«Περί [πολιτιστικών] εκδηλώσεων»
Αγαπητή ΟΔΟΣ,
Πέρασε κι ο δροσερός Ιούνιος. Μαζί του πέρασαν και οι φετινές αποχαιρετιστήριες εκδηλώσεις των σχολικών μονάδων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τόσο εντός της πόλης, όσο και στο σύνολο της περιφέρειας του νομού. Και καλό θα ήταν οι οργανωτές αυτών των εκδηλώσεων να σκεφτούν εξ αρχής τον τρόπο που θα πραγματοποιούνται στο μέλλον ώστε να μην παρουσιάζουν αυτήν την οικτρή (με την πολιτιστική έννοια) εικόνα.
Είχα την τύχη (;) να είμαι αυτήκοος μάρτυρας σε τουλάχιστον τέσσερις εκδηλώσεις. Και μάλιστα οι τρεις από τις τέσσερις αφορούσαν δημοτικά σχολεία, δηλαδή για νέα παιδιά ως 12 χρονών. Με θάρρος θα τολμούσα να ομολογήσω πως ξαφνιάστηκα δυσάρεστα. Για την ακρίβεια με κυριάρχησε ένα μεγάλο αίσθημα απογοήτευσης. Η εικόνα και ο ήχος ίδια στις περισσότερες τέτοιου είδους σχολικές εκδηλώσεις: εκατοντάδες πλαστικές καρέκλες άρτια αραδιασμένες, με την συνοδεία των απαραίτητων τραπεζιών «ντυμένα» με τα γνωστά χάρτινα τραπεζομάντηλα, ώστε να θεωρηθεί το σετ πλήρες.
Να μου επιτρέψεις αγαπητή ΟΔΟΣ, να παραλληλίσω το όλο σκηνικό που στηνόταν με αυτό των υπαίθριων πανηγυριών και όχι με σχολική εορτή ευρωπαϊκής χώρας. Φυσικά με την συμμετοχή των ίδιων των νεαρών παιδιών υπό τις επευφημίες των γονέων τους. Η δε περιρρέουσα ατμόσφαιρα, έμοιαζε πνιγμένη από την τσίκνα του ψησίματος των χοιρινών εδεσμάτων. Την συνολική εικόνα ολοκλήρωνε η ηχητική επένδυση του νταλκά και της καψούρας κατά παραγγελίες από τους γονείς και κηδεμόνες των ίδιων των ανήλικων παιδιών.
Να με συγχωρείς αγαπητή ΟΔΟΣ, αλλά μόνο με μία λέξη θα μπορούσε να χαρακτηριστούν αυτές οι παιδικές εκδηλώσεις: ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ.
Κι όμως, αγαπητή ΟΔΟΣ, καλά διαβάζεις. Κανονικό Bollywood που έγραψες κι εσύ στην έγχρωμη έκδοση σου. Και δεν έφταναν αυτές οι πραγματικά δυσάρεστες και θλιβερές -για το πολιτιστικό μέλλον αυτών των μικρών παιδιών- σχολικές εκδηλώσεις, ήρθαν και εκείνες των διαφόρων συλλόγων.
Η μία δε από αυτές πραγματοποιήθηκε με σκοπό την ανάδειξη της μεσογειακής κουλτούρας. Και εκεί που θα περίμενε κανείς ενδεχομένως την παρουσίαση κάποιων πολιτιστικών και πολιτισμικών θεμάτων από τις χώρες της μεσογειακής λεκάνης (και κυρίως τις χώρες πυρήνες του νότιου ευρωπαϊκού τμήματος ), αντ’ αυτού, είχαν την τύχη και την ατυχία να έρθουν σε οπτική και ακουστική επαφή μ’ ένα καινούριο είδος κουλτούρας, την οποία ενέταξαν στην ευρύτερη μεσογειακή: την «βαλκανική μεσογειακή κουλτούρα»!
Για τους διοργανωτές αυτού του event χάθηκαν οι μουσικοί, οι ζωγράφοι, οι συγγραφείς, οι σεφ και γενικότερα όσοι & όσα συνθέτουν την ευρύτερη έννοια της μεσογειακής κουλτούρας. Ή μήπως οι ίδιοι θεωρούν πως τα Βαλκάνια συνετέλεσαν περισσότερο στην ευρύτερη μεσογειακή κουλτούρα απ’ ό,τι η Νότια Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία; Κάτι τέτοιο θα σκέφτηκαν όταν στελέχωσαν την εκδήλωση τους. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά.
Μάλιστα την έναρξη των εκδηλώσεων την ανέθεσαν σε ορχήστρα πνευστών από την… Οχρίδα! Και δωσ’ του με το Domakine και ξανά Domakine (...), ώσπου κάποια στιγμή τελείωσε το Domakine. Πάλι καλά δηλαδή.
Και μέσα στο τριήμερο εκδηλώσεων «στρίμωξαν» και Τούρκο τραγουδιστή προς τιμήν της ελληνοτουρκικής φιλίας. Και όλα αυτά στα πλαίσια της... «Μεσογειακής» κουλτούρας (!!!).
Προφανώς στο μυαλό τους θα έχουν συνδέσει την μεσογειακή κουλτούρα με τα ήθη και έθιμα από την Οχρίδα και την Τουρκία. Ανεξήγητα πολιτιστικά δρώμενα για όλο το φάσμα των ηλικιών. Από τον πιο μικρό ως τον πιο μεγάλο.
Εν κατακλείδι αγαπητή ΟΔΟΣ, η πολιτιστική διαβίωση της Καστοριάς βρίσκεται τουλάχιστον στα «όρια της φτώχειας». Και δεν μπορώ να φανταστώ τι μαγικό θα μπορούσε να συμβεί ώστε να ξεφύγει απ’ αυτό το πολιτιστικό και πολιτισμικό τέλμα.
Τελικά μήπως θα πρέπει να ξεκινήσω να συμβιβάζομαι με την ιδέα πως στις αποχαιρετιστήριες καστοριανές σχολικές εκδηλώσεις θα ακούγονται τραγούδια τύπου «ε ντε λα μαγκέ ντε βοτανίκ» και τα συναφή τραγούδια βαρέως τύπου-νταλκά, και στις υπόλοιπες εκδηλώσεις της πόλης το Domakine και ξανά Domakine;
Αν η απάντηση σου περιλαμβάνει εκκωφαντικό «Ναι», υπάρχει διέξοδο απ’ αυτό το τέλμα που φέρνουν στην επιφάνεια τέτοιου είδους εκδηλώσεις;
Σε ευχαριστώ για την φιλοξενία,
Γιάννης Σκόρδας
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 13 Ιουλίου 2017, αρ. φύλλου 894
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.