ΟΔΟΣ 29.11.2018 | 962 |
Η ανακοίνωση του δήμου Καστοριάς και πιο συγκεκριμένα του ίδιου του δημάρχου Καστοριάς κ. Ανέστη Αγγελή, για την δημιουργία (ανέγερση) «νέου» πολιτιστικού κέντρου στην Καστοριά, με αντίστοιχη εισήγησή του ["εδώ"] που εγκρίθηκε στην συνέχεια από το δημοτικό συμβούλιο προχθές Τρίτη, με κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να αποτελεί την είδηση της χρονιάς. Ίσως και της δεκαετίας.
Όμως για την ώρα είναι μια είδηση με αδιαμφισβήτητα προεκλογικό άρωμα, είτε δεν θέσει, είτε ακόμη δεν έχει αποφασίσει εάν θα θέσει εκ νέου υποψηφιότητα ο δήμαρχος Καστοριάς, στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου 2019, διεκδικώντας την επανεκλογή του στο αξίωμα του πρώτου δημότη. Προκειμένου να εμφανισθεί ως εγγυητής της έγκαιρης και κανονικής εκτέλεσης του έργου.
Η προεκλογική οσμή αυτής της είδησης οφείλεται επιπλέον και στο γεγονός ότι ακόμη και η αρχική παρουσίαση της ευχάριστης αυτής εξέλιξης, έγινε με αποκλειστικότητες. Που όμως δεν συνάδουν με την πανηγυρικότητα και την καθολικότητα που αρμόζουν κάθε φορά που εξαγγέλλεται μεγαλεπήβολο έργο, της κλίμακας ενός «πολιτιστικού» κέντρου.
Το οποίο όμως, πολιτιστικό κέντρο δεν θα είναι τελικά «νέο» όπως τιτλοφορήθηκε, για τον απλό λόγο ότι δεν υπάρχει «παλαιό». Αντίθετα στην θέση του άλλοτε πνευματικού κέντρου, μέσα στην πόλη της Καστοριάς, στον ένα από τους δύο πνεύμονες αστικού πρασίνου μεταξύ των αλσών Παναγίας Φανερωμένης και Αγίου Αθανασίου, υπάρχει μόνο το κουφάρι, για την ακρίβεια το υπόγειο τμήμα του ιστορικού Πνευματικού Κέντρου.
Είναι εξ άλλου η ίδια δημοτική αρχή του κ. Ανέστη Αγγελή που στα πρώτα κιόλας βήματά της προχώρησε εσπευσμένα στην κατεδάφιση του ισογείου ορόφου (στον οποίο υπήρχαν μόνο αίθουσες εστίασης και αναψυχής). Καλύφθηκαν έτσι τα ίχνη από τυχόν παρανομίες πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων σε σχέση με τον προγενέστερο χαρακτηρισμό του κτηρίου ως «επικινδύνου».
Γεγονός που το αχρήστευσε και παραμένει εξόχως αμφιλεγόμενο και αμφισβητούμενο. Στέρησε όμως την Καστοριά από το ζωτικό της όργανο κοινωνικής και πολιτιστικής δράσης, επί περίπου 20 χρόνια τώρα. Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης στην κοινωνική και πολιτική εξέλιξη της Καστοριάς είναι ανυπολόγιστες και μόνο αρνητικές. Θα χρειαστεί ειδική μελέτη προκειμένου να καταγραφούν.
Για την ακρίβεια πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που ανακοινώνεται η ανέγερση πολιτιστικού κέντρου. Από την εποχή της τελευταίας δημαρχίας του κ. Δημητρίου Παπουλίδη άρχισε το σχετικό σήριαλ των ανακοινώσεων, είτε προεκλογικά είτε όχι.
