ΟΔΟΣ: Τα Ουρί του Παραδείσου

ΟΔΟΣ 22.11.2018 | 961

Δόξα, χρήμα και ευημερία λοιπόν, καρτερούν στην στροφή αυτής της ιστορίας, την Καστοριά. Τα βάσανα τελειώνουν, οι θυσίες πιάνουν τόπο. Και προφανώς αυτός (θα) είναι ο λόγος, για τον οποίο η ίδια η βουλευτής Καστοριάς, σε αναρτήσεις της σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανέφερε στο ίδιο πνεύμα των πανηγυρισμών ότι το «όνειρο» για την Καστοριά γίνεται επιτέλους πραγματικότητα.

ΣΕ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟ ΤΟΝΟ, αντίστοιχο ύφος και με θριαμβευτικό περιεχόμενο, τις τελευταίες ημέρες διανεμήθηκε μια σειρά από δελτία τύπου απ’ όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, -με επικεφαλής την κυρία Ολυμπία Τεληγιορίδου που είναι υφυπουργός (στην συγκυβέρνηση με τους AνΕλ) αλλά πρωτίστως τοπική βουλευτής του ΣυΡιζΑ. Με αυτά γνωστοποιήθηκε ότι η Καστοριά, χάρη στις προσπάθειες της ίδιας και της κυβέρνησης ξεκίνησε ήδη την πορεία της. Μια πορεία, που σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, οδηγεί την πόλη και την ευρύτερη περιοχή, κατ’ ευθείαν στο λαμπρό πεπρωμένο της. Που είναι επί γης ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία. Χριστούγεννα πλησιάζουν και η Καστοριά αποκτά το δικό της μερίδιο στο «κοινωνικό» μέρισμα και τον «δημοσιονομικό χώρο» όπως είναι οι όροι της πολιτικής μόδας.

Δόξα, χρήμα και ευημερία λοιπόν καρτερούν στην στροφή αυτής της ιστορίας, την Καστοριά. Τα βάσανα τελειώνουν, οι θυσίες πιάνουν τόπο. Και προφανώς αυτός (θα) είναι ο λόγος, για τον οποίο η ίδια η βουλευτής Καστοριάς, σε αναρτήσεις της σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανέφερε στο ίδιο πνεύμα των πανηγυρισμών ότι το «όνειρο» για την Καστοριά γίνεται επιτέλους πραγματικότητα.

Υπήρχε επομένως ένα «όνειρο», που μέλλει να γίνει πραγματικότητα.

Ύστερα από τις ανακοινώσεις αυτές, οι πολίτες της Καστοριάς δικαιούνται να ξεχάσουν ότι (μόλις) μερικές ημέρες προηγουμένως βρέθηκε στην Καστοριά, περαστικός, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κυριάκος Μητσοτάκης (και εν δυνάμει αυριανός πρωθυπουργός) για την επέτειο της 11ης Νοεμβρίου. Με την κυρία Μαρία Αντωνίου (βουλευτή της Ν.Δ.) και τους επίδοξους διαδόχους της να τον περιτριγυρίζουν ασφυκτικά. Και ότι ευκαιρίας δοθείσης δεν τον άκουσαν να ανακοινώσει οτιδήποτε, έστω και το παραμικρό αισιόδοξο για την πόλη και την περιοχή. Την οποία πάντως επιθεώρησε για την τραγική της κατάσταση με τις ίδιες τις αισθήσεις του: Δια γυμνού οφθαλμού.

Να ξεχάσουν επίσης, όσα δια γυμνού οφθαλμού οι ίδιοι οι πολίτες γνωρίζουν πως διαχρονικά αποτέλεσαν ψεύτικα λόγια και μεγάλα, από την εποχή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Όταν ανακοινώθηκε το ίδιο πανηγυρικά, η σήραγγα της Κλεισούρας, η σιδηροδρομική διασύνδεση στο Νεστόριο και άλλα απραγματοποίητα, το τούνελ που συνδέει την οδό Γράμμου με την περιοχή της Χλόης.

