ΟΔΟΣ: Συλλαλητήρια

ΟΔΟΣ 25.1.2018 | 920

Με διαφορετικά δεδομένα επικαιρότητας, θα άξιζε το σημερινό κύριο άρθρο της ΟΔΟΥ να αναφέρεται σε κάτι «ευχάριστο». Μιας και το περασμένο Σάββατο 20 Ιανουαρίου, άρχισαν και επίσημα οι ετήσιες εκδηλώσεις στην Πάτρα, θα άρμοζε το σημερινό πρωτοσέλιδο να είναι σατυρικό. Να έχει, για παράδειγμα, τίτλο «Πατρινά Ραγκουτσάρια για πάντα». Μια παραλλαγή του γνωστού ελαφρού τραγουδιού δηλαδή. Ένα αντιδάνειο.

Διότι, παρεμπιπτόντως αφού και η Πάτρα ξεκίνησε το καλύτερο καρναβάλι της χώρας, μόλις 11-12 μέρες μετά την Καστοριά, τότε δεν είναι υπερβολή να υποστηριχθεί ότι τελικά πρόκειται για το ίδιο έθιμο. Το οποίο στην Καστοριά ξεκινά και ολοκληρώνεται μέσα σε 2-3 ημέρες την περίοδο του δωδεκαημέρου, ενώ στην Πάτρα τελειώνει τις Αποκριές.

Οπότε, αν εδώ δεν υπάρχουν καρναβάλια, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, αλλά παραδοσιακά Ραγκουτσάρια, μήπως τελικά, και στην Πάτρα δεν είχαν ποτέ καρναβάλια, αλλά Ραγκουτσάρια και απλά δεν το γνωρίζουν. Μήπως έτσι θα άξιζε η πόλη της Καστοριάς να αναμοχλεύσει την μνήμη των Πατρέων; Να τους δείξει το φως το αληθινό. Να διοργανώσουν κι’ αυτοί βαλκανικό φεστιβάλ με σκοπιανές ορχήστρες στην πλατεία Αγίου Γεωργίου των Πατρών. Να καεί το πελεκούδι προφανώς.

Αλλά φευ, μεσολάβησε το Συλλαλητήριο. Όχι όμως μόνο αυτό που πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη την περασμένη Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018 και από άποψη μαζικότητας πέτυχε σε πείσμα της πολεμικής που δέχθηκε και της απροθυμίας των σοβαρών και σοβαροφανών, να το υποστηρίξουν. Αλλά (και) αυτό το Συλλαλητήριο, που (δεν) έγινε με αφορμή το πρώτο.

Πιο απλά: Όσοι μαζεύτηκαν στην σύναξη της Θεσσαλονίκης για να διαδηλώσουν και να υπερασπισθούν το όνομα (και την αξιοπρέπεια) της Μακεδονίας, με την όποια και όση αισθητική, ήταν στο Συλλαλητήριο. Το ότι παρεισέφρησαν γραφικά ή ακραία στοιχεία δεν έχει καμιά σημασία, ούτε το ότι ακούστηκαν και ανοησίες, αφού η συντριπτική πλειοψηφία, στις παρυφές της ολότητας δηλαδή, ήταν απλοί Έλληνες. Από την Βόρειο αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα.

Ούτε το γεγονός ότι, το Συλλαλητήριο είχε στοιχεία μιας πρώτης αντικυβερνητικής συσπείρωσης, έχει σημασία. Κι’ ας άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου, δεδομένου ότι ήδη οργανώνεται στις 4 Φεβρουαρίου νέο Συλλαλητήριο, αυτή την φορά στην καρδιά της Ελλάδος, στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα. Ωστόσο, για την ανάγνωση του σημερινού σχολίου ας γίνει δεκτό ότι, το Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης είναι ο ένας πόλος.

