20.3.12

ΟΔΟΣ: Ζει και βασιλεύει

ΟΔΟΣ 620 / 15.12.2011

Αρνητικό αντίκτυπο προκαλεί η είδηση ότι αν και πέρασε αρκετός καιρός αφ’ ότου ο βουλευτής Καστοριάς της Νέας Δημοκρατίας κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου υπέβαλε ερώτηση, σε έξι (6) τουλάχιστον υπουργούς, ζητώντας να του απαντήσουν με αναλυτικά στοιχεία για τον αριθμό των δημόσιων υπηρεσιών και για το κόστος των ενοικίων που καταβάλλονται στον Νομό – Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς από το Ελληνικό Δημόσιο, παρά ταύτα δεν έχει λάβει ακόμη τις απαντήσεις.

Για την ακρίβεια –όπως δημοσίευσε η εφημερίδα την προηγούμενη εβδομάδα, ανταποκρίθηκε μόνο το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη παρέχοντας ακριβή στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι (αυτό και μόνο) στον νομό Καστοριάς καταβάλλει περίπου 90.000,00 ευρώ ετησίως για ενοίκια σε ιδιώτες. Από το υστέρημα του ελληνικού λαού εννοείται. Μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά πλέον.
Όλα τα υπόλοιπα ερωτηθέντα υπουργεία (Παιδείας, Εσωτερικών, Οικονομικών, Εργασίας, Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ.ο.κ.) δεν απάντησαν καθόλου, εκτός του υπουργείου Παιδείας που έσπευσε να ανακοινώσει ότι… συνεχίζονται οι ενέργειες για την μεταφορά δυο υπηρεσιών του. Έξοχη, η εξοχή των εξοχότατων υπουργών.

Και όλα αυτά σε εποχές κατά τις οποίες ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται από την φορολογική επιδρομή, την πρωτοφανή ανεργία και τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα κάθε φύσης (μειώσεις μισθών, έκτακτες εισφορές), ενώ παράλληλα η κυβέρνηση δεν κρύβει, ότι οι ανάγκες ίσως και να επιβάλλουν στο άμεσο μέλλον ακόμη σκληρότερα μέτρα με στόχο την αποστράγγιση των αποταμιεύσεων του μέσου πολίτη.
Ώστε εκπλήσσει η διαπίστωση ότι και με την μια και με την άλλη κυβέρνηση, παρά το ότι οι υπόλογοι διαχειριστές του δημόσιου χρήματος θα έπρεπε να είναι όσο ποτέ άλλοτε ευαισθητοποιημένοι, ωστόσο το τριτοκοσμικό κράτος της συναλλαγής, των πελατειακών σχέσεων και της διαφθοράς, λαμβάνει ως προληπτικό μέτρο αυτοσυντήρησής του, την σιωπή. Που συνήθως είναι ο πιο απρόβλεπτος και γι’ αυτό ύπουλος αντίπαλος.

Η ΟΔΟΣ αντιλαμβάνεται ότι στις όπως σε όλες τις περιπτώσεις, έτσι και στις μισθώσεις της Καστοριάς υπάρχουν και μισθωτές, που συνήθως είναι ιδιώτες και καρπώνονται τα μισθώματα. Όμως το θέμα δεν ζυγίζεται με το καντάρι, ούτε με την ηθική του μεμονωμένου ιδιωτικού αντισταθμίσματος. Διότι έχει ιδιαίτερη κοινωνική διάσταση. Όχι μόνο επειδή τα χρήματα που καταβάλλονται από το Δημόσιο για τα ενοίκια των υπηρεσιών του, δεν ρέει πια παρά από τον ιδρώτα του απλού λαού. Αλλά και για την βεβαιότητα, ότι η κατάσταση συνιστά σπατάλη που είναι προκλητική. Τόσο για την έκταση και την κατάχρηση του φαινομένου στην περιοχή της Καστοριάς, όσο και διότι την ίδια στιγμή υπάρχουν δεκάδες κτήρια που ανήκουν στο ευρύτερο Δημόσιο, ή έστω σε διάφορα υπουργεία, τα οποία ρημάζουν. Ενώ θα μπορούσαν με μικρές παρεμβάσεις να ανακαινισθούν.