Υπενθυμίζεται στους μεγαλύτερους και γνωστοποιείται σε όσους δεν ανήκαν τότε στον Δήμο Καστοριάς, ότι ο παλαίμαχος τέως δήμαρχος είχε προχωρήσει μάλιστα σε σχετική εκδήλωση, με στοιχεία επισημότητας και δεξιώσεως προσκαλώντας μάλιστα το σύνολο των ΜΜΕ της Καστοριάς. Χωρίς τα σημερινά δηλαδή χαρακτηριστικά των «αποκλειστικών ημετέρων» που προτίμησε ο κ Ανέστης Αγγελής υποβαθμίζοντας ένα πάνδημο ζήτημα σε επίπεδο των αρεστών του.
Είχε παρουσιάσει ο κάποτε δήμαρχος ακόμη και μακέτες του μεγάλου πολιτιστικού κέντρου που οραματιζόταν: ένα μοντέρνο κτήριο με αρχιτεκτονικά στοιχεία από το παλαιό γυμνάσιο Καστοριάς. Που έμεινε φυσικά μόνο σε εκείνο το επίπεδο. Και στις μελέτες.
Στα χνάρια του ακολούθησαν και όλοι οι επόμενοι δήμαρχοι, εκλεγμένοι αλλά και οι απλοί υποψήφιοι που το έταξαν «ανυπερθέτως» μεταξύ των οποίων φυσικά και ο τέως δήμαρχος κ. Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδης. Ο οποίος διετέλεσε, επί δημαρχίας Παπουλίδη, αρμόδιος αντιδήμαρχος της εποχής που κηρύχθηκε αίφνης «επικίνδυνο» το κτήριο του ιστορικού Πνευματικού Κέντρου, στην καρδιά της Καστοριάς.
ΟΔΟΣ 29.11.2018 | 962 | σ.3 |
Σήμερα, με στρατιά αποτυχημένων σε μετρήσιμο θετικό έργο αιρετών (και... αιρετικών) παραγόντων της αυτοδιοίκησης, που προέρχονται από το (εγγύς, απώτερο ή και εξώτερο) παρελθόν, και διεκδικούν (ευθαρσώς ή απλά με θράσος) την εκλογή τους στο αξίωμα του δημάρχου τον Μάϊο του 2019, ενώ είναι δοκιμασμένοι και επιεικώς φθαρμένοι και πάντως ξεπερασμένοι, ο κ. Ανέστης Αγγελής προέβη με την μέθοδο που επέλεξε να ανακοινώσει την ανέγερση πολιτιστικού κέντρου στον Δήμο Καστοριάς. Στην είσοδο όμως (και όχι την καρδιά) της πόλης μεταξύ των οδών Γράμμου και Λ. Κύκνων, με προγραμματική σύμβαση -παρουσιάζοντας μάλιστα σχέδιό της και κοινωνιολογώντας την εισήγησή του στο δημοτικό συμβούλιο προς λήψη απόφασης.
Καθώς η ανακοίνωση του δημάρχου με «αποκλειστικότητες» χρονικά ακολούθησε την εξαγγελία περί τραίνου και διεθνοποίησης του αερολιμένα «Αριστοτέλης», και κυρίως την πάνδημη πανηγυρική και κάπως μεσσιανική ανακοίνωση καθόδου του στις εκλογές για το αξίωμα του δημάρχου, εκ μέρους του κ. Ιωάννη Κορεντσίδη, οι συνειρμοί με την προεκλογική περίοδο είναι συνεπώς δικαιολογημένοι αλλά και αναπόφευκτοι. Να είναι άραγε προαναγγελία της εκ νέου υποψηφιότητας του κ. Ανέστη Αγγελή όλο αυτό το σκηνικό;
Όμως η περίπτωση του κ. Ανέστη Αγγελή είναι ούτως ή άλλως αρκετά ξεχωριστή από το να είναι αποκλειστικά προεκλογική. Επιβάλλει να υποτεθεί ότι ανακοινώνοντας την ανέγερση του πολιτιστικού κέντρου με προγραμματική σύμβαση με την Εγνατία Οδό ΑΕ και μάλιστα με αξιοποίηση των (εναπομεινάντων) πόρων του κληροδοτήματος «Παπαλαζάρου», ο ίδιος έχει ζυγίσει επαρκώς την κατάσταση. Και ότι αυτή βρίσκεται ένα στάδιο πιο μπροστά από την απλή προεκλογική υπόσχεση. Αυτό άλλωστε προκύπτει και από το γεγονός ότι παρουσιάστηκε ακόμη και σχέδιο της προγραμματικής σύμβασης που περιέχει μέχρι και ατομικά-προσωπικά στοιχεία παραγόντων της Εγνατίας Οδός ΑΕ που υποτίθεται ότι θα υπογράψουν.
