Tο σκάκι

5. Nxd4 exd4

Ποδηλατάδα

◾ Στη φθινοπωρινή λιακάδα μιας βυζαντινής αρχόντισσας. Στο γύρο της μελλοντικής (ευελπιστούμε) πεντακάθαρης λίμνης από το μελλοντικό αναμενόμενο πολυμηχάνημα καθαρισμού των καλαμώνων (το αφιχθέν απερρίφθη). Πάλι καλά, έτσι θα έχουμε κάτι να περιμένουμε.

◾ Εν μέσω στολισμών σε ροζ αποχρώσεις. Έφυγε ο ροζ Οκτώβριος που ήταν αφιερωμένος στον καρκίνο του μαστού και φωταγωγήθηκε ροζ το δημαρχείο Καστοριάς, και ήρθε ο ροζ Νοέμβριος με το fur shopping festival, που ξεκινάει σήμερα με τις ροζ καρδούλες. Η γκρίζα Καστοριά αίφνης μεταμορφώθηκε σε ροζ. Πάλι καλά που δεν το έμαθε ο Άγιος Πειραιώς.

◾ Οι ποδηλάτες στην Καστοριά τιμούνται με το βραβείο της «παγκόσμιας ειρήνης» διότι, έστω και αν δεν το γνωρίζουν, συμβάλλουν στην συναδέλφωση μετά των γειτονικών κρατών τους. Αν δεν θέλουν να παραλάβουν το βραβείο τους, κανένα πρόβλημα, το παραλαμβάνει εξ ονόματός τους ο δήμαρχος της πόλης.

◾ Τα βραβεία έρχονται από την μακρινή Κορέα. Τι δουλειά έχει η Κορέα στα Βαλκάνια έστω και δια μέσου μιας παραθρησκευτικής οργάνωσης; Πώς μας θυμήθηκαν τόσα χρόνια μετά τη βοήθεια που τους προσφέραμε στον εμφύλιο πόλεμός τους και γιατί άραγε(ς) μόνο την πόλη μας; «Άγνωσται αι βουλαί του δημάρχου» [σχετικά "εδώ"]

◾ Εν τω μεταξύ αυτή η αποσιώπηση του θέματος από όλους, τοπικούς και περιφερειακούς άρχοντες και μουμουέ, δεν είναι και η μοναδική αφού και τόσα άλλα που έχουν συμβεί στην Καστοριά, μια απέραντη συνένοχη σιωπή τα καλύπτει.

Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα
 που ‘κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα.
Βρήκα τα φρούτα που ‘χε στο πανέρι της
 το δαχτυλίδι που ‘πεσε απ’ το χέρι της.
Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της
τις ρόδες, το τιμόνι, το πεντάλι της.
Τη ζώνη της, τη βρήκα σε μιαν άκρη
μια πέτρα διάφανη που ‘μοιαζε με δάκρυ.
Τα μάζεψα ένα ένα και τα κράτησα
κι έλεγα που ‘ναι που ‘ναι η ποδηλάτισσα.
Την είδα να περνά, πάνω απ’τα κύματα
την άλλη μέρα πάνω από τα μνήματα.
Την τρίτη νύχτωσ’ έχασα τ’αχνάρια της
στους ουρανούς ανάψαν τα φανάρια της.

Οδυσσέας Ελύτης, Η ποδηλάτισσα.

◾ Μετά την επιτυχημένη έκθεση φωτογραφίας στο διατηρητέο κτήριο του στρατοπέδου Μαθιουδάκη, η υφυπουγός κ. Ολ. Τελιγιορίδου το (ξανα)θυμήθηκε και κάλεσε γρήγορα τον διευθύνοντα σύμβουλο στις «Κτιριακές υποδομές ΑΕ» για να το δει από κοντά για την αξιοποίησή του καθώς και για την ανέργεση στο γειτονικό χώρο του αστυνομικού μεγάρου που «θα» ξεκινήσει. Αφού το ανέλαβε η υφυπουργός ηρεμήσαμε! Όπως «θα» μας έφερνε το τραίνο στο αεροδρόμιο, την αρχιτεκτονική σχολή στην πόλη και τόσα άλλα, έτσι «θα» υλοποιηθεί και το «όραμα» της για το Μαθιουδάκη.

◾ Τα τοπικά ιντερνετικά μπλο(γ)κάκια χαίρονται και ενημερώνουν ότι, μια αεροπορική ελληνική εταιρεία –λέει– αγόρασε τα δικαιώματα των δρομολογίων προς τη Μόσχα, το Κίεβο και το Καζάν και από το αεροδρόμιο της Καστοριάς. Τα αγόρασε αλλά άγνωστο αν θα πραγματοποιηθούν. Απλά έχουν το «όραμα». Οραματίζονται να γεμίσει η Καστοριά τουρίστες –λέει– και όχι όπως τώρα που φωτογραφίζουν ένα τουριστικό λεωφορείο και γράφουν ότι «βούλιαξε η πόλη από τουρίστες». Καλύτερα τουρίστες από το Καζάν (αλήθεια, πού είναι αυτό;) παρά από την Κοζάνη κι ας βράζει το καζάνι.

◾ Τα τοπικά ιντερνετικά μπλο(γ)κάκια πάλι έχουν στενοχωρηθεί, διότι τα Χριστούγεννα στις γειτονικές πόλεις θα είναι λαμπερά με γραφικά χωριουδάκια και λαμπιόνια ενώ στην Καστοριά μέχρι τώρα δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα για το χωριό του Αη Βασίλη. Έπεσαν σε κατάθλιψη διότι ακόμα μια χρονιά δεν θα έχουμε χωριό, και το μόνο χωριό που θα μας μείνει θα είναι αυτό της «Κυριακής στο χωριό» της ΕΡΤ3.

◾ Σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της Καστοριάς (βουλευτίνες, δήμαρχος, αντιδήμαρχοι, σύμβουλοι, μελλοντικοί υποψήφιοι για διάφορα πόστα, τέως και νυν, κι άλλοι υποψήφιοι, κι άλλοι) ενώθηκαν και βρέθηκαν στην παρουσίαση ενός βιβλίου. Αν είχαν την ίδια όρεξη να συναντηθούν όλοι αυτοί και να συζητήσουν τα προβλήματα του τόπου, ίσως να ζούσαμε σε διαφορετική πόλη. Σε ροζ, με ρόδινα οράματα.

Όμως οι «σκοτεινές διαδρομές της μοίρας» (όπως ήταν συμπτωματικά και ο τίτλος του βιβλίου), έδρασαν κυριολεκτικά, τα τελευταία χρόνια, στην Καστοριά. Και ήταν όλοι εκεί.

Καληνύχτα Ελλάδα
Όπου και να ‘σαι

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 1 Νοεμβρίου 2018, αρ. φύλλου 958.

Η συντάκτρια της στήλης επιθυμεί να διατηρεί την ανωνυμία της.