16.11.18

ΟΔΟΣ: «Κουνούπια»


ΟΔΟΣ 12.7.2018 | 944


Η κατάσταση που επικρατεί στα Σκόπια, μετά την υπογραφή της συνθήκης των Πρεσπών ή καλύτερα των «Ψαράδων», καθώς αφού οι βόρειοι γείτονες κυριολεκτικά αλίευσαν από τα χέρια των Ελλήνων «διαπραγματευτών» τους μείζονες στόχους τους, ενώ υποτίθεται ότι έπρεπε να συμβεί το ακριβώς αντίστροφο, αποδεικνύει εντός και εκτός Ελλάδος, ότι κανένα ζήτημα δεν διευθετήθηκε. Το αντίθετο μάλιστα: Προστέθηκαν προβλήματα.

Απ’ όσα έγιναν γνωστά τις λίγες εβδομάδες που ακολούθησαν, προκύπτει αφ’ ενός ότι το μεν erga omnes αφορά μόνο το εξωτερικό της FYRoM, τις διεθνείς δηλαδή σχέσεις. Και όχι το εσωτερικό των Σκοπίων, όπου η χώρα, θα συνεχίσει να λέγεται και να γράφεται στο κυριλλικό αλφάβητο σκέτο «Μακεδονία». Και μόνο σε γραπτά στο λατινικό αλφάβητο θα εφαρμόζεται το «Βόρεια» «Μακεδονία». Κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει (και) στην Ελλάδα δηλαδή, αφού η διεθνής ονομασία της χώρας είναι «Greece», ενώ στο εσωτερικό η χώρα ονομάζεται αλλιώς. Σε διαφορετική περίπτωση, αν ίσχυε δηλαδή κυριολεκτικά το erga omnes, δεν θα κέρδιζαν «μακεδονική» εθνικότητα και «μακεδονική» γλώσσα.

Αυτή είναι μόνο μια από τις πολλές επιπλοκές που αναμένεται να εμφανιστούν στο άμεσο μέλλον. Όταν δηλαδή δεν θα υπάρχει πια το «άγχος» των Σκοπίων για την πορεία ένταξής τους στο ΝΑΤΟ. Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός των Σκοπίων κ. Ζάεφ ήδη άρχισε να δίνει οδηγίες στην Ελλάδα για το χρονοδιάγραμμα επικύρωσης της συμφωνίας από την ελληνική Βουλή, είναι ενδεικτικό.

Αφ’ ετέρου με τις αντιδράσεις εντός των Σκοπίων και ειδικά από το εθνικιστικό VMRO και τις τάσεις των Σκοπιανών της διασποράς τους, προκύπτει, ότι με την συμφωνία στις διμερείς σχέσεις προστέθηκαν κι’ άλλα προβλήματα που αφορούν αμεσότατα την Καστοριά. Που είναι γνωστό ότι έχει τεθεί στο στόχαστρο της προπαγάνδας των Σκοπίων και σφυροκοπείται από χρόνια τώρα με το σαράκι του εκφυλισμού, της αμφιβολίας, της πλαστογραφίας και της κρίσης. Όπως και η Φλώρινα, η Πέλλα και λιγότερο κάποιοι άλλοι νομοί της Μακεδονίας.

Εδώ η ευθύνη πολιτιστικών, «εκ»πολιτιστικών, «ιστορικών» και άλλων σωματείων, είναι προφανής. Ενώ (επιδοτούμενα ή όχι) επιβάλλουν ακριβέστερα την πολιτιστική αγκύλωση, αν όχι ζοφερή οπισθοδρόμηση της Καστοριάς σε «παραδοσιακές» φόρμες, αληθινές αλλά και πλαστές, στο θέμα της Μακεδονίας, τήρησαν και τηρούν περίεργη σιγή.

Δεν είναι -άραγε- πολιτιστικό στοιχείο έκφρασης, ακόμη και της ιστορίας η ταυτότητα της Καστοριάς, της Μακεδονίας ολόκληρης; Δεν θα έπρεπε, λογικά να πρωτοστατούν (όλα αυτά τα πολλά σωματεία που ασχολούνται συνεχώς με την τοπική παράδοση) σε υγιείς αντιδράσεις ώστε να αποτρέπονται και οι γραφικότητες ή οι ακρότητες ορισμένων;