Οι άλλοι, και πιο συγκεκριμένα αυτοί που ΔΕΝ πήγαν στην συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης, επειδή επέλεξαν συνειδητά να απέχουν, και ιδίως όσοι έκριναν ότι τους έπεφτε κάπως χαμηλού επιπέδου, όπως και οι υποστηρικτές της «Εθνικής ομοψυχίας», που επικαλέσθηκε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος [δήλωση του μητροπολίτη Καστοριάς "εδώ"], ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, το ένα σκέλος της κυβέρνησης, τουτέστιν ο ΣυΡιζΑ σε όλους τους τόνους, η επίσημη Νέα Δημοκρατία που μέχρι το τέλος κράτησε αμφίσημη και άκρως μικροπολιτική στάση, το ΠαΣοΚ με ακόμη χειρότερη, και οι αντίστοιχοι φορείς και εκπρόσωποι όλων των προηγούμενων εδώ στην Καστοριά, καθώς επιστημονικά σωματεία και σύλλογοι (ανεξάρτητα από το γεγονός ότι παρέστησαν σε ιδιωτικό επίπεδο τόσο η κ. Μαρία Αντωνίου, όσο και οι κ.κ. Σωτήριος Αδαμόπουλος και Ανέστης Αγγελής), συναποτελούν το άλλο Συλλαλητήριο.

Ένα άλλο Συλλαλητήριο, στον αντίποδα του πρώτου, το πραγματικό, αυτό των πεφωτισμένων, των αυτοαποκαλούμενων νηφάλιων και της «Εθνικής ομοψυχίας» κατά τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών. Ο οποίος πάντως προφανώς υπό την πίεση των εξελίξεων και της απρόσμενης επιτυχίας του Συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης, συγκαλεί εκτάκτως την Διαρκή Ιερά Σύνοδο, για αύριο Παρασκευή [σχετικά "εδώ"]. Εν όψει του Συλλαλητηρίου για την Μακεδονία, που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα.

Από άποψη σύγκρισης και συσχετισμών, παρά την επιτυχία του Συλλαλητηρίου και 500.000 να ήταν αυτοί που συμμετείχαν στην Θεσσαλονίκη ["εδώ"], αυτοί που παρέμειναν τελικά στα σπίτια τους συνειδητά και από άποψη, ίσως να ήταν περισσότεροι.

Αλλά η εξίσωση, δεν εξαντλείται στην σύγκριση των αριθμών. Φαντάζει απλή: Αν όσοι δεν πήγαν, επειδή το επέλεξαν συνειδητά, ανήκουν στην ομάδα της «Εθνικής ομοψυχίας», συνεπώς αυτοί που πήγαν τελικά στο Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, δεν είναι υπέρ της «Εθνικής ομοψυχίας».

Εκεί συνειρμικά οδηγεί ο απλουστευτικός, παιδαριώδης συλλογισμός του αρχιεπισκόπου Αθηνών. Που τελευταία, όλο και πιο συχνά δείχνει να συμπλέει με τις κυβερνητικές επιλογές. Είναι όμως έτσι;

Εύλογα λοιπόν προκαλείται το ερώτημα: Για ποιο λόγο η υπεράσπιση, η διαδήλωση όχι (απλά) για το όνομα της Μακεδονίας, αφού είναι πολλές οι δεκαετίες που με τον ένα ή άλλο τρόπο το γειτονικό κράτος σφετερίζεται την ονομασία, χωρίς στην Ελλάδα να οργανώνονται συλλαλητήρια, αλλά η διαδήλωση κατά της προπαγάνδας των Σκοπίων, αποτελεί ενέργεια η οποία αντιστρατεύεται την Εθνική Ομοψυχία;

Και για ποιο λόγο η “νηφαλιότητα” των αμέτοχων υπηρετεί την «Εθνική ομοψυχία», όπως και οι ιδέες όσων προσπάθησαν να ταπεινώσουν και να διασύρουν το Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης;  Και δεν την υπηρετεί η έκκληση για τον σεβασμό της Μακεδονίας, απέναντι στην προπαγάνδα και την εχθρική στάση του γειτονικού κράτους;

Δηλαδή, εάν τα Σκόπια ονομαστούν για παράδειγμα «Άνω Μακεδονία» και οι κάτοικοι του «Ανωμακεδόνες», συνεχίζοντας την προπαγάνδα με τους χάρτες και τους αλυτρωτισμούς τους σε επίπεδο συλλόγων τους και της ομογένειάς τους, αυτή θα είναι εξέλιξη που συμβάλλει στην Εθνική Ομοψυχία; Και πρέπει να αρέσει; Γιατί;

