και για χρόνια αποτελούσε καύχημα όλων των δημοτικών αρχών- έγινε από την ΟΔΟ.

Αν και το θέμα (της δικαστικής εμπλοκής) σχολιάστηκε αρκετά κατά την διάρκεια του Αυγούστου, ωστόσο η δήθεν αντιπαράθεση εξαντλήθηκε στο διαδίκτυο. Επιπλέον μοιάζει να ήταν διάλογος, ράθυμος, απρόθυμος, ρηχός, σχολιασμός τίτλων, διλημμάτων και λιγότερο ουσίας.

Για την ταμπακέρα δηλαδή δεν ειπώθηκαν ουσιαστικά επιχειρήματα. Καθώς ως γνωστό τον Αύγουστο μπορούν να συμβούν ακόμη και τα πιο ασυνήθιστα γεγονότα, ακόμη και θαύματα, όπως για παράδειγμα να αφυπνιστεί ο Δήμος Καστοριάς. Ή να γείρει οριστικά πια τον ύπνο του δικαίου. Η προβολή του θέματος αυτού και τώρα, τον μήνα Σεπτέμβριο (τουλάχιστον) είναι επιβεβλημένη.



Έτσι στην καταπιεσμένη Καστοριά της οπισθοδρόμησης και του συντηρητισμού, με την βοήθεια του διαδικτύου, μέρους του τύπου και άλλων εργαλείων του Πονηρού, τον πονηρό μήνα Αύγουστο τέθηκαν τα απλοϊκά διλήμματα: Δήμος εναντίον Ιερών. Εναντίον Ιεράς Μητροπόλεως και Ιεράς Μονής. «Συνεπώς» ασεβείς εναντίον ευσεβών.



Η ΟΔΟΣ με δημοσιεύματα τους προηγούμενους μήνες (*), αποκάλυψε το «λάθος» και παρουσίασε με αδρές μόνο γραμμές τις πιθανές προεκτάσεις και συνέπειες. Στο πλαίσιο αυτό, η δημοσίευση των επανειλημμένων φωτογραφιών του κ. δημάρχου Καστοριάς να κρατεί στην αγκάλη του εικόνισμα (από την Κυριακή της Ορθοδοξίας), στόχευε στην επισήμανση ότι δεν πρέπει να συγχέονται τα υπηρεσιακά καθήκοντα, τα περιουσιακά δικαιώματα του Δήμου Καστοριάς, με την ένταση των θρησκευτικών αισθημάτων του πρώτου δημότη.

Και ότι αν αυτό συνέβαινε, θα μπορούσε να αποδειχθεί κάτι κακό. Διότι και μόνο το ότι αμφισβητείται η κυριότητα ενός πασίγνωστου δημοτικού κτηρίου –και μάλιστα από τον Κλήρο, είναι κομβικής σημασίας. Σημαίνει ότι ο Δήμος Καστοριάς έχει ένα ακόμη πρόβλημα, που σύντομα θα προκύψει εάν τελικά εντάσσεται σε κλίμα επιβουλής.

Όχι ότι αποκλείεται να υπάρχουν και ορισμένοι, που από πλάνη (ή και ασχετοσύνη) υποστηρίζουν ότι το κτήριο δεν ανήκει στον Δήμο Καστοριάς. Αλλά σε αυτούς δεν μπορεί να περιλαμβάνεται ο τοπικός Κλήρος. Όπως δεν το χωράει η λογική να ανήκει σε άλλον το κωδωνοστάσιο του καθεδρικού μητροπολιτικού ναού της Καστοριάς, το ίδιο ισχύει και με το εστιατόριο της Μαυριώτισσας. Που το κτήριο ανήκε και ανήκει στον Δήμο Καστοριάς –και μόνο σ’ αυτόν. Και εάν έγινε «παρεξήγηση» είναι ευκαιρία να λυθεί ακαριαία. Αλλιώς είναι σκάνδαλο. Ολκής.

Το ενδιαφέρον είναι ότι αμέσως μετά το δημοσίευμα της ΟΔΟΥ και την... αποκάλυψη, ντόπια παπαγαλάκια, κονδυλοφόροι του αζημίωτου, θεοσεβούμενες και αθεόφοβοι, αφελείς, ρομαντικοί, αδαείς, υποζύγια και ζηλώτριες και όλοι οι συναφείς, αφιερώθηκαν με ζήλο στην προσπάθεια να «τρολλάρουν» την είδηση.

Έτσι, ο Δήμος Καστοριάς και συγκεκριμένα ο δήμαρχος Καστοριάς κ Ανέστης Αγγελής, αλλά και ο αντιδήμαρχος (αρμόδιος;) κ. Σωκράτης Λιάνος, που θεωρούνται στους κύκλους αυτούς ευάλωτοι στόχοι για την ευλάβειά τους, βρέθηκαν στο στόχαστρο. Διότι «τολμούν» να αμφισβητήσουν την Μονή και κατ’ επέκταση την Μητρόπολη. Όπως και τον ιδιώτη που φέρεται να μίσθωσε και ανακαίνισε το κτήριο με τα έπιπλα και μέρος του εξοπλισμού του, που ανήκε στο προηγούμενο ενοικιαστή, ο οποίος όμως το νοίκιαζε από τον Δήμο Καστοριάς. Φυσικά.

Αν και ύστερα από τον επικοινωνιακό ευτελισμό που επιχειρείται από διάφορους και διάφορες σε βάρος της αλήθειας, προκύπτει και είναι πια πιθανό κάτι ανάρμοστο να συμβαίνει, διότι όποιος ζει στην Καστοριά δεν υπάρχει περίπτωση να μη γνωρίζει σε ΠΟΙΟΝ πράγματι ανήκει το κτήριο και σε ΠΟΙΟΝ δεν ανήκει· στην περίπτωση αυτή το καλά «δεν γνώριζες» ταιριάζει άψογα στο «δεν ρώταγες;». Όλα τα υπόλοιπα ελέγχονται.




