21.10.19

ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ


Ημέρα των εθνικών εκλογών.
Η δημοκρατία που ονειρεύονται αρκετοί, στην Καστοριά.

Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Έκλεισε επιτέλους, μια μακρά προεκλογική περίοδος, από την οποία η κοινωνία έδειξε σημάδια εκλογικής κούρασης αλλά και προσμονή για την διεκπεραίωση της. Ειδικά, όσο αυτή έφτανε στην κορύφωση της, με την διενέργεια των εθνικών εκλογών. Οι οποίες, σε γενικές γραμμές, δεν διαφοροποιήθηκαν από την εικόνα που εξαγόταν μέσω των δημοσκοπήσεων που δημοσιεύτηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα.

Είχαν αδιαμφισβήτητο νικητή, όπως είχαν κατά συρροή ηττημένο και ένα πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα: επιτέλους η κοινωνία έδειξε να γυρνά την πλάτη στο νεοναζιστικό μόρφωμα της ΧΑ, αφήνοντας την εκτός κοινοβουλίου. Ωστόσο, αν από την κοινωνία απουσίασε το βάρβαρο ένστικτο επιλογής στην κάλπη και συνθήματα τύπου «για να ξεβρωμίσει ο τόπος, η λύση είναι ΧΑ», αυτή επιδόθηκε για ακόμη μία φορά σε πειραματισμούς (;) κι αναζήτηση εναλλακτικών πολιτικών μεθόδων, ως μέσο διαφυγής από την δύσκολη —ομολογουμένως—δεκαετία.

Κι αν όντως η αναζήτηση εναλλακτικών πολιτικών φαντάζει ως το λιγότερο κακό απ’ την άποψη επιλογής των συγκεκριμένων κομμάτων, οι επικεφαλής αυτών μόνο άγνωστοι δεν είναι στο ελληνικό εκλογικό σώμα. Γι’ αυτό και δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος πως πρόκειται για ακόμη έναν εκλογικό πειραματισμό. Φυσικά η αναφορά μου γίνεται για τους κκ. Βελόπουλο και Βαρουφάκη των κομματικών σχηματισμών ΕλΛυ και ΜεΡΑ25 αντίστοιχα. Τους οποίους σαφώς κι έχει ξανασυναντήσει ο πάνσοφος έλληνας ψηφοφόρος στην σύγχρονη και πολύ πρόσφατη πολιτική ζωή της χώρας, κι απ’ όσο φάνηκε από το αποτέλεσμα της Κυριακής, δεν έδειξε να κατανοεί τ’ αποτελέσματα των πολιτικών που κατάφεραν να εφαρμόσουν, όταν βρέθηκαν συνυπεύθυνοι στην διακυβέρνηση της χώρας.

Έτσι, τον φετινό Ιούλιο έφτασαν στο σημείο να κατεβούν στις εκλογές, επικεφαλής των δικών τους κομματικών σχηματισμών. Ο ένας πουλώντας τις χειρόγραφες επιστολές του Ιησού, φάρμακο για κάθε είδους πάθηση και θεραπεία για την αλωπεκία όντως ο ίδιος «θύμα» αυτής, κι ο δεύτερος —γνωστός κι ως ο Σώρρας των αστών— «πουλώντας» οικονομικές εναλλακτικές aka «αντί ο κόσμος να συναλλάσσεται με νόμισμα και δη το ευρώ, θα μπορούσε να κάνει τις συναλλαγές του με στραγάλια» (!).

Και σταδιακά, θα φτάσει ο ένας να δίνει πατάτες και να παίρνει γάλα από τον άλλον κι άλλες τέτοιες συναλλαγές που θα χρήζουν αρχαιολογικής —κι όχι μόνο— μελέτης. «Και καλή επιστροφή στις σπηλιές» θα τολμούσα να προσθέσω αγαπητή ΟΔΟΣ, δημιουργώντας στους αναγνώστες σου, εικόνες του Πλειστοκαίνου. Έτσι, με τέτοια εναλλακτικά παραμυθάκια έπεισαν τους ψηφοφόρους τους και μπράβο τους. Όχι, ειλικρινά μπράβο τους. Έχουν τρομερές ικανότητες πειθούς. Ή έχουν απέναντι τους, μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας ψηφοφόρους. Δεν εξηγείται αλλιώς.


Πέρα όμως απ’ αυτούς τους εναλλακτικούς «χριστιανοταλιμπανέζους» και «στραγαλοσυναλλασόμενους», η κάλπη δείχνει να καθιερώνει ισχυρό διπολισμό μεταξύ της ΝΔ και του ΣυΡιζΑ. Με μοναδικό χαμένο της εκλογικής αναμέτρησης, το ΚινΑλ και την κ. Γεννηματά. Όχι γιατί δεν αύξησε τα ποσοστά του σε σχέση με τις πρόσφατες ευρωεκλογές. Αυτό το έκανε και μάλιστα κατά το … ισοπεδωτικό 0.6%. Αλλά γιατί άφησε εκτός κοινοβουλίου, τον μοναδικό πολιτικό με στοιχεία ρητορικής ουσίας που θα μπορούσε να ασκούσε ισχυρή αντιπολίτευση εντός του κοινοβουλίου, τον κ. Βενιζέλο.