Ακόμη, ανεξάρτητα από κάθε γραφικότητα και μελόδραμα που ενδεχομένως εκτυλίχθηκε στο Συλλαλητήριο, στα όρια του κιτς μερικές στιγμές, η Καστοριά, η οποία στο παρελθόν αποτέλεσε πεδίο δράσης του Μακεδονικού Αγώνα, του Παύλου Μελά και του Μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη, είναι λογικό να είναι απούσα από το Συλλαλητήριο;

Κι αν η απάντηση είναι «ναι», τότε για ποιο λόγο τοπικές αρχές και τοπική Ιερά Μητρόπολη, οργανώνουν κάθε χρόνο εορτές, δεξιώσεις και μνημόσυνα; Ενώ εκεί που πρέπει να επιδειχθεί ο γεωγραφικός και ιστορικός ρόλος της Καστοριάς, είναι απούσες; Θα μείνουν απούσες και στο Συλλαλητήριο των Αθηνών;

ΟΔΟΣ 25.1.2018 | 920 | σ. 4 & 5

Αλλά δεν ήταν μόνο οι αρχές που ήταν απούσες. Απούσα ήταν και η ΕΡΤ από το Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Ούτε η ΕΡΤ1 ούτε η ΕΡΤ2, αλλά ακόμη χειρότερα ούτε η ΕΡΤ3 με έδρα την Θεσσαλονίκη, που έχει γραφεία 100-200 μέτρα από τον χώρο του Συλλαλητηρίου, δεν είχαν απ’ ευθείας αναμετάδοση. Όπως για παράδειγμα ενεργούν όταν οι αναρχικοί και τα κάθε λογής συλλαλητήρια καίνε το κέντρο της Αθήνας και ανθρώπους ζωντανούς που απλά... εργάζονταν. Ακόμη κι’ αν πληρώνεται ο στρατός των υπαλλήλων τους από το υστέρημα του ελληνικού λαού, ακόμη και αυτών που απλά ήθελαν να την παρακολουθήσουν από το σπίτι τους, η παντού ΕΡΤ, δεν καταδέχθηκε την διαδήλωση.

Ήταν κι’ αυτή υπέρ του «Συλλαλητηρίου της εθνικής ομοψυχίας» των κ.κ. Παυλόπουλου, Ιερωνύμου, Τσίπρα και πολλών άλλων, μηδέ της Νέας Δημοκρατίας εξαιρούμενης. Διότι αυτή είναι η αλήθεια. Και η Νέα Δημοκρατία σνόμπαρε την εκδήλωση του απλού κόσμου, με αποτέλεσμα να την εγκαταλείψει στις διαθέσεις ακραίων κύκλων.

Τώρα αν μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι όλοι αυτοί που μετείχαν στο σιωπηλό «Συλλαλητήριο της εθνικής ομοψυχίας», ήλθαν πράγματι πιο κοντά ο ένας προς τον άλλον, ευχαρίστως να το τεκμηριώσει. Η σιωπή τους, τους βοήθησε να ομοψυχήσουν, να ομονοήσουν; Προφανώς όχι.

Διότι συμπτωματικά, κατά του Συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης, μαζί με τους πιο πάνω, ήταν και οι αντιεξουσιαστές και αναρχικοί. Που οργάνωσαν αντιδιαδήλωση με προκηρύξεις κατά της Ελλάδος με το σύνθημα «να κάνουμε τα Βαλκάνια μια μεγάλη Κομμούνα», ή «Φωτιά στην Ελλάδα» ["εδώ"] και την ανιστόρητη παραδοχή ότι η Μακεδονία, δεν είναι Ελλάδα. Με αυτούς, λοιπόν το Συλλαλητήριο των υπεράνω τους έφερε πιο κοντά. Χέρι-χέρι.

Τώρα τι είδους αντιεξουσιαστές είναι αυτοί, που τάσσονται μεν κατά του Συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης, αλλά συντάσσονται με τους κατ’ εξοχήν εξουσιαστές, αφού όλες οι εξουσίες είχαν συσπειρωθεί εναντίον του Συλλαλητηρίου, αυτό είναι θέμα ψυχανάλυσης.

