3.9.17

Λόγος & Αντίλογος



Περί μακεδονικού αγώνα V



Κύριε Πηχεών,

Σκέφτηκα πολύ εάν θα έπρεπε να απαντήσω στη δεύτερη (εδώ) αυτή επιστολή σας ή όχι. Κι αυτό επειδή αισθάνομαι ότι δεν διαβάσατε το κείμενο μου ως σύνολο και οπωσδήποτε δεν διαβάσατε ή δεν κατανοήσατε την απάντηση μου στην πρώτη επιστολή σας και επιπλέον επειδή δεν θέλω να μετατρέψω την δι’ επιστολών αντιπαράθεση μας σε βεντέτα.

Κατ’ αρχήν η εργασία μου δεν αποτελεί πραγματεία για το Μακεδονικό Αγώνα, πολύ περισσότερο μάλιστα δεν πραγματεύεται και δεν διαπραγματεύεται ζητήματα εθνικού προσανατολισμού. Η ελληνικότητα της Μακεδονίας είναι αναμφισβήτητη και σε αυτό είμαι τόσο κάθετος, όσο και εσείς.

Σχετικά με το εάν ή πόσο ενδιαφέρει τους αναγνώστες της Οδού η μελέτη μου, αυτό είναι κάτι που θα το δείξει ο χρόνος. Θέλω να πιστεύω ότι οι αναγνώστες της Οδού, ο εκδότης της οποίας κ. Π. Μπαϊρακτάρης μου έκανε την τιμή να δημοσιεύσει την εν λόγω μελέτη μου, έχουν ανοιχτούς ορίζοντες και ενδιαφέρονται ευρύτερα για την ιστορία της περιοχής. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα διάβαζαν μια ανεξάρτητη εφημερίδα γνώμης και προβληματισμού, αλλά θα στρέφονταν σε εγχειρίδια κατήχησης και μονόπλευρης παρουσίασης.

Ως προς την αναφορά σας για τα ελληνορθόδοξα νεκροταφεία της Κωνσταντινούπολης, οφείλω να σας επισημάνω ότι έχω βεβαίως επισκεφτεί το σύνολο τους – όπως εύκολα μπορείτε να αντιληφθείτε από τις σημειώσεις αρ. 6871, κ.ά. – όμως η παρουσίαση τους δεν θα είχε καμιά σχέση με την παρούσα μελέτη. Η ιδέα σας εντούτοις είναι ενδιαφέρουσα και μπορεί να αποτελέσει αφετηρία μιας μελλοντικής μου εργασίας, σχετικά με τους ελληνόφωνους Δυτικομακεδόνες της Κωνσταντινούπολης – καθώς επιχείρησα ήδη μια πρώτη καταγραφή των κεκοιμημένων σε αυτά σλαβόφωνων Δυτικομακεδόνων (σημ. 68 νεκροταφείο Ταταούλων, σημ. 69: νεκροταφείο Σισλί, σημ. 70: νεκροταφείο Κουζκουντζουκίου, σημ. 71: νεκροταφείο Χρυσούπολης / Σκουτάρε- ως, σημ: νεκροταφείο Χαλκηδόνας, σημ. 116. νεκροταφείο Μακροχωρίου).

Σχετικά με την παράθεση στατιστικών στοιχείων των Brancoff και Λιθοξόου. Για τον πρώτο αναφέρω στη σημείωση 75, ότι «δεν είναι αντικειμενικός, καθώς πίσω από το ψευδώνυμο αυτό, κρύβεται ο γραμματέας της Βουλγαρικής Εξαρχίας Δίμιταρ Μίσεφ», ενώ για το δεύτερο σας έχω ήδη απαντήσει στην πρώτη επιστολή μου, ότι στην ίδια σημ. 75 αναφέρω ότι «προβάλει θέσεις «αιρετικές» και εντελώς διάφορες έως εκ διαμέτρου αντίθετες προς την κυρίαρχη ελληνική θέση και ιστοριογραφία». Εάν είχατε διαβάσει χωρίς παρωπίδες το κείμενο μου, θα βλέπατε ότι χρησιμοποίησα επίσης και αρκετές ελληνικές στατιστικές: τη στατιστική του Αθ. Χαλκιόπουλου, την απογραφή του 1913, τη Στατιστική του 1932, τη Στατιστική του 1945, και την απογραφή του 1951. Θα μπορούσαν φυσικά να παρατεθούν κι άλλες Στατιστικές, αλλά δεν θα προσέφεραν στους αναγνώστες τίποτε άλλο, πέρα από κόπωση.

Σας επισημαίνω και πάλι ότι προσπάθησα να παρουσιάσω μια τεκμηριωμένη μελέτη και όχι ένα εθνικιστικό διθύραμβο, απευθυνόμενο σε στρατευμένους μονόφθαλμους αναγνώστες.

Φιλικά
Θρασύβουλος Ορ. Παπαστρατής

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Ιανουαρίου 2017, αρ. φύλλου 868



 Σχετικά:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