Με μια πρώτη προσέγγιση επομένως, δεν μπορεί παρά να κριθεί ως εξαιρετικά θετική και αίσια η πρωτοβουλία του δημάρχου Καστοριάς, να εξαγγείλει έστω και με αυτόν τον μεροληπτικό τρόπο, την δημιουργία ενός πολιτιστικού κέντρου, έστω και στην αρχή μιας μακράς προεκλογικής περιόδου.
Πλην όμως, όλο αυτό το σκηνικό και οι λεπτομέρειές του, εγείρουν ερωτηματικά και αφορμές κριτικής και προβληματισμού. Πτυχές που δεν μπορούν να παραμένουν ασχολίαστες και να μην δικαιολογούν επανεκτιμήσεις. Και ανησυχία.
Δεν είναι απλά που αφήνεται να πλανάται στον αέρα ότι από το ύψος του κληροδοτήματος Παπαλαζάρου απέμειναν περίπου μόνο 1.400.000 € (από τα 2.000.000 € -χωρίς τους τόκους- που ήταν πριν πάρα πολλά χρόνια), χωρίς να εξηγούνται οι υπαινιγμοί για την υπόθεση «που έχει πάρει τον δρόμο της»· και ποιος είναι αυτός ο δρόμος, ποιους εμπλέκει και έως που εκτείνεται ο έλεγχος της διαχείρισής του;
Ούτε είναι απλά το γεγονός ότι δεν εξηγείται με επαρκώς πειστικό τρόπο, για ποιο λόγο δεν μπορούν επί 20 χρόνια τώρα, δύο διαφορετικών πολιτικών παρατάξεων βουλευτές της Καστοριάς, με ένα δήμαρχο και ένα αντιπεριφερειάρχη, να εξασφαλίσουν ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους χρηματοδότησης του έργου για απόκτηση μιας βασικής υποδομής που στερείται η πόλη. Τι τρώνε στην Κοζάνη και στους άλλους νομούς οι αντίστοιχοι εκλεγμένοι και επιτελούν πρωταθλητισμό;
Είναι μαζί με αυτά και άλλα θέματα. Σοβαρά μερικά απ’ αυτά και ανησυχητικά μερικά άλλα. Στα τελευταία περιλαμβάνεται η συμφραζόμενη στην εισήγηση του δημάρχου Καστοριάς κ. Ανέστη Αγγελή προς το δημοτικό συμβούλιο δημόσια αποκάλυψη, ότι ο Δήμος Καστοριάς και οι αντίστοιχες υπηρεσίες του (Τεχνική, Οικονομική κ.λπ.) δεν είναι μόνο υποστελεχωμένες αριθμητικά, αλλά και ότι υστερούν ποιοτικά, αφού σε εποχές που δεν εκτελούνται άλλα τεχνικά έργα δικαιολογώντας την αξιοσύνη των μισθών τους, είναι δηλαδή κάπως αργόμισθες, αδυνατούν να υποστηρίξουν ένα εγχείρημα μελέτης και προγραμματισμού του πολιτιστικού κέντρου εκ των ενόντων. Και για τον λόγο αυτό, αναγκάζονται έτσι, οι αιρετοί να προσφύγουν στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
* * *
Στα πολύ σημαντικά και οπωσδήποτε ανησυχητικά στοιχεία, εντάσσεται και η σαφής πρόβλεψη πώς η εκτίμηση του κόστους του έργου, στο ποσό των 1.400.000 ευρώ (*), δεν είναι για παράδοση «με το κλειδί στο χέρι», αλλά απολύτως πρόχειρη και ενδεικτική. Και ότι το κόστος θα υπόκειται σε διαρκή αναθεώρηση, ενώ δεν διευκρινίζεται από πού θα καλύπτονται τα επιπλέον κόστη την στιγμή που συμφωνούνται ρήτρες ποινικές και δικαιώματα που καθιστούν ρεαλιστικό τον φόβο να μείνει η Καστοριά με ένα κουφάρι, ένα γιαπί ημιτελούς και φθηνής κατασκευής, που θα χάσκει για άλλα 20 χρόνια. Ενώ θα έχει εξανεμιστεί το κληροδότημα «Παπαλαζάρου».