Στο Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης λοιπόν, δεν εκπροσωπήθηκαν στο επίπεδο που άρμοζε, οι τοπικές αρχές της Καστοριάς, αλλά συμμετείχαν Κρήτες και άλλοι πολλοί. Άφησαν την μεγαλόνησο 200-300 Κρήτες και ήλθαν χειμωνιάτικα στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, να υπερασπισθούν όχι απλά το όνομα και το γόητρο της Μακεδονίας, αλλά την Ελλάδα από την διαρκώς κλιμακούμενη πρόκληση των Σκοπίων να επιβουλεύονται την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Με όση αγωνία και προσοχή να αναζητούσε κάποιος να διακρίνει ανάμεσα στο πλήθος κάποια πινακίδα που να γράφει «Καστοριά», κάτι που να παραπέμπει τέλος πάντων στην περιοχή και πόλη, αυτό δεν ήταν εύκολο. Έστω κι αν πράγματι αρκετοί παραυρέθηκαν μεμονωμένα και σε ιδιωτικό επίπεδο. (Εξαίρεση βέβαια ο Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων «Παύλος Μελάς») ["εδώ" & "εδώ"]

Αλλά αυτοί δεν ήταν δα και πολύ περισσότεροι απ’ όσους, ήλθαν από άλλα μέρη της Ελλάδος. Από την Κόρινθο για παράδειγμα, έφθασαν στην Θεσσαλονίκη δύο λεωφορεία (όσα διέθεσε και ο Δήμος Καστοριάς!) ["εδώ"]. Πόσα άραγε θα έπρεπε να έχουν οργανωθεί από την Καστοριά, όταν ο Δήμος Καστοριάς είχε στείλει δύο λεωφορεία μόνο για την διαφήμιση των «Ραγκουτσαριών» τον περασμένο Δεκέμβριο; Όλα πληρωμένα.

Πόσα λεωφορεία θα έπρεπε να επανδρώσει για παράδειγμα το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα Καστοριάς –θα ήταν φυσικό άλλωστε. Μόνο που δεν υπήρξε... κανένα! Και όχι μόνο αυτό, αλλά το εντυπωσιακό είναι ότι το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα Καστοριάς, εκτός ότι δεν εξέδωσε κανένα ψήφισμα (!), δεν βρήκε και κανένα λόγο να αναβάλλει μια εκδήλωση-ομιλία που είχε για προγραμματίσει για την ημέρα του Συλλαλητηρίου και με ανακοίνωσή του δικαιολόγησε ότι «συνεπώς, δεν υπήρχε θέμα αναβολής της εκδήλωσης»!

Δεν είναι όμως μόνο αυτοί, που σε επίπεδο Καστοριάς, συντάχθηκαν με το «Συλλαλητήριο της εθνικής ομοψυχίας» των υπεράνω των σνομπ. Ήταν και όλοι αυτοί, που με τον ένα ή άλλο τρόπο, διοικούν και διαμορφώνουν τον τόπο και την καθημερινότητά του, όπως πολλά από τα ΜΜΕ και blogs. Ιδιαίτερα όμως οι Σύλλογοι της Καστοριάς, και ειδικά οι φερόμενοι ως εκπολιτιστικοί. Ιδίως οι πιο θορυβώδεις και πομπώδεις από δαύτους και όσοι, όλο τον (υπόλοιπο) χρόνο, για πολλά χρόνια τώρα, διαλαλούν την πολιτιστική πραμάτειά τους. Και το πόσο σημαντική είναι, για τους ίδιους, η τοπική παράδοση και η ιστορία.

Το σχόλιο αφορά αυτούς που δηλώνουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την παράδοση και τα χορευτικά τους, όπως και ότι χωρίς την αυθεντικότητα, τα ήθη και τα έθιμα, δεν υπάρχει μέλλον για κανένα, ούτε και για την Καστοριά.

Για όσους στροβιλίζονται με αδιαμφισβήτητες και αμφισβητούμενες στολές και μουσικές. Με φιγούρες και θεάματα. Όσους σέρνουν τον χορό, ολημερίς, πότε δεξιά και πότε αριστερά, φορώντας οτιδήποτε -όπως ισχυρίζονται- είναι παραδοσιακό, και όλη την ώρα επιδεικνύουν ότι η παράδοση είναι στο DNA τους.
-Πού πήγαν όλοι αυτοί; Γιατί δεν μετέβησαν στην Θεσσαλονίκη;

