2.4.17

Λόγος & Αντίλογος

Νους υγιής εν σώματι υγιεί ...

Πολύ επίκαιρο το ρητό, αφού για αιώνες εκφράζει μια αλήθεια, την οποία η παρατήρηση και η πείρα επεσφράγησαν πανηγυρικά. Η ευκαιρία μας δίδεται να γράψουμε γύρω από αυτό το θέμα, πρώτα από το δικό μας καραγκιοζλίκι που έγινε την περασμένη Άνοιξη από τον ΣΕΓΑΣ και το δεύτερο από το νέο πολυδιαφημιζόμενο νταβαντούρι της Αλεξανδρουπόλεως πάλι από τον ΣΕΓΑΣ.

Την 15-5-2016 διεξήχθη στην πόλη μας για δεύτερη φορά το αγώνισμα που προσδίδει στην χώρα μας τον θαυμασμό της ανθρωπότητας. Τον μεταλλαγμένο σε Αμερικάνικο Run Μαραθώνιο. Φυσικά ο αθλητισμός καλλιεργήθηκε πρώτα στην χώρα μας, μαρτυρία, τα πολλά αθλητικά στάδια σ’ όλο τον Ελλαδικό χώρο, και έγινε η αρχή σ’ όλο τον κόσμο να τον καθιερώσει. Μάλιστα αυτές τις ημέρες τελούνται στην Βραζιλία οι διεθνείς αγώνες με την συμμετοχή 207 χωρών από όλο τον πλανήτη με τις φανταστικότερες εκδηλώσεις και επιδόσεις τόσο σε εμφάνιση όσο και οργάνωση με ευλάβεια και σεβασμό και με μεγάλες δαπάνες.

Συναγωνισμοί πλουσίων χωρών και μικροτέρων σε ισχύ και πληθυσμιακή δύναμη, αλλά αθλητική παιδεία ανεπτυγμένη που πρωτοστατούν στα αγωνίσματα. Τα περισσότερα και μόνιμα αγωνίσματα έχουν την αρχαία ελληνική προέλευση με το αποκορύφωμα τον γνωστό Μαραθώνιο δρόμο της ιστορικής διαδρομής του στρατιώτου Φειδιππίδη το έτος 490 π.Χ. με μια λέξη στο στόμα το Νενικήκαμεν, 42.195 μέτρα κι όχι με καφέ ή την λεμονάδα και την μπανάνα που σερβίρει ο ΣΕΓΑΣ.

Η παιδεία πάντοτε διακρίνεται σε δύο σκέλη, στην πνευματική που στηρίζεται στην ύπαρξη ρωμαλέας ψυχής για την σπουδή όλων των ανθρώπινων προβλημάτων και την άσκηση του υγιούς σώματος που είναι η βάσις δια την αντοχή του πνεύματος, γιατί χωρίς καλή υγεία το πνεύμα χαλαρώνει, δεν αποδίδει, δεν αντέχει στην συνεχή πνευματική ενόραση.

Με το πνεύμα στην παιδεία της αρχαίας ελληνικής πρωτιάς, όλα τα κράτη εφαρμόζουν την ίδια τακτική σ’ όλες τις βαθμίδες της μαθητικής και σπουδαζώσης νεολαίας και ευρύτερα της κοινωνίας.
Η πατρίδα μας παρόλο που στερείτο της ανάλογης οικονομικής αντοχής, στο θέμα της παιδείας ήταν καλά οργανωμένη τόσο σε εκπαιδευτικό προσωπικό διοικητικά άριστα συντονισμένο, αλλά και το κυριότερο μακριά από κομματικές παρεμβολές, αφοσιωμένο εναρμονισμένο κυρίως με την κλασική μας διδαχή την αρχαία παιδαγωγική.

Η παιδεία μύριζε Ελλάδα. Διδασκόταν η μυθολογία, η φιλοσοφία, η ιστορία, η ψυχολογία, η θρησκευτική-χριστιανική αγωγή, η γυμναστική και η θετική παιδεία (μαθηματικά-γεωμετρία, γεωγραφία και τα αρχαία Ελληνικά στην σωστή τους έκφραση, με προγράμματα ανάλογα την ειδική και απαίτηση των αναγκών της κοινωνίας.

Εμείς σήμερα θα ασχοληθούμε με την άσκηση του σώματος σουηδική γυμναστική που απέβλεπε κυρίως στην ομαδική και κίνηση του σώματος το παράστημα, την αγάπη του σώματος εκεί ο κάθε μαθητής λειτουργούσε πνευματικά. Οι πολλές ασκήσεις της σουηδικής δημιουργούσαν τις αναγκαίες δυνάμεις για τα επόμενα αθλήματα, όπως των δρόμων, των αλμάτων στο σκάμα, στο ύψος, στην λιθοβολία, σφαιροβολία, ιδρώναμε αλλά γνωρίζαμε το σώμα μας – Την Κιβωτό – και φροντίζαμε με κάθε τρόπο να γινόμαστε καλλίτεροι καθημερινά και αποφεύγαμε τις καταχρήσεις πλην ελαχίστων περιπτώσεων.

