24.7.19

Λόγος & Αντίλογος




Είπαν… Ακροβολισμοί


■ 25η Μαρτίου 1821, η παμμέγιστη εθνική Επέτειος της παλιγγενεσίας και της Ελευθερίας, και όμως στα κανάλια των τηλεοράσεων πενιχρότητα (αν εξαιρέσουμε την ΕΤ1, που παρουσίαζε την παρέλαση). Επίσης ζωηρή και πρέπουσα η περιγραφή της παρελάσεως από τον εκφωνητή, που τόνιζε το μεγαλείο της ημέρας, την λεβεντιά των στρατιωτικών σωμάτων, τις παραδοσιακές αξίες του έθνους, το χρέος των νεωτέρων και των συγχρόνων συνελλήνων προς την πατρίδα. Λεβέντες, ακμαίοι και άριστα εκπαιδευμένοι οι παρελαύνοντες και των τριών σωμάτων του Στρατού μας, σαν όμως να έλειπε ο ενθουσιασμός.
Γιατί αυτή η παρατήρηση; Δεν ακούσθηκαν, όπως όλες τις προηγούμενες καλές εποχές ενθουσιαστικά πατριωτικά τραγούδια από την στρατιωτική μπάντα (λίγο στην αρχή της παρέλασης παιάνισε η στρατιωτική μουσική, και στην συνέχεια, μονότονα μόνο τυμπανοκρουσία για το βήμα). Γιατί δεν ακούσθηκαν εθνικά άσματα; Δεν ξέρω αν υπήρξε απαγορευτική διαταγή, μολονότι υπάρχουν υποψίες ή και πληροφορίες. Να μη τραγουδήσουν «Μακεδονία ξακουστή...» και άλλα πατριωτικά εμβατήρια, όπως άλλοτε, Η δόξα με τ’ αθάνατα φτερά, Όλη η δόξα όλη η χάρη, ... και δόξα τω θεώ, τόσα άλλα, που διεγείρουν και ενισχύουν το εθνικό φρόνημα. Μα φαίνεται, αυτό ακριβώς φοβούνται μερικοί...
Προτιμούν και θέλουν να εξαφανίζεται σιγά σιγά αυτό. Την ημέρα αυτή ολόλαμπρη με το διπλό νόημά της τα εμβατήρια ενθουσιάζουν και εμπνέουν και εκφράζουν τους Έλληνες, πλην μιας ισχνής μειοψηφίας – ντροπή τους!
Ποιας λογής μεθαύριο στρατιώτες προτιμούν οι ψευδοειρηνόφιλοι με την από χρόνια αριστερή τους κουλτούρα, που βεβαίως παίρνουν θάρρος από την θολή και αμφίβολη νοοτροπία των κυβερνώντων. Καλές, θετικές οι απαντήσεις του Υπουργού Εξωτερικών στις προκλήσεις των Τούρκων, αλλά, για να μη μένουν χωρίς βαρύτητα και αξία, απαραίτητη η αγωγή και η σφυρηλάτηση στους νέους του εθνικού πατριωτικού αισθήματος με προσανατολισμό στις διαιώνιες αξίες του Ελληνισμού και όχι σε όσα φαιδρά ψευδοδημοκρατικά επαναλαμβάνουν αριστεροί κονδυλοφόροι – σοσιαλίζοντες. Ας εμφανίζονται σαν διεθνιστές.
Ο ελληνικός λαός στο σύνολό του δεμένος και στερρώς εχόμενος των παραδόσεων της πατρίδος και της Ορθοδοξίας είναι ταγμένος να φυλάγει Θερμοπύλες, αλλά συγχρόνως δεν παύει να σέβεται και την ελευθερία των άλλων λαών και ειδικότερα των Βαλκανίων, αρκεί και εκείνοι να σέβονται το κράτος μας με την Ανεξαρτησία του και τα σύνορά του, χωρίς ύπουλα κατάλοιπα αλυτρωτισμού.

■ 23/3/2019 Άστοχη, άκαιρη και συμπλεγματική η δήλωση του κ. Τσίπρα ως δήθεν απάντηση στον κ. Κυρ. Μητσοτάκη με την απαράδεκτη φράση «όπως έκανε ο Αβέρωφ». Είναι πολύ μικρός και ασήμαντος να προφέρει το όνομα του Αβέρωφ. Νιώθουν σύμπλεγμα οι άνθρωποι και το εκδηλώνουν με την ασέβεια στην μνήμη του αγερώχου καθ’ όλα αξέχαστου Ευαγ. Αβέρωφ, ο οποίος ενεφορείτο από αληθινό πατριωτισμό και αγάπη στην πατρίδα, δοσμένος στην καθαρή, γνήσια και βαθιά έννοια του έθνους, εθνικόφρων, όπως αισθάνομαι κι εγώ και όλοι οι αληθινοί Έλληνες πατριώτες στην συντριπτική τους πλειοψηφία και όχι κίβδηλοι ψευδοδιεθνιστές, οι οποίοι γίνονται και εθνικά μειοδότες εν ονόματι της «αλληλεγγύης μεταξύ των λαών των Βαλκανίων, κλπ». Στο εξής ας μη αποθρασυνθούν να προφέρουν το όνομα του Ευαγ. Αβέρωφ. Τους αρκούν οι δικές τους αγάπες..., Ερνέστο, Τσε, Μαδούρο, Άρης Κλάρας.

Ευχαριστών διά την φιλοξενία
Λάζαρος Γ. Νικηφορίδης


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Απριλίου 2019, αρ. φύλλου 980


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