Έτσι στην καταπιεσμένη Καστοριά της οπισθοδρόμησης και του συντηρητισμού, με την βοήθεια του διαδικτύου, μέρους του τύπου και άλλων εργαλείων του Πονηρού, τον πονηρό μήνα Αύγουστο τέθηκαν τα απλοϊκά διλήμματα: Δήμος εναντίον Ιερών. Εναντίον Ιεράς Μητροπόλεως και Ιεράς Μονής. «Συνεπώς» ασεβείς εναντίον ευσεβών.

Μάλιστα τις τελευταίες ημέρες και αφού το θέμα άρχισε να μοιάζει ποιο σοβαρό και ο δήμαρχος Καστοριάς, ο οποίος στην αρχή φέρεται να αμφιταλαντευόταν (!), την ανάγκη ποιούμενος φιλοτιμία, έγινε πιο «ξεκάθαρος», άρχισαν οι ευθείες προσωπικές επιθέσεις και (προεκλογικές) απειλές. Γραμμένες ολοφάνερα από χαλκεία, όχι μόνο ειρωνεύονται, αλλά και προειδοποιούν ότι θα στραφούν οι «δικαιούχοι» εναντίον του Δήμου Καστοριάς! Ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Και οι συντονισμένες απειλές, δείχνουν ότι εξελίσσεται ένα ενορχηστρωμένο σχέδιο. Που μεταθέτει την υπόθεση, από «παρεξήγηση» σε σκάνδαλο.

Έτσι η προπαγάνδα, η τρομοκράτηση και η προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης και αποφασιστικών οργάνων (ακόμη και στον χώρο των τριών εξουσιών περιλαμβανομένης της δικαστικής) είναι εμφανής.

Οι «ευσεβείς» στιγματίζονται ως «ασεβείς», διότι αποφασίσθηκε λέει, ο Δήμος Καστοριάς να προσφύγει δικαστικώς για την αναγνώριση της κυριότητάς του στο εστιατόριο, το οποίο με την αδιαφορία (;) των υπευθύνων του Δήμου Καστοριάς, βρέθηκε ως εκ «θαύματος», σαν μάνα εξ ουρανού να έχει καταχωρηθεί στο όνομα της... Ιεράς Μονής. Χωρίς όμως αυτό το λάθος να παράγει νόμιμα αποτελέσματα. Και χωρίς να σημαίνει ότι εκεί στην Μονή δεν γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους την αλήθεια. Επανάληψη: Και χωρίς να σημαίνει ότι εκεί στην Ιερά Μητρόπολη Καστοριάς δεν γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους την αλήθεια.

Θαύμα; Φυσικά ΟΧΙ. Δεν βρέχει εστιατόρια ο ουρανός. Ούτε τα βγάζει η λίμνη. Και επειδή θαύματα δεν γίνονται, ενώ από την μια μέρα στην άλλη, οι ευσεβείς τύπου υποταγής της κοσμικής στην εκκλησιαστική εξουσία, δεν μπορούν να απογαλακτισθούν, - πλησιάζουν και οι εκλογές και είναι γνωστή κατά τις φήμες η ισχύς της πνευματικής επιρροής- καλά θα κάνει ο Δήμος Καστοριάς να εννοεί στην πράξη και όχι στα λόγια την δικαστική διεκδίκηση. Συνεπώς δεδομένου ότι ενίοτε και ένιοι επιτήδειοι μπορούν να χρησιμοποιούν τις διαδικασίες ακόμη για πλυντήρια, για ξέπλυμα και στράγγισμα, καλό είναι εκεί στον Δήμο να εννοούν αυτό που δηλώνουν. Ο λαός της Καστοριάς θα παρακολουθεί.

Και όλα αυτά, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι είναι τόσο χονδροειδής η αδικία που θα περίμενε κάποιος, Δήμος και Ιερά Μονή να ζητήσουν μόνοι τους, την διόρθωση του λάθους, χωρίς δικαστήρια και χωρίς αντιδικίες.

Ωστόσο επιλέγεται ο δρόμος της δικαιοσύνης, με αποτέλεσμα στην σημερινή συγκυρία να μοιάζει, ότι η «Ιερά Μονή» στην Μαυριώτισσα, εκτός από μαγαζάκια με αναμνηστικά που διατίθενται με όρους λιανεμπορίου στο προαύλιο των ιστορικών ναών, να έχει επιλέξει να αντιδικήσει με τον Δήμο Καστοριάς, διεκδικώντας το δημοτικό κτήριο, ως εμπορικό ακίνητο δηλαδή.

Εστιατόριο για φαγητό, φαγοπότι κάθε είδους σε ένα κτήριο που αποτελεί περιουσία του Δήμου Καστοριάς. Κι’ αυτό εκτός από σκάνδαλο, σκανδαλίζει κιόλας.



(*)  ΟΔΟΣ: Τι γνωρίζει, τι πράττει και τι συμβαίνει; (7.6.2018 | 939) & ΟΔΟΣ: Χρυσοδάκτυλοι (28.6.2018 | 942)
Φωτογραφία: Άλμπρεχτ Ντύρερ (Albrecht Dürer) 1471-1528, Αποκάλυψη, η πόρνη της Βαβυλώνος (1498), Βασιλική Συλλογή Λονδίνο.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 6 Σεπτεμβρίου 2018, αρ. φύλλου 950


Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