Υποσχέσεις που επαναλήφθηκαν από τους Γιώργο Παπανδρέου και Κώστα Καραμανλή με όλους τους τοπικούς βουλευτές τοποτηρητές και (παρα)τρεχάμενους, που έταζαν έργα. Έταζαν και θαύματα, όπως Αρχιτεκτονικές Σχολές, πολυτελή Πνευματικά Κέντρα και Ενδιαιτήματα, Διεθνή Αεροδρόμια με πτήσεις charters, Κολυμβητήρια, Νοσοκομεία, Κέντρα Παγκόσμιου Εμπορίου Γούνας, πλήθη τουριστών από το Ισραήλ, την Τουρκία έως και την Ευδαίμονα Αραβία, όπως και φυσικά από την Κίνα.

Να αγνοήσουν ακόμη κι’ αυτούς που υποσχέθηκαν κοινές ανοησίες, όπως να μετατρέψουν την Καστοριά σε κόμβο θρησκευτικού τουρισμού, όπως τόπο γάμου αποκλειστικώς δι’ ευσεβείς Ρώσους και Ρωσίδας ορθοδόξους - ομοδόξους και παλαιοημερολογίτες, πινακοθήκες, βιβλιοθήκες, τεμένη του πνεύματος και ναούς της τέχνης. Όσους υποσχέθηκαν ακτοπλοϊκή σύνδεση του Αλιάκμονα, υδροπλάνα στην λίμνη και γενικά τα ουρί του Παραδείσου.

Να ξεχάσουν ακόμη ότι ελάχιστα χρόνια πριν, οι ίδιοι και άλλοι, υπόσχονταν ότι η Καστοριά λόγω καθέτου άξονα της Εγνατίας Οδού και του Διεθνούς Αερολιμένα Αριστοτέλης, θα είχε ήδη γίνει το επίκεντρο του «διαμετακομιστικού» εμπορίου και γενικά ότι Κήποι της Βαβυλώνας, κρεμαστοί και όχι, θα πλαισίωναν αυτή την γωνιά της Ελλάδος. Το καμάρι και καύχημά τους, την πανέμορφη Καστοριά (τους). Την πόλη με το συγκριτικό πλεονέκτημα. -Ποιο είναι αυτό; Η ερώτηση έχει απλά ρητορική αξία.

Και θα άξιζε να ξεχαστούν όλα αυτά, διότι η Ιστορία ήδη άρχισε: Συγκεκριμένα ανακοινώθηκε ότι μόλις την περασμένη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε στην Καστοριά η εναρκτήρια σύσκεψη (Kick-Off Meeting) του έργου «Διασυνοριακή σιδηροδρομική σύνδεση Ελλάδος-Αλβανίας – CB Railway» που χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα Interreg-IPA CBS Greece-Albania.

Ακούγεται φαραωνικό έργο και τιτάνιο. Κάπως σαν την Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και ακόμη παραπάνω, σαν την διασύνδεση της Μάγχης με το Eurotunnel. Όμως μετά τον πρώτο ενθουσιασμό πρώτη απορία που προκαλείται, είναι για το ακριβές και ουσιαστικό περιεχόμενο, την έννοια στην φράση «εναρκτήρια» σύσκεψη. Και αυτό διότι τίποτε νεότερο δεν προέκυψε, εκτός από απλές επαναλήψεις, ήδη ειλημμένων αποφάσεων και η αναγγελία ότι δημιουργείται παράδεισος για μελετητές και μελέτες.

Οπότε η «εναρκτήρια» σύσκεψη, αναπόφευκτα σχετίζεται με την μακρά προεκλογική περίοδο. Την οποία διανύει η χώρα και έτσι η «εναρκτήρια» σύσκεψη εντάσσεται στην στρατηγική, όχι μόνο της Κυβέρνησης που ούτως ή άλλως καταγράφεται σαν μια σπουδαία περίπτωση επικοινωνιακής αποτελεσματικότητας στην νεότερη ιστορία. Αλλά και της ίδιας της βουλευτή Καστοριάς, που της επιτρέπει να διεκδικήσει την «πατρότητα» αυτού του «οράματος».

