Αδιαφορία; Έλλειψη στοιχειώδους παιδείας;
Κύριε Διευθυντά,
Δεξιά «τω εισερχομένω» στον ναό του Αγίου Νικολάου Κωσταραζίου στημένη η προτομή τοπικού ήρωος Μακεδονομάχου. (Ήταν χρυσές εποχές, κατά τις οποίες οι Έλληνες ήξεραν να τιμούν και να αναγνωρίζουν τις θυσίες υπέρ της πατρίδος και ειδικότερα της Μακεδονίας και όχι να υπογράφουν επαίσχυντες συμφωνίες τύπου Πρεσπών).
Μετά την τέλεση του μυστηρίου του γάμου οι προσκεκλημένοι εξερχόμενοι επέπεσαν... ως είθισται, στα προσφερόμενα εδέσματα catering και τερψιλαρύγγια. Μέχρις εδώ εν τάξει, ουδείς ψόγος. Ο καθείς παίρνει από τα προσφερόμενα. Εκείνο το απαράδεκτο και εξοργιστικό, η προχειρότητα του Ρωμιού «να... ουρ... εις όποιον θέλει τόπον», παρόμοιον συνέβη και εδώ.
Καλοντυμένες κυρίες και δεσποινίδες τοποθετούσαν τα... σκουπίδια τους (κυπελλάκια από τα γλυκά, χαρτοπετσέτες λερωμένες από χέρια ρυπαρά, υπόλοιπα παγωτού) πού νομίζετε; Στο γείσον της προτομής του ήρωος Μακεδονομάχου, οι αθεόφοβες και ανερμάτιστες από στοιχειώδη βασικά του πολιτισμού και της ιστορίας μας.
Θυμήθηκα τον... «δάσκαλο», μπας και παραδειγματιστούν. Έπαιρνα επιδεικτικά ο ίδιος από το γείσον τα βαναύσως ριγμένα και τα έρριπτα σε μια παρακείμενη πλαστική σακούλα. Δεν συνετίσθησαν. Συνέχισαν να ασχημονούν στο μνημείο. Δεν συγκράτησα την αγανάκτησή μου και τον θυμό για την ασέβεια στο μνημείο και την ιστορία της Μακεδονίας.
«Γεγωνυΐα τη φωνή» τις παρατήρησα: πού πετάτε τα χαρτιά; Δεν σέβεστε τον ιερό τόπο, το μνημείο; Τι αγένεια είναι αυτή; Τα είπα εις ύφος έντονο. Μετά από 2-3 λεπτά της ώρας τρεις δεσποινίδες «εις σκασμόν μου», ως να μη άκουσαν τίποτε, κάνουν ό,τι και οι προηγούμενες. Σε σχετική μου και πάλιν παρατήρηση, τι μου είπαν, Θεέ μου! Θα τα μαζέψουν ύστερα οι κυρίες (!)...
Τρέμω να το γενικεύσω σε νεοελληνική, των ρωμιών κακή συνήθεια, με την αδιαφορία και την αμάθεια, να συμπεριφέρονται απρεπώς στα ιερά μνημεία, όπως μάλιστα κάποια… καλόπαιδα βεβηλώνουν με μπογιές και αναρχικά συνθήματα.
Προ πέντε ημερών έθραυσαν το χέρι στο άγαλμα του Ιω. Καποδίστρια στο Ναύπλιο. Ποιου άγαλμα; Του μεγάλου πολιτικού ανδρός και θερμού πατριώτη, του θεμελιωτή του νεοελληνικού κράτους. Έχουν γονείς αυτά τα καλά... παιδιά; Έχουν πατρίδα; Έπειτα, πώς θα έχουμε την απαίτηση να σεβασθούν οι Σκοπιανοί και, γενικώς ειπείν, οι ξένοι την δική μας ιστορία;
Ευχαριστών διά την φιλοξενία
Λάζαρος Γ. Νικηφορίδης
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 20 Σεπτεμβρίου 2018, αρ. φύλλου 952
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.