Στα σοβαρά πάλι, που έχουν πολιτική σημασία και προκαλούν ανησυχία και προβληματισμό είναι ασφαλώς η θέση του έργου στον χώρο. Επιλέγεται ένα τεράστιας οικονομικής και πολιτικής αξίας για τον Δήμο Καστοριάς και συνεπώς για τους Καστοριανούς οικόπεδο, αφού αποτελεί περιουσιακό στοιχείο τοπικού χαρακτήρα, για να σπαταληθεί στην δημιουργία ενός μάλλον περιορισμένου budget κατασκευαστικού συμπλέγματος. Και μάλιστα όπως τουλάχιστον συμπεραίνεται από την εμφατική ανακοίνωση, ότι αυτό, δεν θα ανήκει στην πόλη της Καστοριάς ή τον Δήμο Καστοριάς αποκλειστικά, αλλά θα είναι...«υπερτοπικού χαρακτήρα».
Την έννοια, την πραγμάτωση, δικαιολογία και τα όρια, όπως και τον δικαιολογητικό λόγο αυτής της «υπερτοπικότητας» δεν την εξήγησε ο δήμαρχος Καστοριάς. Και δεν την δικαιολόγησε στους ουσιαστικούς ιδιοκτήτες του οικοπέδου, τον λαό της πόλης της Καστοριάς, που όμως δεν διαθέτει ούτε ένα κάθισμα πνευματικού κέντρου ώστε να έχει την άνεση και πολυτέλεια, να χαρακτηρίζει το «νέο» ως «υπερτοπικό». Ώστε η ευθύνη των εκλεγμένων συμβούλων της δημοτικής «κοινότητας» Καστοριάς να είναι έτσι εμφανής: Θα υπερασπιστούν την πόλη;
Δεν εξηγείται για ποιο λόγο, -ενώ η ερμηνεία του κληροδοτήματος Παπαλαζάρου όπως αυθεντικά έγινε από το αρμόδιο δικαστήριο- το περιλαμβάνει, δεν προτιμήθηκε η ανέγερση του πολιτιστικού κέντρου στην θέση του παλιού ιστορικού πνευματικού κέντρου ή έστω δεν προγραμματίστηκε η ανακαίνιση (**) του λεηλατημένου χώρου που σώζεται σήμερα στο παλιό πνευματικό κέντρο της Καστοριάς, ή ακόμη και η μετασκευή άλλων διαθεσίμων κτηρίων -μέχρι και τον Στρατώνα Μαθιουδάκη· ενέργειες που θα απαιτούσαν υποπολλαπλάσια έξοδα και δεν θα προϋπέθεταν την άσκοπη ανάλωση ενός χρηματικού κεφαλαίου και ενός τεράστιου οικοπέδου πολλών στρεμμάτων που δυνητικά θα προσφερόταν για κάθε άλλη υποδομή. Για αθλητικό κέντρο (π.χ. κολυμβητήριο) πανεπιστημιακή σχολή, κέντρο υγείας, νοσοκομείο, κ.ο.κ.