ΟΔΟΣ 22.11.2018 | 961 | σ.3

Ανακοινώθηκε λοιπόν ότι η σιδηροδρομική σύνδεση Ελλάδος-Αλβανίας που θα υλοποιηθεί μέσω της νέας γραμμής Φλώρινας-Κρυσταλλοπηγής-Πόγραδετς θα καταστήσει την Καστοριά βασικό κόμβο του σχεδίου. Διότι η διασύνδεση του σιδηροδρόμου με το αεροδρόμιο "Αριστοτέλης" της Καστοριάς, θα δώσει στο έργο την αναγκαία... δυναμική τόσο για τις επιβατικές όσο και για τις εμπορευματικές μεταφορές. Ώστε στο τέλος αυτής της πορείας προς το «όνειρο», ο αερολιμένας να έχει καθιερωθεί ως cargo και η ευρύτερη περιοχή ως έδρα... Logistics.

Αυτό που προκύπτει ως εύλογο συμπέρασμα είναι ασφαλώς ότι, με όλα αυτά τα «θα», «να», «εάν» και «όταν», (μάλλον) ανοίγουν κρουνοί χρηματοδοτήσεων για τον αποθησαυρισμό των... τυχερών που θα τις αναλάβουν. Για μελέτες που ξεκινούν και θα πραγματοποιηθούν από την Κοινοπραξία (α) ΕΡΓΟΣΕ – (β) Υπουργείο Υποδομών και Ενέργειας Αλβανίας και (γ) ΟΣΕ, που προβάλλονται ως τρίπτυχο εγγυήσεων για την μετατροπή της Καστοριάς σε El Dorado. Πάλι καλά που δεν μετέχει και η ΕΡΤ, η δημόσια τηλεόραση και το δημόσιο ραδιόφωνο με τα επιμορφωτικά και ψυχαγωγικά προγράμματά τους, που ενημερώνουν αντικειμενικά και βοηθούν στην χαλάρωση από την αγωνία, μη τυχόν και επανέλθουν οι Άθλιοι.

Παραμένει αδιάφορο ασφαλώς το ότι, δεν μπορεί να γίνει κατανοητό ποια ακριβώς θετική επίπτωση μπορεί να έχει ένα τέτοιο μακρόπνοο έργο, ακόμη και εάν υλοποιηθεί ποτέ, επίπτωση στην καθημερινότητα των πολιτών σήμερα, ακόμη και των μελλοντικών πολιτών της περιοχής. Ούτε για ποιο λόγο έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα το έργο αυτό, ακόμη κι αν γίνει δεκτή η άποψη ότι «αφού τα τελευταία χρόνια οι δύο χώρες έχουν αναπτύξει στενή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, η οποία γεννά και μεγάλες ανάγκες επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών». 

Δεδομένου ότι είναι αδιευκρίνιστο ποιες μπορεί να είναι οι επιβατικές ανάγκες σε εποχή Εγνατίας και ιδιωτικών μέσων μεταφοράς (ΙΧ) μεταξύ δύο κρατών που εξακολουθούν να σχετίζονται με όρους δυσπιστίας, ή οι εμπορευματικές μεταφορές – εκτός από το χόρτο βοσκής και τα αμφιλεγόμενα αλιεύματα των τοπικών λιμνών εντός και εκτός συνόρων. Όπως είναι αδιευκρίνιστος ο λόγος για τον οποίο μπορεί να γίνει τόπος cargo και logistics η Καστοριά και όχι κάποια άλλη.

Η ανακοίνωση ότι «το Πρόγραμμα που ξεκίνησε με την πρώτη συνάντηση της Καστοριάς θα μελετήσει τις ανάγκες για μεταφορές στην περιοχή, θα διερευνήσει τις ανάγκες για πρόσθετες υποδομές, θα αξιολογήσει τις λύσεις και θα προτείνει τις πλέον συμφέρουσες εναλλακτικές» μόνο προβληματισμό, αν όχι απογοήτευση, μπορεί να εμπνεύσει σε μια περιοχή όπως την Καστοριά, με μακρά και αρνητική εμπειρία (κατάληξη) της γουνεμπορίας.

Όπου οι πολίτες, αντί για αερολογίες, θα περίμεναν να πληροφορηθούν, ίσως και με ανακούφιση από μια αριστερή κυβέρνηση κατά κανόνα νέων ανθρώπων, οτιδήποτε που να ακούγεται, ρεαλιστικό, λογικό, αληθινό και όχι λόγια για ένα ακόμη «όνειρο». 

