10.3.12

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Διευθυντά,

Στό ὑπ᾽άριθ. 533 τῆς 11ης/3/2010 φύλλο τῆς έγκρίτου έφημερίδας σας δημοσιεύσατε ἕνα ἄρθρο μου, πού άναφέρονταν στήν πολιτική κατάσταση τῆς χώρας μας, μέ τίτλο «Πολιτικό κόστος καί ἄλλα τινά». Στό ἄρθρο αύτό ανέφερα, μεταξύ ἄλλων, ὅτι ἕνας άπό τούς τρόπους έξόδου τῆς χώρας μας άπό τήν οίκονομική, καί ὄχι μόνον, κρίση εἶναι καί ἡ έφαρμογή τῆς αίσυμνητείας.
Τήν άναφέρει ὁ Άριστοτέλης στά πολιτικά του (ΙΙΙ, 1285a31). Γρἀφει ότι στήν άρχαιότητα ὑπῆρχε καί ἕνα πολίτευμα, τό ὁποῖο καλεῖτο αίσυμνητεία. Τό πολίτευμα αύτό έφαρμόσθηκε σέ πολλές πόλεις στήν άρχαιότητα σέ περιπτώσεις άνωτέρας άνάγκης, σέ ἀνώμαλες έποχές, λόγω έξωτερικῶν ἤ έσωτερικῶν κινδύνων οἱ ὁποῖοι άπειλοῦσαν τήν κοινωνική συνοχή καί τήν έκδήλωση ταραχῶν. (Σέ τέτοια κατάσταση βρίσκεται δυστυχῶς σήμερα ἡ χώρα μας.)
Κατ᾽αύτήν έκλέγονταν, άπό τόν λαό, ἕνας κυβερνήτης, λεγόμενος αἰσυμνήτης, στόν ὁποῖο ἔδιναν έξουσία άπολύτου ἄρχοντος, τόσο νομοθετική ὅσο καί έκτελεστική, γιά ὁρισμένο χρόνο καί γιά νά έπιτελέσει ἕνα συγκεκριμένο ἔργο. Ἤταν, κατά τόν ΄Αριστοτέλη, ἕνας αίρετός μονάρχης, βασιλεύς, ἤ άλλοιῶς αίρετός τύραννος. Μετά τόν χρόνο, πού τοῦ ἔδιναν γιά νά έπιτελέσει τό ἔργο του ἔπαυε νά άσκεῖ τήν έξουσία τοῦ αίσυμνήτου.

Σήμερα στήν χώρα μας, ὅταν οἱ πολιτικοί μας διεπίστωσαν τήν άδυναμία τους νά άντεπεξέλθουν στίς ὑποχρεώσεις τους ἔναντι τοῦ Ἔθνους καί νά άντιμετωπίσουν τήν δύσκολη ὅντως κατάστση πού βρίσκεται ἡ χώρα μας, νά άποτρέψουν τήν ένδεχόμενη χρεωκοπία καί νά άποφύγουν τήν κοινωνική κατακραυγή καί συνοχή καί τίς πιθανές κοινωνικές ταραχές, άνέθεσαν τήν διακυβέρνηση τῆς χώρας σέ ἕναν ἄξιο καί ἱκανό, κατά τήν γνώμη τους, συμπολίτη μας νά έπωμισθεῖ τό βάρος νά κυβερνήσει τήν χώρα γιά ὁρισμένο χρόνο καί γιά νά έπιτελέσει ἕνα συγκεκριμένο ἔργο. Αύτό άποτελεῖ μία μορφή αίσυμνητείας.
Δέν εἶναι βέβαια άπόλυτος μονάρχης, οὔτε νομοθέτης, γιατί δέν καταργήθηκε ἡ νομοθετική έξουσία – λειτουργεῖ κανονικά ἡ Βουλή - άλλά γιά νά έπιτελέσει τό ἔργο, πού τοῦ άνατέθηκε, πρέπει νά ἔχει άπόλυτο εύχέρεια στήν διαχείρηση τῆς έκτελεστικῆς έξουσίας. Αύτό προϋποθέτει τήν έπιλογή τῶν συνεργατῶν καί ὑπουργῶν του. Δυστυχῶς στήν Ἑλλάδα, πού παραμορφώνουμε τά πάντα καί τά φέρνουμε στά μέτρα μας, ὅπως μᾶς συμφέρει, ίδίως οἱ πολιτικοί μας, καί στήν περίπτωση αύτή, τοῦ έπιλεγμένου πρωθυπουργοῦ, οἱ άρχηγοί τῶν πολιτικῶν κομμάτων, πού συμφώνησαν νά τόν έπιλέξουν καί νά τόν στηρίξουν, άπό φιλαυτία καί άρχομανία, καί θέλοντας νά έξασκοῦν διοίκηση έκ τῶν παρασκηνίων, έπέλεξαν οἱ ἴδιοι καί έπέβαλαν τήν σύνθεση τῆς έκτελεστικῆς έξουσίας, δηλαδή τήν σύνθεση τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου.

