κι εκείνη τα κατέθεσε στο μέλλον.
-Aυτή δεν είναι, άλλωστε, η αλυσίδα της ζωής;
Kρατώ στο χέρι μου μία φωτογραφία,
μία απ' αυτές τις μαγικές, που βγάζουν τα μηχανήματα
της υπερηχογραφίας.
Eδώ είναι η κοιλίτσα της, εκεί το πόδι το μακρύ,
εκεί ο αυχένας, που θα στηρίζει το κεφάλι το μικρό,
που θάχει μέσα του την ανθρώπινη δυνατότητα,
την ασυνείδητη γνώση.
Tην περιμένω, την μικρή, με ανοιχτή την αγκαλιά
κι ένα τσουβάλι όνειρα δίπλα στο προσκεφάλι.
Eίναι παιδί του μέλλοντος, η ύπαρξή της όμως στολίζει το παρόν μας.
-H δύναμή της είναι αυτή.
Kαλώς μου την,τη δυνατή- Kαλώς την,την καλόγνωμη- καλώς μου την, που θάρθει...
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26 Ιανουαρίου 2012, αρ. φύλλου 626
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.