Δεν θα έπρεπε να αμυνθούν για την παραχώρηση της «μακεδονικότητας» στους βόρειους γείτονες; Δεν θα έπρεπε να εκφράσουν με νηφαλιότητα την αντίδραση, ώστε να μη χρειάζεται κάποιος πιστοποιητικό δημοκρατικών φρονημάτων -όπως τείνει να γίνει από τους ΣυΡιζΑ και ΑνΕλ- για να εκφράσει τις αντιρρήσεις, τις επιφυλάξεις του;

Πού είναι ο Σύλλογος Φίλων Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα; Που είναι αυτός των Απογόνων των Μακεδονομάχων; Πού είναι τα πολιτιστικά σωματεία. Πού είναι αυτοί οι οποίοι στις παρελάσεις επιδεικνύουν καμαρωτά καμαρωτά το αποτύπωμά τους; Θα συνεχίσουν να αγνοούν τον «καλαματιανό», να πνίγουν τον «πεντοζάλη», ή άλλα δημώδη ακούσματα πανελλήνιας αναγνωρισιμότητας, και θα συνεχίσουν να αναλώνονται στις σλαβικής επιρροής χορευτικές πιρουέτες;

Υποτίθεται ότι η Ελλάδα με την απειλή του veto, παρεμπόδιζε την πρόσκληση των Σκοπίων για ενταξιακές διαπραγματεύσεις με το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωσης. Και ότι, αρκετούς μήνες προηγουμένως ξεκινούσε ένας διάλογος για αλλαγή του ονόματος των Σκοπίων, με στόχο να αρθούν οι ελληνικές αντιδράσεις.

Ώστε εύλογα ερωτηματικά προκαλούνται για το γεγονός ότι στο τέλος, ήταν και η Ελλάδα που έπρεπε να κάνει (και έκανε τελικά) θεμελιώδεις υποχωρήσεις. Σε άκρως σοβαρά ζητήματα, μεταξύ των οποίων η εθνικότητα και η γλώσσα. Αυτή αποδεικνύεται μια σοβαρή εξέλιξη που υπονομεύει και καθιστά, ακόμη πιο ανασφαλή την θέση της Ελλάδας έναντι των Σκοπίων. Διότι είναι η αναγνώριση από την Ελλάδα της «μακεδονικής» εθνικότητας και γλώσσας που έχει σημασία γι αυτούς, αποτελώντας ομολογία, και όχι φυσικά η αναγνώριση από οποιοδήποτε άλλο κράτος.

Και στο σημείο αυτό βρίσκεται το μεγάλο λάθος όσων αγνοούν τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού. Σε κυβέρνηση, αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση ακόμη, όπου για παράδειγμα, η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, για το θέμα των Σκοπίων, συχνά εκφράζει προσωπικές απόψεις που κινούνται πολύ εγγύς στην απαράδεκτη συμφωνία.

Με την εν λόγω, να αποδεικνύεται σε αστάθμητο και ανεξέλεγκτο παράγοντα ύστερα και από την απόφασή της, με στοιχεία υποτέλειας και κολακείας, να σπεύσει στην ορκωμοσία του υπερπροέδρου της Τουρκίας. Μαζί με τις πλέον αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του υπόλοιπου κόσμου.

Οι ισχυρισμοί ότι οι βόρειοι γείτονες στρατιωτικά ή και πολιτικά συνιστούν μια πολύ μικρή και περιορισμένη απειλή για την Ελλάδα δεν είναι σοβαροί. Και δεν ευσταθούν, όχι απλά διότι το σύνδρομο του Γολιάθ που ηττάται από τον Δαβίδ αποτελεί πραγματικό μέγεθος. Αλλά και επειδή ακόμη κι έτσι, η παρουσία ενός κακού γείτονα, έστω και μικρού και αδύναμου, είναι πρόβλημα όπως ακριβώς και τα έντομα που μπορεί να είναι μικρά και αμελητέα, ωστόσο όμως προξενούν προβλήματα. Και ένα μικρό κουνούπι αρκεί για την ελονοσία αν είναι μολυσματικό. Έτσι οι εξελίξεις στο εσωτερικό των Σκοπίων πρέπει να προκαλούν μεγάλη ανησυχία στην Καστοριά. Διότι τα «κουνούπια» διαπερνούν τα σύνορα ανεξέλεγκτα.

