ΟΔΟΣ 21.9.2017 | 902 |
Αν πρόσεχες όμως καλύτερα, μπορούσες να διακρίνεις ότι πιο ενθουσιασμένοι απ’ όλους, στα όρια της Νιρβάνα, έδειχναν τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την Καστοριά, αυτοί που συμμετείχαν στο σημερινό κατάντημα της Καστοριάς.
Η παρουσία (ομιλία και συνέντευξη) του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το περασμένο Σαββατοκύριακο, όπως ακριβώς κάθε χρόνο συμβαίνει, αποτέλεσε και φέτος μια «απάντηση». Την απάντηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στην συγκεκριμένη περίπτωση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, στην εμφάνιση του πρωθυπουργού και την συμμετοχή του, στις αντίστοιχες εκδηλώσεις (ομιλία-συνέντευξη) ακριβώς μια εβδομάδα πριν.
Χωρίς αμφιβολία και στις δυο περιπτώσεις επισημάνθηκε η συνθηματολογία η οποία σηματοδοτεί την εκατέρωθεν διάταξη προεκλογικής σύγκρουσης. Που με την σειρά της ίσως ξεκινήσει πιο σύντομα απ’ ό,τι πιστεύεται και πάντως σε ένα χρόνο το αργότερο, στην αντίστοιχη ΔΕΘ του 2018.
«Είναι δίκαιο, έγινε» έλεγε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πριν 10-12 περίπου ημέρες· «οι Έλληνες αξίζουμε κάτι καλύτερο» είπε πάλι ο κ. Κ. Μητσοτάκης με τα ίδια ή παρόμοια λόγια.
Επί της ουσίας όμως, τα δυο συνθήματα, είναι ταυτόσημα. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα ευχάριστο. Σηματοδοτεί την επιστροφή (;) του δικομματισμού.
Ωστόσο, πίσω από τις λέξεις, αυτή την φορά στην Θεσσαλονίκη, δεν ερχόταν ο Αλέξης –που λέει και το γνωστό ευχάριστο τραγούδι της νεοελληνικής pop μουσικής, μερικές δεκαετίες πριν φουντώσει ο ανατολίτης νταλκάς λίβας στην αθάνατη ελληνική ψυχή.
Ερχόταν όμως –πίσω από τις λέξεις– ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, που αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της παρουσίας του στην ανάπτυξη της πλατφόρμας του κυβερνητικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Προπλάσματος – στην ουσία– ενός μεταρρυθμιστικού μοντέλου που εξαγγέλλει εδώ και καιρό, για την ιδιωτική οικονομία σε συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού. Και την ανάταση της Ελλάδος, ύστερα από 10 χρόνια κρίσης και από περίπου 35 χρόνια ιδιότυπου light κομμουνισμού ala Greca. Εντός ΝATO, Ευρώπης, ευρωζώνης στην συνέχεια, αλλά αμιγώς ελληνικής εμπνεύσεως εφαρμοσμένης Δημοκρατίας. Δημοκρατίας διαφθοράς και πελατειακών σχέσεων.
Μιας κατάστασης που δεν αφορά μόνο τον δημόσιο τομέα που παραμένει υπερτροφικός, βραδυκίνητος, γραφειοκρατικός και αναποτελεσματικός, όμηρος στην ουσία των διαθέσεων της κατάστασης και του συνδικαλισμού.
Αλλά αφορά και τον ιδιωτικό τομέα ο οποίος ευχαρίστως παγιδεύθηκε, και χωρίς αντιστάσεις -ούτε από την εκάστοτε Νέα Δημοκρατία- στην διαπλοκή κάθε φάσματος και διαμετρήματος.
Σε κάθε τομέα της οικονομίας της αγοράς: Στο εμπόριο, την παραγωγή, την παροχή υπηρεσιών, τον τουρισμό, αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσμο.
