15.10.19

Λόγος & Αντίλογος


Καστοριανή εφημερίδα ΟΔΟΣ
ΟΔΟΣ 4.7.2019 | 993

"Με λαχτάρα να (την) νοιάζομαι"

Επομένως φίλτατη ΟΔΟΣ, γι’ αυτή την Κυριακή θα έπρεπε να έχω αγωνία (με λαχτάρα) αποκλειστικά για την Καστοριά. Διότι η προεκλογική περίοδος που κλείνει αύριο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα τοπικά, μου θύμισε έντονα σχολικές εκδρομές. Με τους υποψήφιους βουλευτές και το καθημερινό φωτογραφικό «επεράσαμε όμορφα-όμορφα» να αντηχεί απ’ άκρη σε άκρη τον Νομό Καστοριάς. Σε χωριουδάκια, λαϊκές, μπαράκια, εκκλησίες, παραλίες, κορφούλες, ραχούλες, λαγκάδια, φιλάκια και ασπασμούς, εναγκαλισμούς και φιλικότητες, Βίτσι Γράμμο και τα υψίπεδα.



Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Δεν μπορώ να αποφανθώ εάν έχω πράγματι αγωνία (με λαχτάρα) για την κάλπη της Κυριακής στην Καστοριά, ή ολούθε στην Ελλάδα.
Τους θεωρώ ικανούς (εννοώ το είδος των ελλήνων πολιτικών που απαντάται σε όλα τα κόμματα και ήδη συγκυβέρνησαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια –και πλέον– μαζί με Καμμένους, Κουΐκ και τα «άλλα παιδιά», ακόμη και με κοινούς ψεκασμένους της Αριστεράς) από τις 8 Ιουλίου και μετά να συγκυβερνήσουν και πάλι με τους περιθωριακούς και λούμπεν. Εάν βεβαίως η κάλπη το επιτρέψει.

Να συγκυβερνήσουν με κάτι κόμματα, σαν του Κυριάκου Βελόπουλου –για παράδειγμα, την "Ελληνική Λύση" εννοώ· από τα ρωσορθόδοξα δεξιά· ή με κόμμα σαν του Βαρουφάκη, την Μέρα 25 δηλαδή, από την άλλη πλευρά. Δεν εξισώνω εγώ τους δύο αυτούς πολιτικούς. Διότι πολύ απλά κατά την γνώμη μου, ούτως ή άλλως, δεν διαφέρουν και πολύ: Αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αντιμάχονται την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ, αλλά και το ΝΑΤΟ. Η διαφορά είναι ότι ο πρώτος πουλάει άγιες αλοιφές για κιρσούς και την φαλάκρα μαζί με χειρόγραφα του Χριστού. Με την σιωπηλή ανοχή της επίσημης Εκκλησίας παρακαλώ για πολλά χρόνια τώρα. Ο δεύτερος πάλι πουλά επιστημονικά φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ο παρονομαστής στην ουσία του είναι ο ίδιος και κοινός.

Ελπίζω πάντως, πώς ετούτη την Κυριακή το βράδυ, θα αποδειχθεί τελικά, ότι μπορεί να γίνει και ένα θαύμα. Άλλωστε όπως δείχνουν τα πράγματα, πρώτο κόμμα θα αναδειχθεί η Νέα Δημοκρατία. Και συνεπώς είτε εξασφαλίσει είτε όχι την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, θα αναλάβει την πρωτοβουλία των πολιτικών εξελίξεων από τις οποίες, μακάρι να αφήσει μακριά ψεκασμένους πειραματισμούς.

Σε κάθε περίπτωση το ενδιαφέρον όλων των κομμάτων δεν είναι τόσο οι εκλογές της Κυριακής, της Αγίας Κυριακής. Υποψιάζομαι ότι το ενδιαφέρον τους θα είναι προσανατολισμένο στις μεθεπόμενες εκλογές για το Εθνικό Κοινοβούλιο. Με το ΚινΑλ να διεκδικεί ολική επαναφορά του παλιού δικομματισμού –να μου το θυμάσαι αυτό. Δεν αποκλείεται μάλιστα να δούμε και τους νεοφώτιστους της Καστοριάς, αυτούς (και αυτές) που το ξεπούλησαν, να επιστρέφουν στα ΠαΣοκικά πάτρια. Και όλα αυτά, επειδή η απλή αναλογική που θα εφαρμοστεί (αν εφαρμοστεί) στις μεθεπόμενες εκλογές, διαγράφει από τώρα τις συμμαχίες του κοντινού μέλλοντος.

