«Kαλοδεχούμενα»
Στήν Ὁδό τῆς 24ης Ἰαν. 2019 ["εδώ"] καί στήν στήλη «Τή γλώσσα μοῦ ἔδωσαν Ἑλληνική» διαβάζω: «…Καλοδεχούμενα, σάν λαϊκή λέξη πού ἐπεκράτησε μέ τήν ἔννοια δεκτά, δέν στέκει. Ὅταν γιά ἕναν ἐπίσημο θέλουμε νά ποῦμε ὅτι τόν καλωσόρισαν μέ τό καλό, δέν λέμε ὁ κ. Ὑπουργός ἐδέχθη ἀλλά ἔγινε δεκτός. Τό ὀρθόν λοιπόν: ὄχι καλοδεχούμενα ἀλλά καλῶς δεκτά, καλόδεκτα».
Τό καλοδεχούμενα εἶναι μιά χαρά λέξη, εὔηχη καί θησαυρισμένη σέ ὅλα τά λεξικά τῆς νεοελληνικῆς (καί στό πρόσφατο τῆς Ἀκαδημίας). Ἐξίσου νόστιμη καί τά λαλούμενα καί τό σπανιότερο ἀλλά καθόλου ὑποδεέστερο πρεπούμενα. «Νά περπατᾶμε πρεπούμενα στήν ἀνθρωπότη, ἀρεφός!», λέει κάποιος ἥρωας σκαριμπικοῦ διηγήματος.
Αὐτά δέν εἶναι φτιαχτή δημοτική κατασκευασμένη σέ γραφεῖο, ἀλλά «κοχύλια λαμπερά», θά ἔλεγε ὁ Γκάτσος, πού τά λείανε τό ἀνήριθμον κύμα τῆς γλώσσας.
Ὅσο γιά τό ἐδέχθη μέ τή σημασία τοῦ «ἔγινε δεκτός», φυσικά δέν θά τό σύσταινε σήμερα ἄνθρωπος νούσιμος, ὡστόσο τά μεσαιωνικά λεξικά μνημονεύουν αὐτή τήν χρήση.
Νά ἐλπίσω ὅτι δέν κακοκαρδίζω τόν ἀγαπητό Γλωσσαμύντορα;
Μέ εὐχαριστίες γιά τήν φιλοξενία
Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 7 Φεβρουαρίου 2019, αρ. φύλλου 972
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.