Με τις γνωστές συνέπειες, οι οποίες στην Καστοριά είναι ακόμη πιο ορατές από παντού: Κατάρρευση της ιδιωτικής οικονομίας, στέρηση εσόδων για το κράτος, παρασιτισμός, παραοικονομία, ανεργία, υπερδανεισμός και τέλος στην σημερινή καταστροφή.
Η διαφθορά και διαπλοκή στον τομέα της γούνας, έφθασε στο απόγειο της με τα σκανδαλώδη δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, δάνεια αμύθητων ποσών -με το αζημίωτο- τα οποία στην συνέχεια… ρυθμίστηκαν, που όλα μπήκαν σε τσέπες επιτήδειων και μεσιτών. Με την γούνα να καταρρέει και τους πολίτες της Καστοριάς να θυμίζουν οικονομικά ζόμπι.
ΟΔΟΣ 21.9.2017 | 902 | σ.3 |
Ωστόσο στην Θεσσαλονίκη όποιος κατάλαβε -κατάλαβε τέλος πάντων, τις ποιοτικές διαφορές μεταξύ των δύο μονομάχων. Ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την ευδαιμονία μέσω του κρατικού πατερναλισμού, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέσω της οικονομίας της αγοράς σε συνθήκες με ολίγο ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό. Και είναι έτσι ο καθένας ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του.
Το τι και το πώς μπορούν όλα αυτά να σημαίνουν για την Ελλάδα της αυριανής ημέρας και κατ’ επέκταση της Καστοριάς, παραμένει απολύτως άγνωστο και αδιευκρίνιστο. Και το ζητούμενο φυσικά. Για την ώρα η αβεβαιότητα είναι το πιο αισιόδοξο μήνυμα και αυτής της ΔΕΘ.
Αυτό που όμως διευκρινίσθηκε, όσο τουλάχιστον μαρτυρεί η εικόνα, είναι ότι τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, περιστοιχίστηκαν από ένα εκρηκτικό κοινό στο ακροατήριό τους. Που μπορεί να ήταν οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Κι αν είναι περίπου φυσικό -λόγω της έλξης που προκαλεί η εξουσία- να τρέχουν πίσω από τον εκάστοτε πρωθυπουργό όχι μόνο οι ανιδιοτελείς, ρομαντικοί και ιδεολόγοι, αλλά οι ιδιοτελείς παντός καιρού, εποχής και κόμματος – κάτι σαν τα λάστιχα 4 εποχών για τα αυτοκίνητα.
Όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η εικόνα της εκπροσώπησης της Καστοριάς συνολικά, με βάση τα πρόσωπα που έσπευσαν να παρευρεθούν στην συνέντευξη του κ. Μητσοτάκη και στους χώρους και τα περίπτερα της ΔΕΘ, είχαν πράγματι ουσιαστική σχέση με το στίγμα που εξέπεμψε ο κ. Κ. Μητσοτάκης για το αύριο της Ελλάδος και της Νέας Δημοκρατίας που οραματίζεται. Και εν τέλει, για την Καστοριά.
Το αυθόρμητο ερώτημα που γεννήθηκε από την αισθητική της εικόνας, είναι στην πιο ανώδυνη περίπτωση, αν αρκούν όσοι εκπροσώπησαν πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά την Καστοριά, για να σωθεί η περιοχή.
Από την πλευρά του ίδιου του κ. Μητσοτάκη, πρέπει να εξαιρεθούν ορισμένες απολύτως παλιομοδίτικες αναφορές του – κολακείες, στο «προσφυγικό» στοιχείο της Θεσσαλονίκης και ευρύτερα της Βόρειας Ελλάδος, αναφορές απολύτως ανεπίκαιρες και αποτυχημένες.
