28.5.18

ΧΑΡΟΥΛΑΣ ΚΑΣΚΙΤΣΗ: Γιατί το σχολείο δεν δίνει μόνο βαθμούς


Το 2ο Γυμνάσιο Άργους Ορεστικού στον "Μαγικό Αυλό" του Μότσαρτ από την ΜΕΤ.

Από την πρώτη ζωντανή αναμετάδοση φημισμένων έργων της όπερας απ' ευθείας από την Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης, στη σειρά Live in HD, στο μεγάλο αμφιθέατρο του ΤΕΙ της Καστοριάς που παρακολούθησα πριν τεσσερισήμισι έτη αναρωτήθηκα πώς θα μπορούσαν και οι μαθητές του Σχολείου μου να παρακολουθήσουν, έστω ορισμένες από αυτές, τις μεγαλειώδεις παραστάσεις που χαίρονται και απολαμβάνουν όσοι έχουν την ευκαιρία ή την οικονομική άνεση να παρευρεθούν στα μεγάλα θέατρα του κόσμου: Μιλάνο, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Βιέννη. Τις σκέψεις αυτές μοιράστηκα με αγαπητό συνάδελφο μουσικό Δημήτρη Μπρόβα που τις συμμερίστηκε ένθερμα. Αναζητήσαμε δίοδο.

Η ευκαιρία δόθηκε με την προβολή την θρυλικής όπερας του Wolfgang Amadeus Mozart "Ο Μαγικός Αυλός", ενός πραγματικού αριστουργήματος του λυρικού ρεπερτορίου που με την εκπληκτική μουσική του, τα φαντασμαγορικά σκηνικά και κοστούμια του που μας μεταφέρουν σε έναν παραμυθένιο κόσμο, συγκινεί μικρούς και μεγάλους όποτε εκτελείται εδώ και 226 χρόνια.

Η ιδέα βρήκε αμέριστη συμπαράσταση από τον Σύλλογο Διδασκόντων και την Διευθύντρια του 2ου Γυμνασίου Άργους Όρεστικου και έγινε πράξη με την ευγενή χορηγία της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Καστοριάς "Ορεστειάς" και τη συνεργασία του Δήμου Άργους Ορεστικού. Έβαλε και ο Παναγιώτης της ΟΔΟΥ το χεράκι του. Το αποτέλεσμα; Για πρώτη φορά στην εκπαιδευτική κοινότητα της Δ/μιας Εκπ/σης Καστοριάς, την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017, 300 περίπου μαθητές παρακολούθησαν δωρεάν το σπουδαίο αυτό έργο της φημισμένης παραγωγής της Julie Taymor της ΜΕΤ υπό την διεύθυνση του κορυφαίου James Levine.

Οι περισσότεροι δήλωσαν ενθουσιασμένοι και εντυπωσιασμένοι από το θέαμα. Αυτό που έχει σημασία είναι ό,τι αισθάνθηκαν και θα πάρουν οι μαθητές μαζί τους όταν φύγουν απ' το σχολείο. Γιατί το σχολείο δεν δίνει μόνο βαθμούς. Παράγει έξεις και διαθέσεις, "χαράζει δρομολόγια στην σκέψη", για να θυμηθούμε τον Pierre Bourdieu. Μπορεί να υιοθετήσει μία παιδαγωγική πρακτική που να καλλιεργεί την ευαισθησία των μαθητών και αυριανών πολιτών, σε ό,τι ονομάζουμε πολιτισμό. Να τους οδηγήσει μελετημένα, με διάρκεια και κλιμάκωση να γνωρίσουν και να αγαπήσουν την Τέχνη, το ωραίο, την αισθητική για ό,τι απευθύνεται στην ψυχή και που μπορεί κάλλιστα να συμβαδίζει με την καλλιέργεια της γνώσης και της λογικής. Μπορεί να το κάνει ελκυστικά όχι ως αγγαρεία, αλλά ως απόλαυση, ως βίωμα με στόχο την εξασφάλιση της ποιότητας της ζωής.





Το σχολείο παραμένει, ιδιαίτερα για τους μαθητές των λιγότερο προνομιούχων στρωμάτων, η μια και μοναδική οδός πρόσβασης στη κουλτούρα. Μπορεί να δράσει και δρα διαμορφωτικά στον μαθητή. "Μπορεί οι μαθητές να εισέρχονται στο σχολείο με κάποιο habitus, την έξη που έχουν κληρονομήσει μέσω της οσμωτικής διαδικασίας κοινωνικοποίησης στην οικογένειά τους, όμως το σχολείο μπορεί να επιδράσει καταλυτικά, τροποποιώντας, αξιολογώντας, θετικά ή αρνητικά, αδιαφορώντας ή απορρίπτοντας αυτήν την έξη", σύμφωνα με τον Bourdieu.

Συντελείται με αυτόν τον τρόπο η διαμόρφωση του ατόμου ως προσωπικότητας, που δεν αποτελεί μόνο προϊόν του κοινωνικού περιβάλλοντος στο οποίο ζει και κινείται, αλλά ως οντότητας που αλληλεπιδρά με το περιβάλλον, το διαμορφώνει και διαμορφώνεται. Θέλω να πιστεύω πως δράσεις σαν την προαναφερθείσα συμβάλλουν προς αυτήν την κατεύθυνση.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 9 Δεκεμβρίου 2017, αρ. φύλλου 913


Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