31.3.12

ΟΔΟΣ: Ένα ζήτημα παρορμητικής νοοτροπίας

ΟΔΟΣ 624 / 12.1.2012

Μόνο το Δικαστήριο που θα δικάσει τον Εφραίμ, ηγούμενο της Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, θα αποφανθεί για την αθωότητα ή την ενοχή του για τα πολύ σοβαρά αδικήματα που του αποδίδονται. Με την αυτονόητη προϋπόθεση βέβαια ότι, όλοι θα κάνουν ανεπηρέαστοι και καλά την δουλειά τους, σύμφωνα με την συνείδησή τους και τον νόμο. Από τον πρώτο μάρτυρα, αφού στην απονομή της δικαιοσύνης συμμετέχει κι’ αυτός, ως τον ανώτερο δικαστή.

Με αυτή την έννοια, εκδηλώσεις προκαταβολικής καταδίκης όπως και αντίθετα, συμπαράστασης και άκριτης υποστήριξης της αθωότητας του, και μάλιστα με την επιτακτική παραίνεση της άρσης του μέτρου που επιβλήθηκε στον προσωρινά κρατούμενο αρχιμανδρίτη, σαν κι’ αυτή στην οποία προέβη ο μητροπολίτης Καστοριάς κ. Σεραφείμ αμέσως μόλις ανακοινώθηκε η απόφαση της προσωρινής κράτησης του ηγουμένου υποστηρίζοντας «η απόφαση αυτή, αποτελεί πράξη που στρέφεται εναντίον της Εκκλησίας, του Αγίου Όρους και του μοναχισμού», «γιατί τόσο μίσος απέναντι στους ιερούς θεσμούς της Εκκλησίας μας, κυρίως τις ημέρες των Χριστουγέννων* και του Πάσχα;», είναι ενέργειες άστοχες και οπωσδήποτε βιαστικές.

Αναπόφευκτα θυμίζει την πρωτοβουλία του σεβασμιώτατου μητροπολίτη πριν ελάχιστα χρόνια να προωθεί στον Δήμο Καστοριάς την δωρεά αγνώστου και ανώνυμου, επομένως με χρήματα άγνωστης προέλευσης, για την δημιουργία δεύτερου γηροκομείου στην Καστοριά, θέμα που αν μη τι άλλο, δηλώνει ότι υπάρχει ένα ζήτημα παρορμητικής νοοτροπίας.

Η ελληνική εμπειρία ιδίως τα τελευταία χρόνια και κυρίως οι πολιτικές παρεμβάσεις, καθώς και ο ηθικό-πνευματικός έλεγχος της δικαιοσύνης, όπως και της πολιτικής ζωής που επιχειρήθηκαν κατά την διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας, λόγω της εκμετάλλευσης του θρησκευτικού συναισθήματος και της μεταφυσικής αγωνίας όλων των Ελλήνων, προκαλεί ήδη εύλογα ερωτηματικά για το αν τελικά η προσπάθεια διελεύκανσης της υπόθεσης του ασύλληπτου σκανδάλου της Μονής Βατοπαιδίου, θα οδηγήσει σε μια φυσιολογική εξέλιξη ή όχι. Προηγήθηκε η σκηνοθετημένη παραγραφή των ποινικών ευθυνών των πολιτικών προσώπων, η οποία προκαλεί εύλογες αμφιβολίες για το αν εν όψει του κανόνα της σιωπής που χαρακτηρίζει αντίστοιχες καταστάσεις και του πολιτικού κόστους, αυτοί που θα κληθούν ως μάρτυρες έστω, θα καταθέσουν την πλήρη αλήθεια και όλα τα στοιχεία.

Η τραγωδία όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση της επιβολής του μέτρου της προσωρινής κράτησης, -στην οποία δυστυχώς συμμετείχε και ο τοπικός επίσκοπος με την ιδιότητά του ως μητροπολίτης Καστοριάς, είναι ότι ο συγκεκριμένος μοναχός σχεδιάζοντας προκαταβολικά τις κινήσεις του, προέβη και σε άλλες αξιόποινες πράξεις σε βάρος της έννομης τάξης, διεγείροντας μεταξύ άλλων και τους λιγοστούς αφελείς υποστηρικτές του, ενέργειες που σε ένα βαθμό δικαιολογούνται σε οποιονδήποτε νοιώθει ότι κινδυνεύει η ελευθερία του, αίσθημα συνηθισμένο σε όσους δεν πιστεύουν ούτε οι ίδιοι στην αθωότητά τους.

