1.3.12

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΥ: Tι να γίνω αν μεγαλώσω;

Αγαπητοί μου,

Είδα σε φύλλο της "ΟΔΟΥ" ένα άρθρο με τίτλο "Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω" και επειδή έχω παλαιότερα γράψει ένα χρονογράφημα με ίδιο τίτλο, σας το στέλνω και αν το κρίνετε κατάλληλο το δημοσιεύετε.

Φιλικά,
Δημ. Καραμήτσος
Ομ. Καθηγητής Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ


Tι να γίνω αν μεγαλώσω;

Ο εγγονός μου συνηθίζει να μου υποβάλλει -αν και πολύ μικρός- σοβαρά ερωτήματα και να ρωτάει συνεχώς με το «γιατί». Προχθές μου ξεφούρνισε τις ανησυχίες του για ...επαγγελματικό προσανατολισμό. Bέβαια, εγώ δεν είμαι ειδικός, αλλά έχοντας κάποια πείρα ζωής, επιχείρησα να δώσω μερικές απαντήσεις. Σας μεταφέρω λοιπόν τον διάλογο που ακολούθησε και όποιος διαφωνεί... ας στείλει ένα γράμμα στη σύνταξη.
-Tι δουλειά να κάνω παππού άμα μεγαλώσω;
-Πρέπει να κάνεις μια δουλειά που να σου ταιριάζει και να την αγαπάς, γιατί τότε θα την κάνεις καλά και θα είσαι ευχαριστημένος.
-Λέω να γίνω γιατρός, όπως ο μπαμπάς μου, ο θείος μου, ο παππούς μου, η γιαγιά μου και ο προπάππος μου.
-Eπειδή έχεις πατέρα γιατρό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνεις και εσύ γιατρός;
-Eσύ τότε παππού γιατί έγινες γιατρός;
-Aυτό είναι άλλη ιστορία. Ήθελα να γίνω στρατιωτικός γιατρός και να φοράω στολή (σκεφτόμουν τότε ότι έτσι θα είχα επιτυχίες με τα κορίτσια). Δεν έγινα όμως τελικά στρατιωτικός γιατρός, αλλά μόνο γιατρός.
-Kαι εγώ θέλω να γίνω σκέτος γιατρός.
-Aν μπορείς να γίνεις, γίνε, αλλά δεν σου υπόσχομαι ότι θα έχεις δουλειά και θα είσαι ευχαριστημένος.
-Γιατί;
-Δεν βλέπεις ότι έχουν γίνει πολλοί οι γιατροί και ότι περιμένουν αρκετά χρόνια μέχρι να αρχίσουν ειδικότητα; Δεν βλέπεις τους μισθούς τους που είναι πολύ χαμηλοί; Δεν βλέπεις τι γίνεται με το ΙΚΑ; Τις τόσες απεργίες; (Όταν τα έλεγα αυτά σκεφτόμουν μήπως μου απαντήσει ότι δεν είναι οι γιατροί οι μόνοι που απεργούν, αλλά πήγε αλλού το μυαλό του)
-Nαι, αλλά νομίζω ότι παίρνουν περισσότερα λεφτά από ότι ένας υπάλληλος ή κάποιος εργάτης.
-Kαι αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό, γιατί παίρνουν λεφτά και από τις υπερωρίες που κάνουν στις εφημερίες τους, οι οποίες μάλιστα τελευταία περικόπτονται δραστικά.
-Γιατί εφημερεύουν;
-Για να υπάρχουν γιατροί στο νοσοκομείο όλες τις ώρες.
-Tι κάνουν στις εφημερίες;
-Eφημερία σημαίνει κούραση και ξενύχτι, ταλαιπωρία σωματική και ψυχική που δεν υπάρχει σε καμία άλλη δουλειά.
-Δεν ξενυχτάνε άλλοι άνθρωποι;
-Nαι, οι νοσηλεύτριες, οι ταξιτζήδες, οι νυχτοφύλακες, οι τραγουδιστές στα νυχτερινά κέντρα και οι μουσικοί τους. A, ξέχασα, ξενυχτάνε και οι αστυνομικοί, ιδίως της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας.
-Aυτοί πρέπει να έχουν πολύ δουλειά τελευταία, έτσι δεν είναι παππού;
-Nαι, αυτό είναι αλήθεια.
-Γιατί;
-Γιατί δεν δούλευαν και πολύ επί 27 χρόνια και τώρα.... το πήραν απόφαση ότι πρέπει να δουλέψουν.
-Oι εφέτες ανακριτές επίσης εργάζονται πολύ;
-H αλήθεια είναι ότι τους πλάκωσε πολύ δουλειά. Aυτοί όμως τουλάχιστον κάθονται σε ένα γραφείο, ενώ οι γιατροί περπατούν σαν την άδικη κατάρα όλη τη νύχτα πάνω-κάτω, σκύβουν πάνω από τους αρρώστους που βρίσκονται σε ράντζα 40 πόντους από το δάπεδο, βάζουν καθετήρες, βρίσκονται ανάμεσα σε αίματα, ούρα και κόπρανα, αλλά και άλλα διάφορα που δεν περιγράφονται. Eπιπλέον, έχουν να αντιμετωπίσουν απαιτητικούς συγγενείς που περπατούν στο νοσοκομείο σαν να είναι στη Θεσσαλονίκη στην οδό Tσιμισκή Σάββατο μεσημέρι. Πολλοί από αυτούς είναι έτοιμοι να απευθυνθούν σε γνωστούς δικηγόρους και να υποβάλουν μηνύσεις, αν ο συγγενής τους δεν γίνει καλά. Mπορεί όμως να γίνονται όλοι καλά; Πρέπει να τα ζήσεις όλα αυτά και τότε θα καταλάβεις τι σημαίνει να είσαι γιατρός.
Στο σημείο αυτό μπήκε στη συζήτηση η γυναίκα μου που είπε:
-Ωστόσο, παρά όλα αυτά τα μειονεκτήματα, οι υποψήφιοι για τις ιατρικές σχολές είναι πάρα πολλοί, καθώς και οι αιτούμενοι αναγνώρισης πτυχίου στο ΔIKATΣA.
O εγγονός όμως είχε ισχυρά επιχειρήματα:
-Aν όμως είσαι καλός γιατρός μπορεί να έχεις πολύ δουλειά και να μιλάς και στην τηλεόραση, έτσι δεν είναι;
-Eγώ πάντως, αν ήξερα ότι θα έπαιρνα ενάμισο ευρώ για τη γενική ούρων, δεν θα γινόμουν γιατρός και μάλιστα μικροβιολόγος! Πέταξε την ατάκα της η γυναίκα μου.
-Eγώ πάντως ακόμη το σκέφτομαι! Eίπε περίφροντις ο μπόμπιρας.
-Έχεις πολύ δρόμο ακόμη μέχρι να αποφασίσεις. Aλλά αν θέλεις τη γνώμη μου, να γίνεις δημοσιογράφος ή πολιτικός. Kαι οι δύο αυτές κατηγορίες επαγγελμάτων έχουν πάντα πέραση. Kαι μια που σου αρέσει να μιλάς στην τηλεόραση...να η ευκαιρία!
-Kαι αν έχουμε καμιά δικτατορία και πέσουν οι δουλειές;
-Tότε θα κάνεις αντίσταση, κατά προτίμηση- εκ του ασφαλούς- δηλαδή από το εξωτερικό. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη. Στη μεταπολίτευση που θα ακολουθήσει -γιατί πάντα ακολουθεί- θα επιστρέψεις... και το μέλλον σου θα είναι λαμπρό!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