Λόγος & Αντίλογος

«Περί πολιτικών»

Αγαπητέ κύριε Μπαϊρακτάρη,

Συχνά τίθεται το ερώτηµα, αν η ανάµιξη µε την πολιτική, αποτελεί προσφορά στο κοινωνικό σύνολο ή αντιθέτως πρόκειται περί επαγγέλµατος. Η σαφής, και µη επιδεχόµενη αµφισβητήσεων, απάντηση στο παραπάνω ερώτηµα θεµελιώνει όλους τους παρακάτω συλλογισµούς.

Θεωρητικά η πολιτική αποτελεί προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Αυτό θέλουν να πιστεύουν οι ψηφοφόροι πολίτες, η πράξη όµως τις περισσότερες φορές, έρχεται να τους διαψεύσει.
Σε περίπτωση που ίσχυε ο παραπάνω ορισµός, θα έπρεπε, σαν πρώτη προϋπόθεση ανάµιξης στην πολιτική, να έχουν επάγγελµα και µάλιστα επιτυχηµένη άσκηση σε αυτό.

Δεύτερη προϋπόθεση θα ήταν η συγκεκριµένη χρονική διάρκεια της ανάµιξης µε την πολιτική. Και αυτό είναι προφανές για να απελευθερώνει τον πολιτικό από το άγχος της επανεκλογής. Εξ άλλου, ότι έχει να προσφέρει κάποιος στην πολιτική, φαίνεται από την πρώτη θητεία του.

Ας πούµε, ότι όντως επιτυχηµένος, θα µπορεί στην πιθανή δεύτερη και τελευταία θητεία του να αποδώσει τα µέγιστα. Από εκεί και πέρα η παραµονή ενός πολιτικού για µακρύ χρονικό διάστηµα µόνο ζηµία µπορεί να προκαλέσει. Και µόνο ότι, έτσι εµποδίζεται η ανάµιξη µε την πολιτική, νεότερων πολιτών µε νέες ιδέες αλλά και βιολογική αντοχή, θα αποτελούσε επαρκή και µόνο λόγο για την αποχώρηση από την πολιτική.

Δυστυχώς στην πατρίδα µας, και όχι µόνο, τίποτα από αυτά που αναφέραµε δεν ισχύει. Οι περισσότεροι πολιτικοί µας δεν έχουν ασκήσει επάγγελµα ή, για επικοινωνιακούς λόγους, αναφέρουν άσκηση επαγγέλµατος για αστείο χρονικό διάστηµα. Εξ άλλου αποτελεί σπάνιο φαινόµενο η οικειοθελής αποχώρηση από την πολιτική. Αυτό χρειάζεται ωριµότητα και γενναιότητα.

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι απόλυτα επιτυχηµένοι και αναντικατάστατοι, η δε βασική ενασχόληση τους αποβλέπει στην επανεκλογή τους και µόνο.

Απόδειξη, ότι δεν έχουν ασκήσει επάγγελµα, φαίνεται και από την πρόνοια για συνταξιοδότηση από την πολιτική, ενώ θα έπρεπε να συνταξιοδοτούνται από το αντίστοιχο επαγγελµατικό ταµείο τους.

Θα µπορούσε να πει κάποιος δεν υπάρχουν πολιτικοί µε εξαιρετικές ιδιότητες και αποδόσεις;

Η απάντηση είναι ναι, αλλά αυτές είναι σπάνιες περιπτώσεις, όπου εκεί θα µπορούσε να υπάρξει και νοµοθετική εξαίρεση.

Παράδειγµα διεθνώς αποτέλεσε η περίπτωση του µακαρίτη προέδρου της Φινλανδίας Urho Kekkonen, για τον οποίον, χαίροντας της γενικής εκτίµησης των συµπατριωτών του, έγινε τροποποίηση του συντάγµατος της Φινλανδίας ώστε να παραταθεί ο χρόνος παραµονής του στην προεδρία.

Για την περίπτωση της πατρίδας µας, η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού µας µόνο απογοήτευση και θα έλεγα ακόµα και απελπισία προκαλεί. Βεβαίως εµείς τους εκλέγουµε. Καλά λοιπόν να πάθουµε.

Με εκτίµηση 

Γιάννης Αναστ. Νταλίπης 

Πολιτικός µηχανικός Ε.Μ.Π.

Γιασεμιών 20, 14578 Εκάλη

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 18 Ιανουαρίου 2018, αρ. φύλλου 919