Κυρίως όμως περιφέροντας σαν νέος Ρασπούτιν ιερά κειμήλια, όπως η «ιερά ζώνη» στην ακόμη σκοταδιστική περίπου Ρωσία, και εξασφαλίζοντας εκτός από την υποστήριξη του Πατριάρχη «Πασών των Ρωσιών» και την προσωπική γνωριμία της ρωσικής πολιτικής ηγεσίας – που ως γνωστό δεν βασίζεται σε πλήρη δημοκρατική τάξη- και πιο ειδικά του πρωθυπουργού Bλαντιμίρ Πούτιν, όχι μόνο αφύπνισε και διέγειρε ανθελληνικές ενέργειες από τους ρώσους δασκάλους της Δημοκρατίας και της Ορθοδοξίας, σε μια χώρα που δολοφονούνται ακόμη οι αντιφρονούντες δημοσιογράφοι και η ρωσική μαφία δρα ανεξέλεγκτα.

Με αποτέλεσμα να παρέμβουν κυνικά στα εσωτερικά της Χώρας, απαιτώντας την αποφυλάκισή του, κατηγορώντας ασύστολα και προσβλητικά την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και να αμφισβητήσουν την ελληνικότητα του Αγίου Όρους, διεκδικώντας ουσιαστικά την επικυριαρχία του.

Οι ενέργειες αυτές θυμίζουν προδοσία, και είναι ανεξάρτητες από την οποιαδήποτε αθωότητα ή ενοχή του Εφραίμ. Στρέφονται κατά της Ελλάδος, αλλά και κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο οποίο υπάγεται το Άγιο Όρος, σε βάρος του οποίου ίσως και συνειδητά να ενεργούν όσοι συσπειρώνονται γύρω από κέντρα ρωσικής επιρροής.

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι κάθε κατηγορούμενος έχει με την φιλοσοφική, αλλά και νομική έννοια, μια φύση ιερότητας. Αυτό θα πρέπει να το θυμούνται όσοι σπεύδουν να αθωώνουν ή να καταδικάζουν με βάση την μεροληψία, τον κάθε κατηγορούμενο.

Αλλά αν εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους, ο τρόπος με τον οποίο θα διατυπώνουν τις απόψεις τους, είναι αποκλειστικά δικό τους δικαίωμα. Όμως, όταν αποτελούν αρχή της Καστοριάς, και όταν με κάποιο τρόπο εκπροσωπούν την Καστοριά, μιλώντας και για λογαριασμό της, εφ’ όσον αποφασίζουν να τοποθετηθούν, θα πρέπει να έχουν συναίσθηση της ευθύνης τους. Και την επίγνωση ότι οι ενέργειές τους, όχι μόνο θα πρέπει να είναι σύμφωνες με την θέση της Καστοριάς, αλλά και ότι δεν είναι υπεράνω κριτικής.
Άλλωστε προφανές είναι ότι, και ο Εφραίμ από μια τέτοια ψευδαίσθηση, καθώς και την πεποίθηση της ασυλλίας και της παντοδυναμίας, άρχισε την φιλάνθρωπη και εσχάτως φιλελληνική του δράση.


(*) Επισημαίνεται ότι το Άγιο Όρος ακολουθεί το παλιό ημερολόγιο, όπως και η Ρωσσική Εκκλησία. Άρα η διαδικασία για την εκτέλεση της προσωρινής κράτησης –που ούτως ή άλλως δεν σχετίζεται ούτε με επετείους, ούτε με εορτολόγια, δεν συνέπιπτε με τα Χριστούγεννα στο Άγιο Όρος.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Ιανουαρίου 2012, αρ. φύλλου 624

1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος31/3/12

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