Νωπές άλλωστε οι αναμνήσεις και οι εικόνες από τα τελευταία καρναβάλια, θυμούνται όλοι τους Ραγκουτσάρηδες και Ραγκουτσάρισες με τα σούρτα φέρτα στην Θεσσαλονίκη, να δείχνουν πόσο πολύ λατρεύουν την παράδοση, την Καστοριά, την αυθεντικότητα. Πού ήταν όλοι αυτοί;

Μήπως δεν είναι παράδοση το όνομα της Μακεδονίας, η ιστορική αλήθεια, ούτε είναι παράδοση η εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος, και είναι πατροπαράδοτα μόνο τα μουσικά και χορευτικά τους κατορθώματα; Στον αέρα χόρευαν τόσο καιρό; Δεν πατούν στην γη της Μακεδονίας;

Πού είναι οι στολές, πού κρύφτηκαν τόσοι σύλλογοι που χειμώνα – καλοκαίρι εντυπωσιάζουν με τις καυχησιές τους και τα μουσικά ανύποπτα (ή όχι) δρώμενά τους; Δεν είναι πολιτιστικό στοιχείο η Μακεδονία; Δεν είναι η πλαστογραφία της πεδίο αντίκρουσης; Μόνο τα βαλκανικά χάλκινα δρώμενα και δράματα είναι;

Για όλα αυτά ατυχώς δεν είναι αυτονόητη μια λογική εξήγηση. Για το πού πήγαν οι εγχώριοι λάτρεις του τόπου και των παραδόσεών του. Πού κρύφτηκαν όσοι δεξιώνουν και όσοι δεξιώνονται την 11η Νοεμβρίου, ή την επέτειο του Μακεδονικού Αγώνα; Όσοι κρατούν λάβαρα.

Ίσως η εξήγηση είναι ότι ανήκουμε και εδώ στον ίδιο λαό, που ενώ θέλει να πει «ναι», ψηφίζει «όχι» και πριν αλέκτωρ φωνήσαι, το «όχι» γίνεται μεγαλόπρεπο «ναι».

Είναι ο ίδιος λαός, που έμεινε στην δουλεία των Τούρκων από 400 έως 600 χρόνια. Δύσκολα βρίσκεται στην παγκόσμια Ιστορία λαός που να έμεινε τόσα χρόνια υπόδουλος. Μόνο κάτι ομόδοξοι στα βόρεια σύνορά μας μπορούν να συγκριθούν μαζί μας. Ειδεμή πουθενά αλλού στον κόσμο.

ΟΔΟΣ 25.1.2018 | 920 | σ. 6

Κι όμως αυτός ο λαός, που απελευθερώθηκε κάποια στιγμή, συνεχίζει να χορεύει τσιφτετέλι, να έχει νταλκά, για-βας για-βας και ταυτόχρονα να μένει έκπληκτος και να μη μπορεί να εξηγήσει, τάχα, για ποιο λόγο ο πρόεδρος της γειτονικής χώρας Ταγίπ Ερντογάν, αντιμετωπίζει την Ελλάδα σαν προτεκτοράτο, αφορολόγητη υποτελή. Είναι ο λαός που διακόπτει το τσιφτετέλι για να αποκρούσει τις... τουρκικές προκλήσεις.

Είναι εν τέλει, ο ίδιος λαός που χορεύει σκοπιανά, που πλασάρονται τάχα για «χάλκινα» κάτι μουσικά σύνολα χωρίς λόγια (εκτός κι αν ορισμένοι τα λένε από «μέσα» τους), δέχονται και ανέχονται τους γείτονες που έχουν πάρει φόρα και θέλουν να μας απελευθερώσουν ως την Λαμία, γιατί είμαστε, λέει, και εμείς σαν κι αυτούς, και δεν το ξέρουμε.

Είναι αυτοί που πλαισιώνουν φεστιβάλ, γιορτές και πανηγύρια, κι όμως δεν βρίσκουν ούτε μια λέξη για κάποιο Ψήφισμα, πόσο μάλλον ν’ αφήσουν τις βασιλόπιτες και να βρουν μια θέση σε ένα λεωφορείο, να μεταβούν στην Θεσσαλονίκη να υπερασπισθούν την αλήθεια της Μακεδονίας. Να διαμαρτυρηθούν για την μαζική ψύχωση των βόρειων γειτόνων.

