Λόγος & Αντίλογος

Είπαν!... Ακροβολισμοί.

■ 25.1.2019
Νικ. Μέρτζος- Νικ. Μαραντζίδης. Βίοι παράλληλοι.

Ο πρώτος, ο Νικ. Μέρτζος, από τα παλαιά, από τις αξέχαστες αναμνήσεις του "Ελληνικού Βορρά" μέχρι χθες, ήταν ο πρόμαχος της Μακεδονίας, τείχος το απροσμάχητον για κάθε αριστερή ή αντεθνική ιδέα και ενέργεια. Ήμασταν σύγχρονοι στις πανεπιστημιακές μας σπουδές. Προσφάτως σε δύο άρθρα του στον Τύπο έγραψε: α) «Αναγκαίος ένας τίμιος συμβιβασμός» και στο β) «Δεν φέρνει πληγές η Συμφωνία των Πρεσπών, στο σώμα της Ελλάδας».

Ο Νικ. Μαραντζίδης, καθηγητής της Νεωτέρας Ιστορίας στο Α.Π.Θ. πολύ γνωστός μου (διάβασα δύο του βιβλία, καλογραμμένα). Ωστόσο, σε συνέντευξη του δημοσιογράφου Σερ. Κοτρότσου, ενώ τρεις συνταγματολόγοι –ο ένας ευρωπαϊκής φήμης – ο κος Μακετάκης– διατύπωσαν ισχυρές επιφυλάξεις για την "Συμφωνία των Πρεσπών" και δήλωσαν ότι έχει πολλά αδύνατα σημεία, τα οποία ανάγκη να διαφωτιστούν, ο κος Μαραντζίδης δογματικά...  είπε: «Η Συμφωνία είναι σπουδαία»(!). Το ύφος του λόγου του, ο τρόπος σκέψεως του, ακόμη και το λεξιλόγιο θύμιζαν...  Τσίπρα. Δεν παίρνω όρκο, αλλά ίσως –πιθανότατα- να τυγχάνουν μυστικοσύμβουλοι του πρωθυπουργού. Αυτό βεβαίως ούτε παράνομο ούτε αντισυνταγματικό φαίνεται. Απλά, λέω.


■ 27-1-2019
Η ουσία της Δημοκρατίας

Είθε να μη είναι η λεγόμενη "Συμφωνία των Πρεσπών"  «αρχή δεινών τη Ελλάδι». Η Δημοκρατία μας είναι τύποις πολίτευμα του διαλόγου. Είναι κοινός τόπος να λέμε και να διακηρύσσουμε ότι στην αρχαία Αθήνα αναπτύχθηκε ο διάλογος, κύριος μοχλός και βάση της Δημοκρατίας.

Πόσοι όμως στην εποχή μας κατανοούν την λειτουργία των σωκρατικών διαλόγων στα έργα του Πλάτωνος, για να καταλήγουν οι διαλεγόμενοι σε αληθές συμπέρασμα; Απαιτείται επιστράτευση ψυχρής λογικής επιχειρημάτων και ικανότητα λόγου, ώστε από τον διάλογο να προκύπτει ποιος ή ποιοι είναι εγγύς της αληθείας και της πραγματικότητος. Βεβαίως στην Βουλή ο καθένας ελευθέρως εκφράζει την γνώμη του.

Κατά την συζήτηση του επίμαχου και εθνικού θέματος (της "Συμφωνίας των Πρεσπών") εκφωνήθηκαν λόγοι σημαντικοί από την Αντιπολίτευση με επιχειρήματα ισχυρά, τα οποία όμως έμειναν αναπάντητα. Θα αναφέρω μόνο μια περίπτωση, αλλά το αναφερόμενο είναι εμβληματικό και ισχύει για όλες τις ημέρες της συζητήσεως του Σκοπιανού.

Η ομιλία του βουλευτού κ. Ιω. Σαρίδη ήταν μια σωστή δημηγορία, πλήρης σε περιεχόμενο και αντικειμενικότητα με επιχειρήματα ακλόνητα. Ευφραδής ρήτορας και γνώστης των πολιτικών πραγμάτων, κάλυψε, "αντιπροσώπευσε" όλη την Αντιπολίτευση. Τόσο μεστός και πειστικός ο λόγος του.

Αμέσως τον διαδέχτηκε στο βήμα ο κ. Βαρεμένος (ΣυΡιζΑ). Πόσο πράγματι, θα ήταν αληθινή δημοκρατία, αν ο δεύτερος αμέσως ήταν σε θέση να αντικρούσει με διάλογο τα επιχειρήματα του κ. Σαρίδη, σε τι συμφωνεί ή διαφωνεί. Αυτό δεν ήταν δυνατό να γίνει, αφού ήρθε προετοιμασμένος από το σπίτι του να ειπεί μόνο τις δικές του απόψεις (σαν να μην άκουσε τίποτε από την ομιλία του αντιπάλου).

Αυτό που ζητείται είναι σχεδόν ακατόρθωτο για την εποχή μας. Είναι θέμα πλατειάς και βαθειάς παιδείας. – Δεν είναι αρνητικό να κρατεί ο βουλευτής ένα χαρτί με τις σημειώσεις θεμάτων στα οποία θα αναφερθεί, όχι όμως ετοιμασμένη, γραπτή, ολάκερη ομιλία. Προετοιμασμένος ναι στα θέματα, στις γενικές θέσεις. Θα είχε όμως μέγιστη αξία, αν εκ του προχείρου, «εκ του παραχρῆμα» έλεγαν οι αρχαίοι – ήταν σε θέση και είχε την άνεση λόγου και διαλόγου να αντικρούσει τον πολιτικό του αντίπαλο.

Αυτό στο Κοινοβούλιο γίνεται ή επιτυγχάνεται εν μέρει. Γιατί απαιτεί βουλευτή με κατάρτιση, γνώση σε βάθος των πραγμάτων, ευχέρεια λόγου και αίσθημα ευθύνης για ό, τι λέει και πράττει μετά γνώσεως λόγου. Αν θέλουμε αυτής της ποιότητος αντιπροσώπους μας στο Κοινοβούλιο, πόσοι άραγε από τους τριακόσιους θα συγκέντρωναν αυτά τα προσόντα;

 Ευχαριστών δια την φιλοξενία 

 Λάζαρος Γ. Νικηφορίδης

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 31 Ιανουαρίου 2019, αρ. φύλλου 971