Είναι προτιμότερο να εστιάσει κανείς στα όσα φάνηκαν ότι πραγματικά θέλει και πιστεύει ο κ. Μητσοτάκης, σε όσα αποτυπώνουν το στίγμα του. Με πρώτο και πιο εύκολο παράδειγμα την αναφορά του στην διάλυση και επανίδρυση της φοιτητικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας και την αυστηρή απαγόρευση της αφισοκόλλησης. Για το πιο απλό ζήτημα δηλαδή. Διότι καλύτερα να μην αναφερθούν οι υπόλοιπες προσωπικές του απόψεις για ζητήματα κοινωνίας και οικονομίας, που είναι πολύ πιο μπροστά σε σχέση με του μέσου νεοδημοκράτη.
Από κάτω από την πλατεία, είναι αλήθεια, ότι όλοι χειροκροτούσαν. Ενθουσιασμένοι απ’ αυτά που άκουγαν. Βέβαιοι όντες για την εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας σε επόμενες εκλογές, πολλοί απ’ αυτούς απλά είδαν φως. Και μπήκαν.
Αν πρόσεχες όμως καλύτερα, μπορούσες να διακρίνεις ότι πιο ενθουσιασμένοι απ’ όλους -στα όρια της Νιρβάνα- έδειχναν τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την Καστοριά, αυτοί που συμμετείχαν στο σημερινό κατάντημα της Καστοριάς.
ΟΔΟΣ 21.9.2017 | 902 | σ.4 |
Την ίδια στιγμή που οι Νοτιοκορεάτες – Νοτιοελλαδίτες, με τουρισμό, ελιές, εσπεριδοειδή, ήπιους χειμώνες νησιά, τουρισμό και μαρίνες βιώνουν πιο ελαφρά την κρίση, σαν Βορειοκορεάτες και Βορειοκορεάτισες, έστω και εάν μέσα τους διαφωνούν αισθητικά και πολιτισμικά για το πραγματικό μοντέλο που οραματίζεται ο αρχηγός τους, καταχειροκρότησαν τον δικό τους Κιμ. Όπως μια εβδομάδα πριν τον Αλέξη Τσίπρα.
Μόνο που ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης με βαθύτατη και ουσιαστική δημοκρατική παιδεία αστικού τύπου, δεν έχει καμιά σχέση με τον Κιμ και προφανώς δεν μπορεί να κολακεύεται από τις εκδηλώσεις ενθουσιασμού μεταξύ των πολλών και των εκπροσώπων της Καστοριάς. Δεν δείχνει πολιτικός του είδους και δεν προσπαθεί να μιμηθεί ούτε τον Ανδρέα, ούτε κανένα…
Στην καλύτερη περίπτωση, η κατάσταση θύμιζε προσέλευση στο κτήριο της Kodak στο Χόλλυγουντ για την απονομή των Oscars. Όπου διάφοροι funs κατακλύζουν την περιοχή για να φωτογραφήσουν και να φωτογραφηθούν.
Στην μέση πάλι περίπτωση, θύμιζε την Έκθεση Θεσσαλονίκης του παλιού καιρού με την μαύρη μπύρα, το λουκάνικο και το μαλλί της «γριάς» που ήταν τα μόνα που έλειψαν από τα άπειρα στημένα φωτογραφικά στιγμιότυπα των Καστοριανών της ΔΕΘ.
Στην χειρότερη πάλι εκδοχή, η όλη κατάσταση θύμιζε παιδική εκδρομή στην Θεσσαλονίκη, καθώς ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι το βράδυ της Κυριακής, από υπεραστικά και τουριστικά λεωφορεία που «έκοβαν» δεξιά στον κόμβο της Εγνατίας για Καστοριά, μέσα από τις χαρούμενες και ανέμελες φωνές διέκρινες το «επεράσαμε όμορφα», «ηπι-ηπιούμε».
Τυχερή η Καστοριά. Δρόμο παίρνει και δρόμο αφήνει.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 21 Σεπτεμβρίου 2017, αρ. φύλλου 902.
Η πιο σημαντική υπόσχεση |
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.