 |
| ΟΔΟΣ 11.7.2019 | 994 |
Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας συνολικά ενώ είναι σημαντική, δεν είναι μεγάλη. Μετριάζεται τόσο από την συμμετοχή στο κοινοβούλιο κομμάτων ακραίων αντιλήψεων, όσο και από το γεγονός ότι ΚινΑλ και ΣυΡιζΑ μαζί, αθροίζοντας τις εκλογικές δυνάμεις τους υπερβαίνουν (σε ποσοστά) το επίτευγμα της Νέας Δημοκρατίας.
Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΝΙΚΗ νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις κάλπες της περασμένης Κυριακής που κατέγραψε ένα αξιοσημείωτο ποσοστό 39,9% με πρόεδρό της τον νέο πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη είναι μια σημαντική εξέλιξη. Κοινοβουλευτικά προσφέρει μέτρια αυτοδυναμία 158 βουλευτών, που υπό τυχερές συνθήκες κανονικότητας, εξασφαλίζει προοπτική έως τεσσάρων ετών, δηλαδή μέχρι το 2023. Ώστε να εφαρμόσει πολιτικές που να έχουν θετικά αποτελέσματα όσο διαρκεί η κυβερνητική θητεία της Νέας Δημοκρατίας.
Το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον που κληρονομεί από τον ΣυΡιζα και τους ΑνΕλ, μετά τις αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού, επιτρέπει (και υποχρεώνει σε) άμεσες επιτυχίες στην Νέα Δημοκρατία. Πάντοτε σε σχέση με το 2012 (όταν είχε κερδίσει και τότε η Νέα Δημοκρατία — χωρίς αυτοδυναμία) αρκετά από τα σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα έχουν δρομολογημένες λύσεις.
Παραμένουν ωστόσο προς διευθέτηση ζητήματα ταμπού, όπως ενδεικτικά η απελευθέρωση του ελληνικού λαού από τις διαχρονικές αμαρτίες της ΔΕΗ και τα μυθικά της χρέη, η αξιοποίηση του Ελληνικού, τα ορυχεία Χρυσού στην Χαλκιδική. Αναπτυξιακές πρωτοβουλίες δηλαδή στην κατεύθυνση που κινούνται από δεκαετίες όλες οι ανεπτυγμένες κοινωνίες και οικονομίες: συνδυασμός ιδιωτικής πρωτοβουλίας και καλά στελεχωμένης δημόσιας εποπτείας.
Αλλά και πρωτοβουλίες με συμβολικό χαρακτήρα. Όπως ο καταποντισμός μιας ΕΡΤ που αποτελεί θύλακα (εκάστοτε) κρατικής προπαγάνδας και πεδίο κομματικής δημοσιογραφικής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό της. Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, δεν πρέπει να επαναληφθεί.
Η διερεύνηση των ευθυνών για όσα συνέβησαν ειδικά το πρώτο εξάμηνο του 2015 μέχρι το κλείσιμο των τραπεζών, ύστερα και από το εκλογικό αποτέλεσμα στο οποίο ο ΣυΡιζΑ κατέγραψε σημαντική επίδοση, θα είναι το μεγάλο θύμα, δεδομένου ότι ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων καθιστά περίπου ουτοπική κάθε ανάλογη σκέψη, λόγω των αντιδράσεων και του πολιτικού κόστους που θα προκαλέσει.
Το γεγονός ότι στην Καστοριά, η Νέα Δημοκρατία κατέγραψε αθροιστικά το μεγαλύτερο ποσοστό σε πανελλήνια κλίμακα υπερβαίνοντας το 50% των εγκύρων ψήφων, αποτελεί το εφόδιο του νέου βουλευτή Καστοριάς κ. Ζήση Τζηκαλάγια, ο οποίος στην διάρκεια της τελευταίας (όπως εκτιμάται) θητείας του ως βουλευτής, οφείλει να διεκδικήσει προοπτική για τον τόπο.
Όμως η νίκη της Νέας Δημοκρατίας συνολικά ενώ είναι σημαντική, δεν είναι μεγάλη. Μετριάζεται τόσο από την συμμετοχή στο κοινοβούλιο κομμάτων ακραίων αντιλήψεων, όπως η Ελληνική Λύση και η ΜεΡΑ25 με 19 βουλευτές στο πανελλήνιο συνολικά. Όσο και από το γεγονός ότι ΚινΑλ και ΣυΡιζΑ μαζί, αθροίζοντας τις εκλογικές δυνάμεις τους υπερβαίνουν (σε ποσοστά) το επίτευγμα της Νέας Δημοκρατίας.
