Ημέρα ποίησης

Ἄδωνις

ΟΔΟΣ: Ἡ ποίησις σώζοι τὴν Συρία | 28.7.2016
Μετάφραση: Μάρκελλος Πιρὰρ

Εἶπε κάποιος σοφὸς στοὺς φίλους του· 

"Σχεδὸν σ᾿ ὅλη του τὴν ἱστορία, δὲν βρέθηκε ὁ ἄνθρωπος παρὰ μπροστὰ 

σ᾿ αὐτὸ τὸ δίλημμα· νά᾿ ναι τράχηλος ἢ σπαθί".

* * *

Πιθανόν, ἐκεῖνο τὸ φύλλο ποὺ μόλις ἔπεσε ἀπ᾿ τὸ φυτὸ

ποὺ ἀκουμπάει στὸ παράθυρό μου, 

νὰ θέλει κι αὐτὸ νὰ μοῦ ἐπιβεβαιώσει πὼς ὁ θάνατος

εἶναι τὸ βαθύτερο εὕρημα τῆς ζωῆς.

* * *

Μαζεύω τὰ λάθη μου, ὄχι γιὰ νὰ τὰ κρύψω κάτω ἀπὸ τὸ μαξιλάρι μου, 
ἀλλὰ γιὰ νὰ τὰ σκορπίσω στὸ δρόμο. Καὶ τὰ λάθη φωτίζουν.

* * *

῾Η ἀληθινή σου νίκη· νὰ χαλᾶς διαρκῶς τὶς θριαμβικές σου ἀψίδες.

* * *

Πρέπει νὰ καθήσει κανεὶς στὸν ἄνεμο ἀπάνω, γιὰ νὰ γευθεῖ ἀπὸ τώρα
τὴν ὕλη τῆς τελευταίας κλίνης του.

* * *

Ὄχι, δὲν βλέπεις τὸ πρόσωπό σου στὸν καθρέφτη, ἀλλὰ στῶν ἀλλονῶν τὰ πρόσωπα.

* * *

Ἄφταστος στὴ δολοφονία ὁ αἰῶνας μας. 
Σὰν τὰ χόρτα πληθαίνουν τὰ θύματα.

* * *

Γιατί μέσα στὸ πλῆθος μονάχα νοιώθω πὼς ἔφτασα στὰ ὅρια τῆς μοναξιᾶς;


* * *

Δημοσιεύθηκαν στην ΟΔΟ [Ἡ ποίησις σώζοι τὴν Συρία] στις 28 Ιουλίου 2016, αρ. φύλλου 846