Προκλητικότερη όλων -ίσως και λόγω της αναπόφευκτης σημειολογίας (αλλά και της παραφιλολογίας που συνοδεύει), είναι η περίπτωση των γραφείων της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) με την πολυτελέστατη και προφανώς πανάκριβη ως προς τα ενοίκιά της στέγη σε μισθωμένο χώρο (ο οποίος μάλιστα βρίσκεται στα δικαστήρια για τυχόν πολεοδομικές υπερβάσεις). Θρυλείται ότι δεν είναι τόσο απλά και ξεκάθαρα τα πράγματα σε σχέση με αυτούς που ωφελούνται από την μίσθωση.

Έτσι, την ίδια στιγμή που εκδίδονται χιλιάδες χρεωστικών σημειωμάτων και ειδοποιήσεων και επιβάλλονται πρόστιμα, κατασχέσεις και δυσμενή στοιχεία σε βάρος πολιτών για δίκαια και άδικα χρέη στο Δημόσιο, είναι επιεικώς προκλητικό όλα αυτά να αρχίζουν και να τελειώνουν σε χρυσοπληρωμένα γραφεία. Ενώ παράλληλα, υπάρχουν διαθέσιμοι άπλετοι χώροι που θα μπορούσαν να στεγάσουν τις σχετικές υπηρεσίες.

Για παράδειγμα η προσθήκη ακόμη ενός ορόφου στο Διοικητήριο, όπου στεγαζόταν μέχρι μερικά χρόνια πριν η Δ.Ο.Υ., και με την εξυπνότερη διαρρύθμιση χώρων και υπηρεσιών κατ’ οικονομία χώρου, ενέργειας και χρήματος. Υπάρχουν όμως και δεκάδες άλλα κτήρια στα οποία θα μπορούσαν να στεγαστούν δημόσιες υπηρεσίες ακόμη και σε αυτά που ανήκουν στον Δήμο Καστοριάς, με ένα συμβολικό μίσθωμα, ιδιαίτερα χαμηλό λόγω της προφανούς συνάφειας των δύο φορέων. Κτήρια όπως οι μεγάλες και ευρύχωρες εγκαταστάσεις του τ. στρατοπέδου Μαθιουδάκη, -που έχουν και ιστορική αξία, των ανακαινισμένων αρχοντικών που έχουν περιέλθει στο Δημόσιο, του Ξενία που θα πρόσφερε και μια ευκαιρία επιβίωσης στην περιοχή του κέντρου της πόλης. Κτήρια όπως τα τέως Τερζάκεια, το κτήριο της άλλοτε Πρόνοιας και δεκάδες άλλα κενά και επίτηδες εγκαταλειμμένα κτήρια, όπως του ΟΤΕ στην οδό Αγίου Αθανασίου, καθιστούν ακόμη πιο προκλητικό το φαινόμενο.

Αυτό λοιπόν το Δημόσιο, που ανάλγητα και χωρίς αίσθημα ενοχής στραγγαλίζει την ελπίδα του ελληνικού λαού, από τον οποίο απαιτεί να πληρώσει τις αμαρτίες και τα πολιτικό-οικονομικά εγκλήματα δεκαετιών, όχι μόνο δεν κουνάει το μικρό του δάκτυλο για να περιορίσει τις σπατάλες του, αλλά δεν απαντά ούτε και στον βουλευτή Καστοριάς. Το πιθανότερο είναι να μην του απαντούν τα υπουργεία, όχι απλά στο πλαίσιο του κράτους της διαπλοκής, αλλά και επειδή ίσως και να μην υπάρχουν επαρκή στοιχεία.

Η όλη κατάσταση δεν ενθαρρύνει ελπίδες για βελτίωση και ανατροπή των παλιών κακών πολιτικών ηθών και εθίμων. Και παρέχει δωρεάν μαθήματα κρυψίνοιας, ή και εξαπάτησης στον ελληνικό λαό. Ο οποίος διαπιστώνοντας ότι ο μεγαλύτερος παραβάτης είναι η κακή πλευρά του Κράτους και των υπηρεσιών του, και ότι αυτό το κράτος ζει και βασιλεύει, όχι μόνο δεν θα αποκτήσει εύκολα κοινωνική συνείδηση και υπευθυνότητα, αλλά θα συνεχίζει να αποδεικνύει στην πράξη, ότι ο καλύτερος κλέφτης είναι αυτός του κλέψαντος.




Σχετικά κείμενα:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