Αναμένεται άλλωστε με παράλληλες δράσεις τα δύο αυτά κόμματα, στην εξέλιξη της τετραετίας, διεκδικώντας για τον εαυτό τους ή την συμμαχία τους την κεντροαριστερά και την σοσιαλδημοκρατία, να αποδειχθούν το καίριο πρόβλημα της νέας κυβέρνησης στην εφαρμογή του προγράμματός της. Με το ανόητο σύνθημα «σήκω Ανδρέα γα να δεις το παιδί της Αλλαγής», εκτός από τα πολιτικά νεκρόφιλα και φωνητικά εγγαστρίμυθα στοιχεία του να προσωποποιείται με μεγαλύτερη από ποτέ σαφήνεια στον κ. Αλέξη Τσίπρα.
 |
| ΟΔΟΣ 11.7.2019 | 994 |
Εν όψει αυτών, η όρκιση ενός πολύ μεγάλου (αριθμητικά) κυβερνητικού σχήματος πάνω από 50 μελών —για τα μέτρα που ο πολιτικός λόγος του νέου πρωθυπουργού επέτρεπε— έξω από τους πανηγυρισμούς και τις ιαχές της νίκης, αποτελεί ένδειξη ότι πίσω από τις μετριοπαθείς και ομολογουμένως πολιτικά αξιοπρεπείς αντιδράσεις του ίδιου του νέου πρωθυπουργού για την εκλογική του επιτυχία, υπάρχει πάντα η αγωνία.
Και μοιάζει να είναι εκ των προτέρων προβληματική η προσπάθεια συμβίωσης μιας μετριοπαθούς πτέρυγας κεντρώας τάσης, που επιστρατεύει τεχνοκράτες και εξωκοινοβουλευτικούς, με τις αντίστοιχες της λαϊκής δεξιάς, που αποτελεί πραγματικό μέγεθος και εκφράζεται με τον όρο «καραμανλισμός».
Ως τέτοιος προφανώς εννοείται του Κώστα Καραμανλή, τέως πρωθυπουργού, που αποδεικνύεται και με την βούλα πολιτικός γκουρού, μουφτής, βούδας, πάπας και πατριάρχης, αυθέντης, με την πολιτική έννοια όλων αυτών των όρων φυσικά, καθώς άρχισε να εμπνέει και να δέχεται χειροφιλήματα όπως πρόσφατα συνέβη (σελίδα 8) και αποθανάτισε ο φωτογραφικός φακός .
Με ένα ΣυΡιζΑ που πέτυχε ένα εξαιρετικό για τις καταστάσεις ποσοστό 31,5% στις εθνικές κάλπες της περασμένης Κυριακής αναγορεύοντας για την ώρα τον τέως πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα κυρίαρχο του πολιτικού παιγνίου της Αντιπολίτευσης, ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, οφείλει να εξελιχθεί σε ηγετική μορφή της κεντροδεξιάς. Όχι απλά στο στυλ αλλά στην ουσία και στα αποτελέσματα του κυβερνητικού έργου.
Στην Καστοριά, ο αναχρονισμός αυτός και το σημαντικό αδιέξοδο της Νέας Δημοκρατίας εκφράστηκε ήδη προεκλογικά και μετεκλογικά. Ο νέος βουλευτής κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας ασφαλώς και είναι ώριμος όσο ποτέ άλλοτε και δεν θα βρεθεί να εκπλήσσεται, όπως στις αρχές του 2012.
Άνθρωπος της διπλανής πόρτας, με ενδιαφέροντα και ευαισθησίες, γνήσιος Νεοδημοκράτης, απολύτως αυτοδημιούργητος πολιτικά, δεν δίστασε να παρέμβει προσωπικά σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα επί μακρά σειρά ετών. Γνωρίζει τα προβλήματα της Καστοριάς, αφού ζει στον τόπο του και μάλιστα με προσγειωμένο ύφος.
Χωρίς εξαλλοσύνες εργάζεται στην πόλη ως καθημερινός άνθρωπος και καλός επιστήμονας με την οικογένειά του πάντα δίπλα του, με το φιλικό περιβάλλον και κοινωνικό του περίγυρο να μην έχει επηρεαστεί σημαντικά από τα νεανικά του χρόνια και μετά, εξ αιτίας της εξέλιξής του, σε αντίθεση με άλλους (και άλλες), ενώ μετακινείται κατά κανόνα εντός της πόλης πεζή.