Και ενώ θεωρούν γραφικό και υπερβολικό να συμμετάσχουν στο Συλλαλητήριο για την Μακεδονία στην Θεσσαλονίκη, παραδόξως σιωπούν και τίποτε υπερβολικό δεν βρίσκουν στο όργιο που συμβαίνει μέσα στα Σκόπια, με τα μεγάλα αγάλματα και τα φοβερά κτήρια. Τον αστείρευτο αλυτρωτισμό που επιδεικνύουν σε κάθε περίσταση. Ούτε στο όργιο μουσικής προπαγάνδας που εξελίσσεται.

Ισχυρίσθηκε βέβαια πρόσφατα ο «διαμεσολαβητής» του ΟΗΕ κ. Μάθιου Νίμιτς ["εδώ"], ότι οι βόρειοι γείτονες μας έχουν «ισχυρή» ταυτότητα από πολλά-πολλά χρόνια πριν, αλλά μήπως και οι Γερμανοί της ναζιστικής Γερμανίας είχαν λιγότερο ισχυρή ταυτότητα, για πολλά-πολλά επίσης χρόνια; Οι Βορειοκορεάτες ακόμη και σήμερα, κι’ αυτοί «ισχυρή» ταυτότητα δεν έχουν;

Ευτυχώς όμως, η μαζικότητα του συγκεντρωμένου πλήθους στο Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και η νηφαλιότητά του, κατέδειξε ότι εκτός από εθνικιστές και γραφικούς, υπάρχει ακόμη η συντριπτική πλειοψηφία των απλών πολιτών, των απλών Ελλήνων, που παρακολουθούν άγρυπνα τα τεκταινόμενα. Κανείς δεν γνωρίζει αν πήραν το μήνυμα στα Σκόπια. Ίσως όμως έλαβαν το μήνυμα εδώ, στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανόμενης της Καστοριάς. Καθώς μπορεί πλέον να θεωρείται πολύ πιθανό, αυτή η πολιτική συγκυρία, αποτελούμενη από τα κυβερνητικά κόμματα, αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση, μάλλον θα αφήσει στο ράφι το θέμα.

Δεν αποκλείεται μάλιστα σύντομα, όλοι οι άφαντοι και σνομπ της «Εθνικής ομοψυχίας», θα γίνουν αίφνης Μακεδονομάχοι. Ιδίως εν όψει του Συλλαλητηρίου των Αθηνών. Ίσως και ο πρόεδρος κ. Προκόπης Παυλόπουλος θα αφήσει κι’ αυτός σαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ένα δάκρυ να κυλήσει αυθόρμητο στην μια παρειά. Την παρειά του έθνους που ακόμη δεν έχει ραπιστεί.

Μετά θα αρχίσουν πάλι τα τραγούδια και οι χοροί, και εδώ στην Καστοριά, θα εορταστεί και πάλι με τιμές η επέτειος του Μακεδονικού Αγώνα ["εδώ"], με στεφάνια και πύρινους πατριωτικούς λόγους, για τις Θερμοπύλες. Αν δεν τις διεκδικούν κι’ αυτές οι βόρειοι βαλκάνιοι φίλοι και γείτονες.

Φωτογραφία: Το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Θεσσαλονίκη του γλύπτη Ε.Μουστάκα, στο σημείο που πραγματοποιήθηκε η κεντρική ομιλία του συλλαλητηρίου της περασμένης Κυριακής. Το μοντάζ έγινε από την ΟΔΟ συμβολικά. 

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 25 Ιανουαρίου 2018, αρ. φύλλου 920

Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

• ΟΔΟΣ: Περί ψυχής | De anima
• ΟΔΟΣ: Η [άδολη] αγωνία του ελληνικού λαού
• OΔΟΣ: Με υπευθυνότητα
• ΟΔΟΣ: Ιλιντενμακεντόνιγια [ή κάπως έτσι]
• ΟΔΟΣ: Δυτική Μακεδονία
• Το διάγγελμα του πρωθυπουργού για την συμφωνία με την πΓΔΜ
• Είπαν [Π. Καμμένος] 
• Κυριάκος Μητσοτάκης: «Το πρόβλημα των Σκοπίων δεν μπορεί να μετατραπεί σε πρόβλημα της Ελλάδας»
• ΟΔΟΣ: Ζωτικοί χώροι