25.6.19

Λόγος & Αντίλογος


Το βραβείο Ewald von Kleist απενεμήθη για πρώτη φορά το 2009 στον Χένρι Κίσσιγκερ και τελευταία φορά φέτος στους κ.κ. Α. Τσίπρα και Ζ. Ζάεφ.

Είπαν… Ακροβολισμοί



●  4.3.2019 Τόσος κυνισμός, τόσος τυφλός κομματισμός! Κυβερνητικό στέλεχος (υφυπουργός Εργασίας) αναιδώς εκφράσθηκε στη Βουλή, ενώ ήξερε ότι στα θεωρεία παρακολουθούν τις ομιλίες του παιδιά δημοτικών – μαθητές. Ή μάλλον θεώρησε κατάλληλη την στιγμή για προπαγάνδα στα άωρα παιδιά!
Είπε πράγματα ασύστατα, αναληθή, πολιτικές βλακείες, που ούτε στα καφενεία δεν ακούγονται παρόμοιες (για πειναλέους πολίτες αναζητούντας τροφή στα σκουπίδια... και παρεμφερείς ανοησίες για την περίοδο 2010 - 2014) και ότι αποκατέστησε ο ΣυΡιζΑ την κανονικότητα... Η φαντασίωσή του, φαίνεται, ότι αύξησε την ιταμότητά του να συγχαίει παραλληλίζοντας κατάσταση της Ελλάδος με αυτήν της Βενεζουέλας. Δεν του πταίει κανείς. Ας βρει τρόπο θεραπείας.
Γενικά, πιστεύουμε ότι η πολιτική πρέπει να είναι και παιδαγωγούσα για το καλό της κοινωνίας. Ο εν λόγω κυβερνητικός ποια κοινωνική μόρφωση –κατάρτιση– έχει και ευαισθησία μπροστά σε μικρούς μαθητές; Αυτή η συμπεριφορά επιτρέπει να σκεπτόμεθα ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν την θρασύτητα για ενέργειες συμφέρουσες στο κόμμα τους κατά την γνώμη τους και τις προσδοκίες τους.

● 28.1.2019 Σε περισπούδαστο άρθρο (20.1.2019) ο διακεκριμένος λόγιος, καθηγητής και συγγραφέας και αρθρογράφος Χρήστος Γιανναράς ανατέμνει την πολιτική κατάσταση επί Αλέξη Τσίπρα διαπιστώνοντας μεταξύ άλλων αρνητικών στοιχείων από την διακυβέρνηση ΣυΡιζΑ, ότι οι κυβερνητικοί μετασκευάζουν, και συνεπώς αλλοιώνουν και διαστρέφουν, τα πραγματικά γεγονότα, με ανεστραμμένη την εικόνα της πραγματικότητας. Αναφερόμενος στην άκρως βλαπτική για τα εθνικά συμφέροντα και επικίνδυνη Συμφωνία των Πρεσπών, γράφει (μεταφέρω λίγες γραμμές του άρθρου):
«Είναι σαν να ακούει ο πολίτης τον Θεόδ. Κολοκοτρώνη – να τα βρίσκει με τον Δράμαλη ή με τον Ιμπραήμ κερδίζοντας τον δόλιο έπαινο της Ιεράς Συμμαχίας τότε και την καλή γειτονία με τους αδίστακτους Οθωμανούς, όπως Τσίπρας και Κοτζιάς εισπράττουν συγχαρητήρια από ΝΑΤΟ και Μέρκελ. 
»Σαν να ακούει τον Ιωάννη Μεταξά να λέει ευπροσήγορο ΝΑΙ στον ιταμό Μουσολίνι και η Ελλάδα να αυτοπροσφέρεται στον Άξονα, ή σαν να ακούει τον θρυλικό Σπαρτιάτη Λεωνίδα να χλευάζει κάθε ενδεχόμενο αντίστασης στις Θερμοπύλες, αφού το ΝΑΤΟ και το Βερολίνο επί τέλους θα διαβούνε». 
Γιατί λοιπόν απορούμε πώς ο κ. Τσίπρας απεφάνθη ιταμώς και υπερηφάνως ότι η Συμφωνία ήταν διπλωματικό αριστούργημα (!!).

● 16.2.2019 Η βράβευση σήμερα των κυρίων Τσίπρα και Ζάεφ με παραπέμπει σε μια ρήση του ρήτορος Δημοσθένους (Ολυνθιακός Α) που είπε. Το ευ πράττειν παρά την αξίαν αφορμή του κακώς νοείν τοις άλλοις γίγνεται. 
Ο αγχινούστατος εκείνος πρόγονός μας τονίζει μιαν αλήθεια στην κοινωνία, που ισχύει και στις δικές μας μέρες.
Μας λέγει λοιπόν: Το να ευτυχεί κανείς χωρίς να το αξίζει γίνεται αφορμή σε αυτόν που ευτυχεί παρ’ αξίαν, να σκέπτεται άσχημα και περιφρονητικά για τους άλλους.
Δεν είμαστε ζηλόφθονοι. Μακάρι το... βραβείο αυτό, εις ό,τι αφορά το δικό μας πρωθυπουργό, να ανταποκρινόταν σε κάποιαν αξία και όχι εφευρεθείσα για λόγους πολιτικούς και δη προπαγανδιστικούς, από κύκλους που θέλουν σαν αφέντες να ρυθμίζουν τα ελληνικά πράγματα και θέματα.
Πέραν αυτού οι εξυπνάκηδες καιροσκόποι απονομείς τοιούτου βραβείου προσβάλλουν άρδην την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, που είναι οργισμένος για την βλαπτική για τα ελληνικά συμφέροντα λεγόμενη Συμφωνία των Πρεσπών. «Του κακώς νοείν...». Και να ζούσε σήμερα ο Δημοσθένης, δεν θα τον "ζωγράφιζε" με τόση επιτυχία! Αυτός δεν είναι ο άνθρωπος που ενώπιον ηγέτου μεγάλης χώρας (του κ. Μακρόν) δήλωσε ότι όσοι δεν συμφωνούν με την Συμφωνία του ιδίου και του κ. Κοτζιά είναι... μικρόνοι (μικρής νοήσεως) και ακροδεξιοί (το γνωστό ρεφραίν των Συριζαίων κάθε στιγμή, όταν βρίσκονται σε δυσκολία).
Πλην όλων των άλλων, είναι και κοινοί ωμοί συκοφάντες. Οι πολίτες όλοι ας προσέχουν τα λόγια και δη τα πραττόμενα των συκοφαντών, που επιπλέον ενσπείρουν και τον διχασμό.

Ευχαριστώ διά την φιλοξενία
Λάζαρος Γ. Νικηφορίδης


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 14 Μαρτίου 2019, αρ. φύλλου 977

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