Αυτό να σκεφτόταν μόνο η πρόεδρος του ΚινΑλ, στις επόμενες εκλογές θα είχε σίγουρη αύξηση των μονοψήφιων —για την ώρα— ποσοστών του. Πλέον, ανυπομονεί ο ελληνικός να ακούσει τον κ. Καμίνη να συγκρούεται με κάποιο στέλεχος της νέας κυβέρνησης και να μην δύναται να συγκρατήσει τα δάκρυα χαράς, λύπης ή και συγκίνησης. Ανάλογα από ποια μεριά θα ακούει την όποια αντιπαράθεση.

Προσπερνώντας την λανθασμένη επιλογή της κ. Γεννηματά με την απομάκρυνση του κ. Βενιζέλου και την ανεπαρκή πολιτική μέθοδο προσρόφησης παλαιών της ψηφοφόρων, ο ΣυΡιζΑ δείχνει να εδραιώνεται ως ο πόλος της Αριστεράς στην σκέψη του συγκεκριμένου target group ψηφοφόρων. Κι όχι λανθασμένα, αν αναλογιστεί κανείς το πολύ μεγάλο ποσοστό που εξέλαβε και τ’ οποίο μεταφράζεται σε στήριξη περίπου 1.800.000 συμπολιτών μας. Εξαιρετικά μεγάλο νούμερο.

Δεν απομένει παρά να περάσουν οι πρώτες μέρες των εκλογών και να δούμε με προσοχή τον κομματικό μετασχηματισμό που έταξε ο κ. Τσίπρας. Που με την δήλωση του αυτή, ήδη προκάλεσε χλιαρές εσωκομματικές αντιδράσεις. Οι περισσότεροι δε πιστεύουν, πως οι συγκεκριμένες κομματικές διεργασίες που θα λάβουν χώρα, θα έχουν ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον, ειδικά και μετά την νίκη του κ. Μητσοτάκη και μάλιστα με αυτοδυναμία της ΝΔ. Και που πολλοί βλέπουν ως υπαίτιο αυτής της νίκης τον ίδιο τον κ. Τσίπρα και τις πολιτικές —κι όχι μόνο— επιλογές του.

Καταλήγοντας στον απόλυτο νικητή των τριών εκλογικών αναμετρήσεων κ. Μητσοτάκη, δεν μένει τίποτ’ άλλο από το να σταματήσουν οι δεξιές φωνές από το κόμμα της Πειραιώς που μιλούσαν για ανεπάρκεια του προέδρου τους κι άλλα τέτοια εσωκομματικά μαχαιρώματα. «Μόνο αρχιεπίσκοπος δεν κατάφερε να εκλεγεί» όπως λένε χαριτολογώντας κάποιοι. Τρεις εκλογικές μάχες, τρεις πεντακάθαρες νίκες. Κι απ’ ό,τι φάνηκε απ’ την στάση του απέναντι στην νεοεκλεγμένη κ. Κεφαλογιάννη, δεν είναι διατεθειμένος να ανεχτεί το παραμικρό στο εσωτερικό του κόμματός του.

Στο μόνο που δεν πέτυχε, ήταν το πείραμα με το άνοιγμα στην κεντροαριστερά με την τοποθέτηση πολιτικών γυρολόγων στα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Που ναι μεν μεγάλωσαν στα έδρανα της φιλοευρωπαϊκής Αριστεράς, αλλά μετακινήθηκαν σε πολλά κόμματα. Κι αυτό ενδεχομένως να μην το ξέχασαν οι ψηφοφόροι της ΝΔ. Και σε τοπικό επίπεδο αυτό φάνηκε να συμβαίνει. Δεν ξέχασαν φαίνεται τις πολιτικές καταβολές της πρωτοεμφανιζόμενης υποψήφιας κ. Α. Κανδύλη. Την οποία και αντιμετώπισαν ανάλογα στην κάλπη οι σταθεροί ψηφοφόροι της ΝΔ. Εκτιμώ πάντως ότι στήριξαν πάλαι ποτέ ψηφοφόροι του ΠαΣοΚ και του ΣυΡιζΑ τελευταίως και αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, αν συνοδεύεται από αρχές και δεσμεύσεις.

Έτσι, κρίνοντας την συγκεκριμένη υποψηφιότητα μ’ αποκλειστικά κομματικά κριτήρια, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος —κι όχι άδικα— πως ο μόνος κερδισμένος είναι το κόμμα της Ν.Δ. Γιατί, χρησιμοποιήθηκε ως «Δούρειος ίππος» για την νόμιμη «αρπαγή» περίπου 2.000 ψηφοφόρων, που ενώ θα ψήφιζαν κάτι άλλο πλην της ΝΔ, τελικά, μέσω της συγκεκριμένης υποψηφιότητας πείστηκαν και ψήφισαν το κόμμα το οποίο ηγείται ο κ. Μητσοτάκης.

Πολιτικά παιχνίδια και σκοπιμότητες; Ξεκάθαρα. Το μόνο σίγουρο είναι, πως μεταξύ του κόμματος και της συγκεκριμένης υποψηφιότητας, υπήρξε ψηφοθηρικό deal. Με απόλυτο κερδισμένο το κόμμα της ΝΔ.

Ιωάννης Σκόρδας


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 11 Ιουλίου 2019, αρ. φύλλου 994

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