Επομένως φίλτατη ΟΔΟΣ, γι’ αυτή την Κυριακή θα έπρεπε να έχω αγωνία (με λαχτάρα) αποκλειστικά για την Καστοριά. Διότι η προεκλογική περίοδος που κλείνει αύριο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα τοπικά, μου θύμισε έντονα σχολικές εκδρομές.

Με τους υποψήφιους βουλευτές και το καθημερινό φωτογραφικό «επεράσαμε όμορφα-όμορφα» να αντηχεί απ’ άκρη σε άκρη τον Νομό Καστοριάς. Σε χωριουδάκια, λαϊκές, μπαράκια, εκκλησίες, παραλίες, κορφούλες, ραχούλες, λαγκάδια, φιλάκια και ασπασμούς, εναγκαλισμούς και φιλικότητες, Βίτσι Γράμμο και τα υψίπεδα.

Όλες και όλοι στον αγώνα για τον φακό. Διάχυτη αγάπη, «καλές συνέχειες», «καλές ευκολίες» κλπ, δεν είχα καταλάβει στ’ αλήθεια πόσο μ’ αγαπάνε όλοι αυτοί οι υποψήφιοι.

Ταγεράκια πανάκριβα (;) με λεπτομέρειες από την Λαϊκή, για να υποδεικνύουν την φυσική υπεροχή και την νομοτέλεια της αποστολής ορισμένων να συναντήσουν το ένδοξο πεπρωμένο τους. Υπηρετώντας τον Λαό της Καστοριάς. Και βέβαια αυτά τα σχόλια αφορούν όλο το πολιτικό φάσμα, έστω κι αν δεν αγγίζουν όλα τα πρόσωπα των υποψηφίων. Το τραγικό είναι ότι οι ίδιοι δείχνουν και δηλώνουν ενθουσιασμένοι από τον εαυτό τους.

Και όμως, αν δεν υπήρχαν, κάτι άναρθρες, άνευ περιεχομένου, γενικότητες και αοριστολογίες, ανούσιες πολιτικές κοινοτοπίες, όπως για την σπουδαιότητα της… γούνας, του αερολιμένα, της λίμνης, του τουρισμού, του… πρωτογενούς τομέα, του επίκεντρου που θα πρέπει να είναι ο άνθρωπος και της ανεργίας.

Αν δεν είχαν ακουστεί πολιτικές ανοησίες (*)  για την ανάγκη να ανοίξουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια για να… χρηματοδοτούνται οι… πολιτιστικοί σύλλογοι (!), θα πίστευε κανείς ότι ο ενθάδε προεκλογικός αγώνας διεξήχθη για κάποιο είδος survivor ή καλλιστεία (αλλά και κακιστεία) της Καστοριάς.  Διότι κατά τα άλλα, ούτε λέξη δεν ακούσαμε σχεδόν για την ταμπακέρα. Για την ουσία. Μια συγκεκριμένη δέσμευση. Κανένα έργο, μια ελπίδα. Μια λεπτομερή και τεκμηριωμένη ανάλυση. Μια δέσμευση.

Όμως αγαπητή ΟΔΟΣ, η αγωνία (μου) με λαχτάρα να την νοιάζομαι, η αγωνία με λαχτάρα να την μοιράζομαι, ούτε κι αυτή δεν επικεντρώθηκε μόνο στην Καστοριά. Διότι πιο πολύ σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο, η αγωνία μου αφιερώθηκε στην ΕΡΤ. Το χειρότερο είδος προκατάληψης και προπαγάνδας από μια μεγάλη πλειοψηφία παρουσιαστών και δημοσιογράφων της αυτοαποκαλούμενης… δημόσιας τηλεόρασης. Την οποία πληρώνω εγώ, υποχρεωτικά. Και αποτελεί λερναία ύδρα

Αυτή λοιπόν θα μου μείνει στην προσωπική μου ανάμνηση, ως αξέχαστη. Η ΕΡΤ που φιλοξένησε και εκ μέρους της Καστοριάς ως υποψήφια πριν την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων, η ΕΡΤ ενδεικτικά (αλλά όχι περιοριστικά) της κ. Κατερίνας Ακριβοπούλου. Τις γκράν γκινιόλ εκπομπές της οποίας, παρακολουθούσα σχεδόν ανελλιπώς και μάλιστα μεταμεσονύκτια, να τις… απολαμβάνω.