Η βεβαιότητα των ανακοινώσεων ότι «σε κάθε περίπτωση, η νέα γραμμή Φλώρινα - Καστοριά - Πόγραδετς θα αποτελεί κομμάτι του σιδηροδρομικού άξονα Θεσσαλονίκη - Δυρράχιο - Τίρανα - Μαυροβούνιο - Σερβία που θα ενδυναμώσει τις σιδηροδρομικές συνδέσεις τόσο στο πλαίσιο των μεταφορών των Δυτικών Βαλκανίων όσο και των συνδέσεων με την Κεντρική Ευρώπη» δεν ακούγεται πιστευτή ούτε ρεαλιστική.

Πυραμίδες ψευδών υποσχέσεων προσμετρά ήδη η Καστοριά και δεν χρειαζόταν άλλες. Αντίθετα χρειάζονται ρεαλιστικοί στόχοι, να είναι και να ακούγονται αληθοφανείς.

ΟΔΟΣ 22.11.2018 | 961 | σ.4

Η ανάρτηση της βουλευτή Καστοριάς με τον ΣυΡιζΑ και υφυπουργού κ. Ολυμπίας Τεληγιορίδου σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης κινείται στο ίδιο, παλαιοπολιτικό μοτίβο. Έγραψε συγκεκριμένα: «Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Η σιδηροδρομική σύνδεση του αεροδρομίου Καστοριάς με τη γραμμή Φλώρινα-Κρυσταλλοπηγή-Πόγραδετς γίνεται πράξη. Η σιδηροδρομική γραμμή θα συνδέει το αεροδρόμιο με το εσωτερικό της χώρας, τα βαλκάνια, τη δυτική και την ανατολική Ευρώπη. Η πόλη μας μπορεί να καταστεί διαμετακομιστικό κέντρο και να δημιουργηθεί κέντρο logistics. Τα οφέλη για την περιοχή μας θα είναι τεράστια». 

Από πότε όμως ήταν αυτό το «όνειρο»; Και ποια θα είναι αυτά τα τεράστια οφέλη; Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα γι’ αυτό; Η πολιτική βούληση;

Πόσο άραγε ρεαλιστικό και πολιτικά σοβαρό είναι να εξαγγέλλει η σημερινή βουλευτής ότι θα μετατραπεί η Καστοριά σε Silicon Valley για Logistics;

Ατυχώς για την ώρα η Καστοριά και η περιοχή της, μεταφορικά πάντα και με την άδεια της ποιητικής υπερβολής, παραπέμπει περισσότερο σε Death Valley* και όχι σε Silicon Valley. Kαι οι δυο βρίσκονται στην Καλιφόρνια. Μόνο που Silicon Valley, που οραματίζεται για την Καστοριά η βουλευτής για τα Cargo και τα Logistics, η Κοιλάδα του Πυριτίου που βρίσκεται στο νότιο τμήμα του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο στη Βόρεια Καλιφόρνια των ΗΠΑ, είναι περιοχή με παραδοσιακά μεγάλο αριθμό καινοτόμων εταιρειών σχεδίασης μικροκυκλωμάτων, στην οποία εδρεύουν υψηλής τεχνολογίας (πληροφορικής, επικοινωνιών κ.ά.) επιχειρήσεις. Ακόμη και το «κοινωνικό δίκτυο» στο οποίο ανάρτησε το σχόλιό της η υφυπουργός. Και όχι μια εξαθλιωμένη υποπεριφέρεια.

Συνεπώς οι ανακοινώσεις και οι θρίαμβοι, σκιαγραφούν πιο αισθητά την ζοφερότητα μιας κατάστασης. Νοσηρής και καθόλου αισιόδοξης. Εκτός κι’ αν γίνει το θαύμα. Για την ώρα η Καστοριά απολαμβάνει τα para-Logistics.

(*) Death Valley. Η Κοιλάδα του Θανάτου είναι κοιλάδα στις πολιτείες Καλιφόρνια και Νεβάδα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, έχει το πιο ξηρό και θερμό μέρος της Βόρειας Αμερικής, αλλά και το δεύτερο ξηρότερο ολόκληρου του πλανήτη.

Φωτογραφία: Jean-Auguste-Dominique Ingres 1780-1867 (Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ) La grande odalisque (Η μεγάλη οδαλίσκη) 1814 Μουσείο του Λούβρου Παρίσι Γαλλίας. 

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 22 Νοεμβρίου 2018, αρ. φύλλου 961