Ἡ σύνθεση τῆς κυβερνήσεως, πού έπέβαλαν στόν κ. Πρωθυπουργό άποτελεῖται άπό ὑπεράριθμο άριθμό ὑπουργῶν καί ὑφυπουργών, οἱ πλεῖστοι τῶν ὁποίων ἦσαν καί ὑπουργοί τῆς προηγουμένης κυβερνήσεως τοῦ ΠΑΣΟΚ, μερικοί τῆς άξιωματικῆς άντιπολίτευσης, τοποθετηθέντες έξ άνάγκης, για νά φανεῖ ὅτι συμμετέχει στήν διακυβέρνηση, καί πέντε τοῦ τρίτου κόμματος κατόπιν έκβιασμοῦ, γιά τήν συμμετοχή του στό κυβερνητικό σχῆμα, γνωστοῦ ὄντος ὅτι διακαής πόθος τοῦ κόμματος αύτοῦ εἶναι ἡ συγκυβέρνηση καί νά δείξει ὅτι συμμετέχει ένεργῶς στά πολιτικά δρώμενα τῆς χώρας.
Μέ τόν τρόπο αύτό οἱ άρχηγοί τῶν άνωτέρω κομμάτων έπιδιώκουν άφ᾽ἑνός μέν νά άναλάβει ὁ Πρωθυπουργός κύριος Παπαδῆμος ὅλο τό βάρος νά έπιβάλει ὅλα τά σκληρά μέτρα πού άπαιτοῦνται, καί τήν δίκαιη δυσφορία καί άγανάκτηση τοῦ κόσμου, αύτοί δέ νά άποφύγουν τό έπονείδιστο πολιτικό κόστος. Νομίζουν ἔτσι ὅτι θά άποφύγουν τήν γενική κατακραυγή τοῦ κόσμου καί θά ὑποκλέψουν πάλιν τήν ψῆφο τοῦ λαοῦ, ὁποτεδήποτε καί ἄν γίνουν έκλογές.

Διερωτῶμαι, φαντάζομαι καί πολλοί ἄλλοι, έάν ὁ κ. Παπαδῆμος ένεργήσει ὡς πραγματικός ἡγέτης καί συμπεριφερθεῖ ὡς πραγματικός αίσυμνήτης, καί προβεῖ σέ άνασχηματισμό τῆς κυβερνήσεως του μέ ἕνα ὁλιγομελές σχῆμα μέ ἄξιους πολιτικούς ἤ έξωκοινοβουλευτικούς ἄνδρες καί γυναῖκες έγνωσμένου κύρους, τιμιότητας καί ὄρεξης γιά δουλειά, γιά νά έπιτελέσει άπρόσκοπτα τό ἔργο πού τοῦ ἔχει άνατεθεῖ καί στό ὁποῖο προσβλέπουμε ὅλοι μας, θά τολμήσει ἡ νύν Βουλή καί οἱ άρχηγοί τῶν τριῶν κομμάτων, πού τόν στηρίζουν τώρα, νά μήν δώσουν ψῆφο έμπιστοσύνης στήν δική του κυβέρνηση; Ἰδωμεν. Τὁτε εἶναι πού καί τήν λίγη ὑπόληψη, πού τούς άπέμεινε θά τήν χάσουν τελείως.

Μέ έκτίμηση
΄Αναστάσης Κων. Πηχιών
29 -12 -2011
apichion@yahoo.com
Σχετικό κείμενο:

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Ιανουαρίου 2012, αρ. φύλλου 624

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