Κάθε σχολείο διέθετε τα ανάλογα όργανα ασκήσεως, σκάμα για άλματα, βατήρες, τον πήχη για το ύψος κ.λπ. αλλά και βαθμολόγια για τις επιδόσεις μας.
Όλος ο χρόνος γεμάτος από προγράμματα ασκήσεων και στο τέλος κάθε σχολικού έτους οι επιβαλλόμενες επιδείξεις κάθε σχολικού σχήματος, ένα υπερθέαμα αγωνιστικότητας και παρουσίας μαθητών. Εκεί ο κάθε μαθητής έδειχνε ό,τι διδάχθηκε και με παρρησία μπροστά στα μάτια των γονέων και της κοινωνίας δικαιολογούσαν με την άρτια απόδοση ότι είναι η συνέχεια του Έθνους και της ιστορικής κληρονομιάς των αρχαίων προγόνων μας και αποζημίωναν τους φορολογούμενους γονείς, γιατί δεν πήγανε χαμένα τα χρήματά τους, οι δε μαθητές γνώριζαν καλά τις δυνατότητες του σώματος τους και πόσο χρήσιμο είναι να είσαι υγιής. Στις επιδείξεις αυτές κρίνονταν όχι μόνο οι μαθητές αλλά και οι διδάσκοντες.

Όλα αυτά συνέβαιναν μέχρι το 1982, όταν κάποιοι καινούριοι πολιτικάντηδες με ξενόφερτες ή εσκεμμένες ιδέες σταμάτησαν την προηγούμενη αθλητική παιδεία με το γελοίο σύνθημα – δεν πρέπει οι μαθητές να μπαίνουν στην γραμμή, γιατί είναι εξαναγκασμός, είναι δουλεία, πλήττεται η ελευθερία του ατόμου κατήργησαν την μαθητική ιδιότητα, δίδαξαν τις καταλήψεις των σχολείων, πανεπιστημίων έριξαν δυό μπάλλες σε κάθε τάξη, μια ποδοσφαίρου καμιά μπάσκετ του εμπορικού πια αθλητισμού, δεν αθλούνται, πλέον όλοι οι μαθητές με το ίδιο πρόγραμμα, αλλά μόνο οι λίγοι και οι εκπαιδευτές κρατούν σφυρίχτρες διαιτητών τα αποτελέσματα γνωστά.

Από τότε οι μαθητιώσα νεολαία της χώρας έχασε κάθε σχέση με την υγιεινή άσκηση του σώματος και έχουμε το φαινόμενο, στις διεθνείς δημοσκοπήσεις οι νέοι μας να είναι πρώτοι στο τσιγάρο, στο ποτό, σε διάφορα άλλα ροφήματα καταστροφικά, τα οποία συνιστούσαν και υπουργοί και μελλοντικοί Πρωθυπουργοί να καλλιεργούμε ακόμη και στα μπαλκόνια μας. Επίσης η διατροφική πλευρά ενισχύθηκε με τα ξένα προϊόντα στα κυλικεία και η τρίτη πρωτιά είναι η παχυσαρκία των κανακάρηδων γιατί δεν αθλούνται στα σχολεία συστηματικά και αγνοούν το σώμα τους και την σημασία του στην διαδρομή της μελλοντικής ζωής των.

Έτσι δημιουργήθηκε μια νέα κοινωνική κατάσταση γονέων των δύο φύλων με ελλείψεις γύρω από το γυμναστικό μέρος και το διατροφικό και αυξάνονται τα περιστατικά της κακής διαβιώσεως των νέων, και δημιουργούνται νέα νοσοκομεία, ειδικά ιατρεία, αποτοξινικά κέντρα με βλαμμένη την υγεία της μαθητιώσης νεολαίας η οποία στοιχίζει στον λογαριασμό του κράτους.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της σημερινής αθλητικής αγωγής της νεολαίας μας, η οποία οδηγείται μαθηματικά σε καταστροφή.

Ένα απλό μόνο δείγμα αυτής της αθλητικής παρουσίας είναι οι παρελάσεις των εθνικών εορτών, όπου οι ταλαίπωροι όχι γυμνασμένοι μαθητές υποβάλλονται σε αγγαρεία, γιατί εμφανίζονται τελείως αδιάφοροι και χωρίς παράστημα για την ηλικία τους. Θλιβερό θέαμα. Ενώ οι σφυρίχτρες ακούγονται στο διαπασών για να καλυφθεί το αξιοθρήνητο πέρασμα.

Κι έτσι λοιπόν ξεπήδησαν τα ιδιωτικά γυμναστήρια, τα οποία στοιχίζουν κάποια χρήματα όπου προσέρχεται η ακαλλιέργητη νεολαία και αγωνίζεται σε βοηθητικά μηχανήματα, όταν το σώμα πήρε την αγύμναστη στην ώρα του άσκηση και γίνονται μπαλώματα.