Πάντως η διαφορά σε σταυρούς προτιμήσεως που εξασφάλισε με την δεύτερη κυρία Μαρία Αντωνίου, η οποία στην διάρκεια των θητειών της ενσάρκωσε μια πιο lifestyle-εξωστρεφή, αστραφτερή μέσα στην λαϊκότητά της εκδοχή της ίδιας ιδεολογίας, δεν είναι διαφορά τόσο σημαντική ώστε να τον καθιστά αδιαφιλονίκητο.
 |
| ΟΔΟΣ 11.7.2019 | 994 |
Το ότι ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας ύστερα από ενδιάμεσες εκλογικές μάχες επικράτησε και πάλι άνετα στην πόλη της Καστοριάς, αυτή την φορά και στο Άργος Ορεστικό αλλά πολύ περισσότερο και στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Βογατσικό, δείχνει την σταθερότητά του. Όπως και ότι η επιλογή του 50% των υποψηφίων βουλευτών του ψηφοδελτίου της Ν.Δ. στην Καστοριά, από την δεξαμενή του μητρώου βουλευτών που αποδεικνύεται σχολή ή χωνευτήρι, δεν είναι ακριβώς επιτυχής.
Το άθροισμα των σταυρών προτιμήσεως των κ.κ. Βασίλειου Τσιφλικιώτη και Αγνής Κανδύλη, δικηγόρων του ψηφοδελτίου (Αθηνών ο πρώτος και Καστοριάς η δεύτερη –χρεωμένη όμως όπως λέγεται στο δυναμικό του ΠαΣοΚ) είναι περίπου ίσοι με τους σταυρούς του κ. Ζήση Τζηκαλάγια, γεγονός που δεν μπορεί να μένει απαρατήρητο ή πολύ περισσότερο να προβάλλεται ως επιτυχία.
Ενώ το γεγονός ότι στα εκλογικά διαμερίσματα της Δημοτικής Ενότητας του Ίωνος Δραγούμη, απ’ όπου κατάγεται η κυρία Αγνή Κανδύλη, κατέλαβε την τέταρτη θέση, συγκεντρώνοντας μόλις 146 ψήφους (έναντι τη πρώτης θέσης του κ. Ζ. Τζηκαλάγια που έλαβε 512) είναι χαρακτηριστικό.
Και ενδεικτικό για την απήχηση του μητρώου στελεχών. Πόσο μάλλον που το Βογατσικό τιμούσε με την ψήφο του μαζικά και συστηματικά τον κάποτε βουλευτή Γεώργιο Καπαχτσή, που μεταγράφτηκε στην Νέα Δημοκρατία της εποχής από την Ένωση Κέντρου.
Η καλή επίδοση του κ. Βασίλη Τσιφλικιώτη απέδειξε ότι έγινε μεν προσωπικά συμπαθής στις λαϊκές αγορές με τα πάμπολλα χειροφιλήματα και τις φωτογραφήσεις της... «Σχολής Αντωνίου», αλλά όχι επαρκής ως υποψήφιος για να συσπειρώσει πέριξ του το φορτίο το δυσαρεστημένων του παλιού δίπολου Τζηκαλάγια-Αντωνίου, Αντωνίου-Τζηκαλάγια.
Η φημολογούμενη αναμονή πρόσφατα αποστρατευθέντος στρατηγού, δηλαδή του κ. Γ. Γρηγοριάδη, με μια δυναμική που αποδίδεται στην στρατιωτική του ιδιότητα με τον αντίστοιχο… «σεβασμό» από ορισμένα τοπικά ΜΜΕ που τον εμφανίζουν με στρατιωτική περιβολή και μεσσιανική προσέγγιση αποτελεί υπερσυντηρητικό αναχρονισμό σε ένα κοινωνικό περίγυρο και ένα σύγχρονο κόμμα, που όπως απέδειξε με τους 6.391 σταυρούς προτίμησης που συγκέντρωσε μόλις στις κάλπες της 26ης Μαΐου 2019 ο περιφερειακός σύμβουλος (προερχόμενος από την Ν.Δ.) κ. Δημήτριος Σαββόπουλος, βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση της ανανέωσής του.
Η εκλογή τέλος της κυρίας Ολυμπίας Τελιγιορίδου, αυτή την φορά με σταυρό και όχι από την λίστα, αποτελεί μεγάλη προσωπική της δικαίωση, πολύ περισσότερο από την στιγμή που είχε να αντιμετωπίσει εσωκομματικούς μηχανισμούς που όπως φημολογείται δεν υποστήριζαν απλά έτερο υποψήφιο, αλλά την υπονόμευσαν συστηματικά για μεγάλο χρονικό διάστημα τώρα. Έστω και που υπήρχε το μελανό σημείο της συμφωνίας των Πρεσπών, η Ολυμπία Τελιγιορίδου αποτελεί αδιαφιλονίκητη νικήτρια σε μια εκλογική περιφέρεια σαν της Καστοριάς.
Απομένει στον χρόνο να αποδείξει τις πραγματικές διαστάσεις και επιπτώσεις των επιλογών της κάλπης. Με την Καστοριά να αναμένει το φιλί της ζωής.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 11 Ιουλίου 2019, αρ. φύλλου 994
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.