Ήταν βέβαια και από το παρελθόν... αδέσμευτες και ανεξάρτητες. Αλλά από τις ευρωεκλογές και μετά, έσπασαν κάθε χαλινάρι. Διότι από τότε, εμπλουτίσθηκαν με κάτι παρακρουστικές εισαγωγές, με κινούμενα σχέδια, ή συρραφές, που αμφιβάλλω εάν και οι ίδιοι οι συντελεστές της παραγωγής γνώριζαν, εάν εννοούν κάτι και τι εννοούν.

Μετέδιδαν και την διάχυτη υπόνοια ότι τώρα που έρχεται ο Κυριάκος, ο Κούλης, είναι σαν να έρχεται ο Αρμαγεδδών στην Γη, ο πολιτικός Ταμερλάνος στα δικαιώματα των πολιτών, ο Μωάμεθ ο Β’, ο Πορθητής του Δημόσιου τομέα. Και μετά χαμογελούσε με υψηλού επιπέδου υπαινικτικό νόημα στο βλέμμα, όταν συνομιλούσε με τους παρακαθήμενους συνομιλητές και συνδαιτημόνες της από το τάγμα των γενιτσάρων της δημοσιογραφικής αντικειμενικότητας σε ρόλο γλάστρας. Σαν να μοιράζονταν μόνοι τους μια σπουδαία αλήθεια που εγώ, ο αδαής αγνοούσα. Ή εθελοτυφλούσα. Οργουελική ατμόσφαιρα, ανεπανάληπτη.

Ναι όλο αυτόν τον Ιούνιο ήταν η αλήθεια της Αριστεράς, με τον έλληνα πρωθυπουργό στα μάτια της ακριβής μας Κατερίνας Ακριβοπούλου σε ρόλο Jesus Christ Superstar μετά τα Ωσαννά. Τον Ιωάννη θα έδινα στον Τζανακόπουλο, τον Άγιο Πέτρο στον Πολάκη, την Μαρία την Μαγδαληνή στην Αχτσιόγλου. Γολγοθάς. Με τα όλα του: Ιούδες και Πιλάτες. Ποντίους και όχι αποκλειστικά.

Και έτσι πέρασε ο μήνας, καθώς με αυτά τα δυνητικά μετεκλογικά ορφανά της ΕΡΤ ξεχνιόμουν, γιατί αμέσως μετά διαπίστωνα την παιδαριώδη και προσβλητική για την αξιοπρέπειά μας, εγχώρια προεκλογική περίοδο της Καστοριάς. Εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας, που ενώ έρχεται με αέρα νικήτριας δεν δεσμεύτηκε απέναντι στην Καστοριά, για τίποτε.

Μόνο στο ΚινΑλ υποστήριξαν ότι η ανάπτυξη και ανάκαμψη θα έλθει από τους… συλλόγους, και στον ΣυΡιζΑ, τα ίδια που λένε εδώ και χρόνια. Όπως και ότι μας έσωσαν από τον εσωτερικό προσωπικό δυνάστη μας, με την συμφωνία των Πρεσπών, αφού εμείς δεν ξέρουμε, ενώ αυτοί τα ξέρουν όλα.

Γι’ αυτό θα ήθελα –παρακαλώ– αν είναι δυνατόν, όπως γίνονται cd και κυκλοφορούν τα τούρκικα νέο-οθωμανικά σήριαλ και τα βότανα του ελληνικού κάμπου, να γίνουν συλλεκτικές και οι εκπομπές της Κατερίνας της ΕΡΤ, που την βλέπω σε ρόλο οσίας, της Μαρίας, του Ζήση, του Βασίλη, της Αγνής που αλλάζει λιμάνια και των άλλων ωραίων παιδιών.

Γιατί και στις 8 Ιουλίου, εδώ θα είμαστε όπως και στις 8 Ιουλίου του 2020. Και τότε που ένα χρόνο μετά θα έχει ήδη συμπληρωθεί επαρκής γνώση για να έχουμε διαπιστώσει εάν ήλθε μόνος ο Κούλης με τα καλά του ή ότι διεύρυνε την καταστροφή της χώρας στο παρελθόν.

Ο Ένθερμος 
Αναγνώστης σου



(*) Θεοφύλακτος Ζυμπίδης (υποψήφιος με το ΚινΑλ): «Άμεση ενεργοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων για στήριξη συλλόγων, σωματείων και φορέων.Τα πολλαπλά ευρωπαϊκά κονδύλια μπορούν να φτάσουν σε κάθε σύλλογο και σωματείο άμεσα και χωρίς διαμεσολαβητές».
Φωτογραφία: Alexander Lamont Henderson, Η βασιλική φρουρά στα παλαιά ανάκτορα, 1904.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Ιουλίου 2019, αρ. φύλλου 993

Σχετικά:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