Ήμουν και εγώ ένας από τούς πολλούς κατοίκους που ζουν την ερημιά της οδού Μητροπόλεως, αλλά και από τους περαστικούς, που στάθηκαν με ενδιαφέρον στην θέα των σκαλωσιών και με την επιγραφή "Προσοχή εκτελούνται έργα", που έχουν στηθεί μπροστά στο κάποτε θρυλικό καφενείο Αίγλη.
Ήμουν και εγώ ένας από αυτούς που εκ πρώτης όψεως έβγαλα το συμπέρασμα πως επιτέλους τα 543.400,00 € ευρώ που ξοδεύτηκαν επί Νομαρχίας Λιάντση και στην συνέχεια στο νεοκλασσικό αυτό κτήριο, ιδιοκτησία της Ιεράς Μητροπόλεως, επιτέλους θα αξιοποιηθούν για τον σκοπό που έγιναν αυτά τα τόσο μεγάλα έξοδα, τα οποία βέβαια πληρώσαμε οι φορολογούμενοι -πένητες πια- έλληνες πολίτες.
Ήμουν και εγώ όμως ένας από όλους αυτούς που απογοητεύτηκε πως τα έργα που γίνονται είναι για να αποκατασταθούν οι μεγάλες και σοβαρές βλάβες που έχει υποστεί το κτήριο, όπως και την άλλη φορά με την σκεπή, από την εγκατάλειψη από τα τόσα πολλά χρόνια που έμεινε αφρόντιστο και αχρησιμοποίητο.
Και βέβαια ποιός άλλος θα ξαναπληρώσει και αυτήν την ζημιά, εκτός από εμάς τους ίδιους· χωρίς τέλος πάντων να αποδοθούν ευθύνες σ’ αυτούς φυσικά που τις έχουν, για το ότι ο στόχος έμεινε αραχνιασμένος στα αζήτητα των συρταριών τους, όλων αυτών που εμπλέκονται για την ανεκπλήρωτη, χωρίς να γνωρίζουμε για πόσο ακόμα, αποστολή αυτού του έργου.
Για να μην μείνει λοιπόν, για άγνωστο πόσα άλλα χρόνια η λειτουργία του Εκκλησιαστικού Μουσείου και να χρειαστούν και άλλες επανορθώσεις ζημιών (η ανακαίνιση ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2010!), σκόπιμο και κοντά στην λογική θα είναι να βρεθεί επιτέλους η λύση, μέσα και ασφαλώς στα πλαίσια της νομιμότητας και όχι της αυθαιρεσίας, που θα ικανοποιεί τις ανάγκες για να λειτουργήσει το εκκλησιαστικό αυτό μουσείο, με όποια προσφορά θα έχει η λειτουργία του στην ερημωμένη περιοχή του κέντρου της Καστοριάς, στην περιοχή της Ομονοίας.
Άλλως πως ο φορέας που χρηματοδοτεί αυτήν την υπόθεση, που ασφαλώς αν δεν κάνουμε λάθος είναι η Αντιπεριφέρεια Καστοριάς, με έγκριση της Περιφέρειας να λάβει την νόμιμη απόφαση για τερματισμό κάθε άλλης ανοχής για προσφορά που θα πάει χαμένη.
Εμείς όμως θα λέγαμε ΚΡΙΜΑ· γιατί σ’ αυτόν τον τόπο δεν είναι λίγα από αυτά που πήγαν στα χαμένα. Δεν είναι λίγα από αυτά που χρονίζουν απραγματοποίητα εξ αιτίας επιπόλαιων αποφάσεων. Και για να μην επεκταθούμε σε άλλα, ας αναφέρουμε την μοίρα του Πνευματικού Κέντρου της πόλης και του Αστυνομικού Μεγάρου.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Οκτωβρίου 2017, αρ. φύλλου 905
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.