Αυτή την έλλειψη της σχολικής γυμναστικής εκπαιδεύσεως, έρχονται οι Αθηναίοι, με τις κρατικές οργανώσεις ΣΕΓΑΣ, και δημιουργούν σ’ όλες τις πόλεις και σε μεγαλύτερα διαμερίσματα διοικητικής δομής αθλητικές εκδηλώσεις ημερήσιες, κυρίως δρόμους, όπως Run – Μαραθώνιος τεμαχισμένος σε τρία χιλ., πέντε χιλ., δέκα χιλιόμετρα, λες και ο Μαραθώνιος είναι κανένα παλιό πουκάμισο και με ονόματα Run= Αγγλικά δρόμος μέσα στη χώρα μας χωρίς ντροπή για την μετονομασία επίσημα κρατικά όργανα, οι νέοι νονοί, ντυμένοι με φανταχτερά καπέλα, στολές, γιλέκα με διάφορους χρωματισμούς, με προσυμφωνημένα τηλ/κά κανάλια, μεγάφωνα κ.λ.π. μανδρώνουν την πόλη, ταλαιπωρούν τους πολίτες και τους αστυνομικούς για ΕΦΕ στο κέντρο της πόλεως, τοποθετούν τις διαφημιστικές αφίσες των καταστημάτων των Αθηνών και άλλων χορηγών πελατών τους και μ’ αυτό τον τρόπο, καθώς και με το τάλιρο «ευ» κάθε συμμετέχοντος αρπάζουν το χρήμα, αλλού λίγο, αλλού πάρα πολύ… Έρχονται με αυτοκίνητα εταιρειών. Φοβούμαι πως ίσως να μη είναι καθόλου γυμναστές ή με όποια άλλη αθλητική ιδιότητα.

Από μέρες πολλές πιο μπροστά ενημερώνουν για τον Run τζάμπα με τα κανάλια, εξασφαλίζουν την πελατεία, χωρίς καμιά ιατρική εξεταστική παρακολούθηση των συμμετεχόντων, σηκώνουν στην αφετηρία τις σημαίες και αρχίζει ο χορός με μουσική πάλι ξενόφερτη. Έχουν φτιαγμένα τα μετάλλια για κάθε διαδρομή προσφορές από φίλους χορηγούς και τα μοιράζουν, σε μωρά με καροτσάκια, σε ξεβρακωμένους για πρώτη φορά ηλικιωμένους, αναπήρους σε καροτσάκια και άλλες κατηγορίες μια ημέρας αγωνιστές και εξευτελίζουν την Αριστεία. Το βραβείο δεν δίδεται με τόση πρόχειρη αγωνιστική ημερήσια συμμετοχή, αλλά κατόπιν, πολλών θυσιών και σε χρόνο μεγάλο προσπάθειας με σκοπό πραγματικής συναγωνιστικής προσπάθειας ισοδύναμων αθλητών, κι όχι σε περιπατητές, πρώτον για την διατήρηση της εικονικής εικόνας ότι προσφέρεται έργο και δεύτερο η προσφορά δήθεν αγάπης του λαού και το ενδιαφέρον με την μαζικότητα, αλλά χωρίς συνέχεια καμία, μας αποχαιρετούν με την ευχή τους να ξανάρθουν ύστερα από δύο χρόνια.

Αυτά μεταχειρίζονται οι κρατικοί οργανισμοί κάθε μορφής καθημερινότητας, γιατί γνωρίζουν την δίψα της κοινωνίας για σωστή παιδεία πνευματική και σωματική. Το ίδιο παρατηρείται και στον πολιτιστικό και θεατρικό χώρο με τις σχολικές παιδικές εκδηλώσεις. Νέοι τρόποι δήθεν επιμορφώσεως για τον ίδιο πάντα διαφημιστικό σκοπό.Είναι φίλοι μου αυτός αθλητισμός; ή η χειρότερη μαζική κοροϊδία;

Μόνο ένα ερώτημα θα κάνουμε για να δούμε τι συμπεριφορά δείχνουν στον πολίτη. Ας μας πούνε πόσους αθλητές με υψηλή απόδοση διαχώρισαν και τους πήραν στο ΣΕΓΑΣ για την μετέπειτα εξέλιξη των. Κανένα. Άρα τζίφος μεγάλος και εκμετάλλευση. Όχι κύριοι. Ας αφήσουμε τον άκακο και ωφέλιμο αθλητισμό να τον εμπεδώσει και να τον εφαρμόσει σ’ όλα τα στάδια τα μαθητικά το κράτος, το οφείλει στην ιστορική διαδρομή της χώρας, για να ξαναβγάλουμε νέους σφαιροβόλους του Μύρωνος και καλούς και γυμνασμένους σωστά πολίτες για την πατρίδα, και όχι σώματα ασθενή με προβλήματα υγείας στην υπόλοιπη ζωή τους.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Νίκος Πρώϊος

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 6 Οκτωβρίου 2016, αρ. φύλλου 854

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