Και δεν εξηγείται για ποιο λόγο τόση σπουδή τέλος πάντων, στο να μην ανήκει τίποτε αποκλειστικά (έστω και στους τίτλους μόνο) στην ίδια την Καστοριά. Λίγη και μικρή πέφτει (η πόλη) στο «υπερτοπικό» κέντρο; Μπορεί να υπάρχει οποιαδήποτε σκοπιμότητα που να δικαιολογεί πόλη, η οποία ενώ δεν διαθέτει δικό της πνευματικό κέντρο, διαθέτει «υπερτοπικό»;
Ή μήπως, πίσω από τις λέξεις και τις ασαφείς αυτές -αλλά ίσως και προσβλητικές έννοιες, υποκρύπτεται η ομολογία ότι η Καστοριά στο μέλλον δεν θα είναι τίποτε πλέον από τον χώρο συμπτωματικής συγκατοίκησης, εποχούμενων ή όχι, ένα απλό σταυροδρόμι αυτοδιοίκησης άλλης ενότητας «υπερτοπικού» χαρακτήρα; Ένα κέντρο διερχομένων με τους Καστοριανούς να μην αξίζουν ούτε μια αίθουσα όση αξίζουν και έχουν οι κάτοικοι του Άργους Ορεστικού.
Ευχάριστα βεβαίως τα καλά νέα του δημάρχου Καστοριάς, αλλά πολλά τα σημεία που είναι γκρίζα και απαιτούν διευκρινίσεις. Ίσως και αλλαγές. Ποτέ δεν είναι αργά, πόσο μάλλον όταν είναι ακόμη νωρίς να διορθωθούν. Διότι αλλιώς στο τέλος θα συμβεί το αντίθετο: θα μείνουν ευχάριστα αλλά δεν θα είναι καλά, τα νέα.
Αρκεί ασφαλώς να μην είναι και αποδειχθούν νέα, όπως αυτά το 2015, όταν ο ίδιος ο δήμαρχος Καστοριάς είχε επανειλημμένως δηλώσει: «Ήδη έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για το Νέο Κοιμητήριο Καστοριάς στον Άγιο Χαράλαμπο, και μέσα στο 2015 θα ολοκληρωθούν».
- - -
(*) Υπενθυμίζεται ότι:
α) μόνο η διαρρύθμιση-ανακαίνιση του 1ου γυμνασίου Καστοριάς (στην Κουμπελίδικη) για τις ανάγκες της στέγασης της Αρχιτεκτονικής Σχολής, στοίχισε περισσότερο από 2.500.000,00 €.
β) Η ανακαίνιση του 1ου δημοτικού σχολείου Καστοριάς, απέναντι από το μητροπολιτικό ναό, στοίχισε 2.900.000,00 €.
γ) Η πρόσφατη επανέκθεση των εικόνων στο Βυζαντινό Μουσείο Καστοριάς στοίχισε 1.870.000,00 €.
δ) Η αναμενόμενη (ακόμη) ανέγερση του αστυνομικού μεγάρου Καστοριάς θα στοιχίσει 5.383.000,00 €.
ε) 1.000.000,00 € στοίχισε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών της ΤΑΡ στο ΤΕΙ Καστοριάς για μόνο τρία διδακτικά εξάμηνα και 70 φοιτητές.
στ) Ακόμη και η ανακαίνιση του νεοκλασικού της Αίγλης στην πλατεία Ομονοίας, για την στέγαση (υποτίθεται) του Εκκλησιαστικού Μουσείου Καστοριάς, στοίχισε τουλάχιστον 543.400,00 €.
ζ) Και να μην σχολιαστεί ότι, η Κοβεντάρειος Βιβλιοθήκη Κοζάνης, που εγκαινιάστηκε τον περασμένο μήνα, στοίχισε 15.000.000,00 €.
(**) Η επιδιόρθωση του κτηρίου του πνευματικού κέντρου είχε κόστος περίπου 350.000 €, ενώ η κατεδάφιση μόνο του επάνω ορόφου στοίχισε 110.000 €.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Νοεμβρίου 2018, αρ. φύλλου 962.
Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.