16.1.18

Λόγος & Αντίλογος




Είπαν… και ακροβολισμοί

-Για τις εκάστοτε «συμβουλές» συστάσεις και επεμβάσεις στα εσωτερικά της πατρίδας μας από τους ξένους, ως να πρόκειται για κάποιο προτεκτοράτο τους, κάποιος παλαιός είπε: Δεν έχομε ανάγκη ξένων συνταγών. Μας θυμίζουν το αρχαίο ελληνικό: «Άλλων ιατροί, αυτοί έλκεσι βρίθοντες». Θέλουν να γίνονται, να παριστάνουν τους γιατρούς των άλλων, ενώ οι ίδιοι γεμάτοι από πληγές, από αθεράπευτα έλκη.

-Από μια ομιλία – «μικρή πραγματεία» για την αγωγή των παιδιών. «Θα αφήσουμε τα παιδιά μας ελεύθερα, έξω από τον ασφυκτικό κλοιό αγάπης και στοργής». Είναι βασικά και σύμφωνα με την σύγχρονη παιδαγωγική σωστή άποψη, αλλά διατυπωμένη με δύο – τρεις λέξεις, γίνεται σαν ρήση αναμφισβήτητης αλήθειας. Εννοώ ότι χρειάζεται περισσότερη ανάλυση – επεξεργασία του καίριου αυτού θέματος, για να μη γίνει επικίνδυνη προτροπή και οδηγηθούμε στο άκρο: Ας κάνουν ό,τι θέλουν. Βεβαίως, δε θέλουμε τα παιδιά μαμόθρεφτα, κρεμάμενα από την ποδιά της μάνας, γιατί η υπερπροστασία έχει παρεπόμενα με πιθανές δυσάρεστες εξελίξεις. Αλλά οι γονείς επιβάλλεται με τον ελεύθερο διάλογο βαθμιαίως να προβληματίζουν τα παιδιά τι ενδεχομένως θα συναντούν στην σύγχρονη κοινωνία και πώς σκέπτονται να αντιμετωπίζουν τις εκάστοτε καταστάσεις, δυσκολίες και αντιξοότητες. Τα παραδείγματα από την πείρα των συνετών γονέων αποβαίνουν θετικοί παράγοντες στο μεγάλωμα και την εξέλιξη των παιδιών. Πρό πάντων η συμπεριφορά αμφοτέρων των γονέων και ο χαρακτήρας τους, διαμορφωμένος με τις ελληνοχριστιανικές αξίες, εμπνέει στους θάρρος, αυτοπεποίθηση και οδηγό, για να βρουν τον καλό δρόμο στη ζωή τους. Το παράδειγμα. Να έχουν από τους γονείς εικόνισμα το καλό παράδειγμα.

-Στην δημοσιευμένη ομιλία δεσπόζει, ως είναι φυσικό, η μορφή της μάνας, εξακτινωμένη στην πανανθρώπινη αντίληψη και διάσταση. Σημαντική επίσης η αναφορά στην μάνα της αρχαίας Αθήνας και Σπάρτης. Είναι όμως εξίσου σημαντικό και βέβαιο ότι οι Έλληνες στην αναμφισβήτητα συντριπτική πλειοψηφία τους πιστεύουν ακραδάντως στην ανεκτίμητη προσφορά στα παιδιά, στην οικογένεια, στην πατρίδα της χριστιανής μητέρας. Χωρίς ρητορισμούς, από τους βίους και την ιστορία πολλών, αναρίθμητων πατέρων και άλλων προσωπικοτήτων, μαθαίνουμε και ξέρουμε τον σπουδαίο και καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν μητέρες χριστιανές στην αγωγή και εξέλιξη των παιδιών τους.
Η ομιλία απευθυνόταν σε ακροατήριο μιας κωμοπόλεως του νομού μας. Δε θα ήταν επίκαιρο να γινόταν μνεία για τις μητέρες των Τριών Ιεραρχών αλλά και άλλων προσωπικοτήτων; Αίφνης, ο κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης, νομικός, εξέχουσα μορφή της κοινωνίας, πανευρωπαϊκής φήμης και αναγνωρίσεως, επιστήμων αυτοβιογραφούμενος τρόπον τινά σε ένα του βιβλίο εξομολογείται ο ίδιος ότι τα βασικά κοινωνικά στοιχεία στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του του τα έδωσε η θρησκευόμενη μητέρα του: Βασίλη μου, μη επηρεάζεσαι από την κοινωνική μας θέση και ευμάρεια… Να σκέπτεσαι πάντα τον απλό άνθρωπο και τον αδύναμο… Ο χαρακτήρας και η διαδρομή του εμφανούς ανδρός τα λέει όλα! Βεβαίως, μια ομιλία, μια διάλεξη, μια πραγατεία είναι αποκλειστικό δικαίωμα του ομιλητού ή του συγγραφέως και επ’ ουδενί επιτρέπεται κάποιος να επεμβαίνει και να λογοκρίνει. Εντελώς, χωρίς την ελάχιστη διάθεση επικρίσεως ή αρνητικού σχολιασμού, απλώς εκφράζουμε ταπεινή σκέψη και ότι θα ήτο θετικό να τονιζόταν και η προσφορά της Χριστιανής μητέρας στο διάβα των δύο και πλέον δύο χιλιετιών.

Ευχαριστών διά την φιλοξενίαν
Λάζαρος Γ. Νικηφορίδης


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 15 Ιουνίου 2017, αρ. φύλλου 890

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