Όπως και σε άλλη ευκαιρία αναφέρθηκε, είναι περίπου δεδομένο ότι το γειτονικό κράτος, ιδρύθηκε και υπάρχει σχεδόν αποκλειστικά για να δημιουργεί προβλήματα στην Ελλάδα. Και να την διαβάλλει διαρκώς, κάτι που τώρα πια μπορεί να το κάνει και με την επίσημη βούλα της Ελλάδος.
Οι μόλις χθεσινές αποκαλύψεις ότι από την Αθήνα απελάθηκαν ήδη δύο διπλωμάτες της Ρωσικής Πρεσβείας (και απαγορεύτηκε η επάνοδος σε άλλους δύο) για παράνομες δραστηριότητες προπαγάνδας σε δήμους και μητροπολίτες (ακόμη και με απόπειρες εξαγοράς), τόσο στο θέμα των Σκοπίων, όσο και στο Άγιο Όρος, επιβεβαιώνει την ΟΔΟ που συστηματικά επιχειρηματολογεί για την κάκιστη επιρροή, με ή χωρίς ανταλλάγματα δυνάμεων όπως η Ρωσία (αλλά και η Τουρκία), σε ευαίσθητες περιοχές όπως στην Καστοριά. Με αιχμή του δόρατος πολιτιστικά και άλλα στοιχεία.

Ώστε η αποσταθεροποίηση που προκαλείται, με την κακοβουλία του μικρού μεν αλλά άρπαγα κακού γείτονα, συνιστά βραδυφλεγή βόμβα, καθώς αποδείχθηκε ότι στο εσωτερικό (και εξωτερικό) της χώρας, κυριαρχούν ανεξέλεγκτες ή μάλλον απολύτως ελεγχόμενες από τους μηχανισμούς αυτούς δυνάμεις. Αυτά δεν είναι κινδυνολογίες και μόνο ένας από τον Άρη δεν τα αναγνωρίζει.

Πιο συγκεκριμένα όλα αυτά γίνονται ενστικτωδώς κατανοητά και αντιληπτά από την συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων. Που απορρίπτουν την συμφωνία, την οποία αδίκως καμαρώνει ότι «πέτυχε» η ελληνική κυβέρνηση. Και για τον λόγο αυτό διοργανώνονται διαδηλώσεις σε όλη την χώρα και ιδίως την Μακεδονία, με την Καστοριά να μην έχει επαρκή συνεισφορά στον κύκλο αυτό.

Το γεγονός ότι στις αντιδράσεις, εκδηλώνονται ακραίες συμπεριφορές από ακραίους (ή απλά) και προβοκάτορες, που μπορεί να ενεργούν ως εντολοδόχοι ξένων δυνάμεων, δεν πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψη. Διότι εκτός από την σιωπηλή μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων, υπάρχει μια θορυβώδης μειοψηφία, που περισσότερο θυμίζει με συγκέντρωση εξαπατημένων συζύγων, παρά με ομάδα που πράγματι μπορεί κάποιος να λάβει στα σοβαρά υπ’ όψη του.

Έτσι καθώς ο καιρός περνά -όπως και ο Ιούλιος, πλησιάζει η εορτή του Προφήτη Ηλία, όταν οι καλοί βόρειοι γείτονες γιορτάζουν την «επανάσταση» του «Ίλιντεν» και αρχίζουν τους χορούς και τα πανηγύρια, θα πρέπει η άρχουσα πολιτική τάξη της Καστοριάς να μην μείνει απαθής. Αφ’ ενός μεν να θέσει φρένο και τάξη ακόμη και μέσα στο εσωτερικό των πολιτικών τους δυνάμεων. Αφ’ ετέρου να ξεκινήσει μια σοβαρή προσπάθεια ενημέρωσης των πολιτών σε επίπεδο Δήμου και Περιφέρειας, για την μοναδική αλήθεια σε σχέση με την πολιτιστική φυσιογνωμία της Καστοριάς. Εν ανάγκη να υπάρξει και ανακατανομή στα αξιώματα του Δήμου Καστοριάς.

Διαφορετικά, με την φόρα που θα έχουν προσλάβει οι εξελίξεις, δεν αποκλείεται να δούμε στο εγγύς μέλλον γιορτές του είδους, που ούτως ή άλλως οργανώνονται, να είναι ακόμη πιο απροκάλυπτες και προκλητικές.



Φωτογραφία: Aedes aegypti  (Αηδής ο αιγυπτιακός). Κουνούπι φορέας του κίτρινου πυρετού, της τσικονγκούγιας, του δάγκειου πυρετού και άλλων ασθενειών. Τα θηλυκά, τα οποία παραμένουν σε εσωτερικούς  χώρους, δαγκώνουν συνεχώς τους ανθρώπους και λόγω της εκπληκτικής ευκινησίας τους δύσκολα σκοτώνονται. Ινστιτούτο Smithsonian της Ουάσιγκτον ΗΠΑ.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Ιουλίου 2018, αρ. φύλλου 944.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